Öfke, hayatımızı her şekilde baltalayan ölümcül bir güçtür. Bazen açık bir şekilde patlar ve diğer zamanlarda kendini kamufle eder ve gizlice hayatınızın altını oyar. Bazıları öfkeyi güç ve güç olarak yaşar. Kontrolü sürdürmek için gerekli olduğunu düşünüyorlar. Diğerleri öfke ifade etme hakkına sahip olduklarını varsayarlar. Bunlar öfkenin bize söylediği yalanlardan bazıları.
Aslında, kızdığımızda kontrolden çıkmış oluruz ve akıllıca yanıt verme yeteneğimiz azalır. Öfkeye yeni bir açıdan bakma ve onun gerçekte ne olduğunu anlama zamanı. O zaman bize öfke konusunda yardımcı olan, daha iyi hissetmemizi sağlayan ve ne yapacağımızı net bir şekilde görmemizi sağlayan yeni adımlar atabiliriz.
Adım 1: Öfkenin yaptığınız bir seçim olduğunu anlayın
Öfke bir güç, güç veya kontrol biçimi değildir. Bazen geçici bir yükselme sağlayan bir toksindir. Bu yüksek düşüşten sonra, birey eskisinden daha zayıf ve belirsiz kalır. Sadece bu değil, patlamamızın olumsuz sonuçlarının da ele alınması gerekiyor. Temelde
öfke odağımızı daraltır, kafa karışıklığı yaratır ve yapıcı çözümler bulma becerimizi sınırlar.
Öfke ortaya çıktığında durun, derin nefes alın ve hemen geniş perspektife bakın. Olayı bağlama oturtun. Bir an için diğer kişinin haklı olmasına izin verin. Kendinize daha sonra vakit geçirmek için bol bol vaktiniz olduğunu söyleyin. Ana hedefiniz öfkenin azalması ve böylece kontrolün sizde olabilmesidir.
Adım 2: 24 öfke biçimini saptayın.
Öfke kendini kamufle eder ve birçok şekilde tezahür eder. Tanınmayan öfke, durdurulması imkansız hale gelen her türlü istenmeyen davranışa dönüşür. Bu davranışın başka bir öfke biçimi olduğunun farkına varmalı ve onu kökünden dışarı çıkarmalıyız.
24 öfke biçiminden bazıları şunlardır: depresyon, ikiyüzlülük, kendini sabote etme, düşük benlik saygısı, tükenmişlik, pasif saldırgan davranış, dürtüler, mükemmeliyetçilik, dedikodu, yalan ve çeşitli bağımlılıklar. Bunların öfkeyle beslendiğini fark ettiğinizde, bunlarla başa çıkmak için uygun adımları atabilirsiniz.
3. Adım: Şehit Olmaktan Vazgeçin Suç Vermeyi ve Suç Almayı Bırakın
Şehitlerin çoğu kendilerini şehit olarak görmüyor. Kendilerini aldıklarından çok daha fazlasını veren, uzun süredir acı çeken olarak tanımlayabilirler. Verme ve manipülasyon arasında büyük bir fark var. Şehitler suçluluk duygusuyla hareket ederler.
Ancak suçluluk, öfkeyle beslenen ölümcül bir toksindir. Birini suçlu hissettirdiğinde ona zarar veriyorsun. İnsanlar kendilerini suçlu hissettiklerinde kendilerini ve başkalarını cezalandırmanın bir yolunu bulurlar. Suçluluk duygusundan vazgeçin ve onu almaktan da vazgeçin. Bunu yapıcı bir sonucu olmayan bir öfke biçimi olarak kabul edin.
4. Adım: Suçu Atmayı Durdurun
Başkalarını (ve kendimizi) suçlamak, incinmenin, hayal kırıklığının ve öfkenin bir ifadesidir ve asla yapıcı bir çözüme götürmez. Suçu atmayı bırak. Başkalarını suçlayarak kendinizi güçsüzleştiriyorsunuz. Sorumluluk alarak kontrolü geri almış oluyorsunuz. Bir an durun ve durumu rakiplerinizin gözünden görün. Bunu yaptığınızda suç oracıkta çözülür.
İncinmeye karşı en iyi savunma, kendiniz hakkında iyi hissetmektir ve bir kişinin size tepki verme şekli sizden çok onlar hakkında daha çok şey söylemektir. Suçlamayı bıraktığınızda, her türlü kızgınlığınızı da bırakacaksınız. Kızgınlık kaçınılmaz olarak refahımızı etkiler ve her zaman bize geri döner. Her bireyde neyin olumlu olduğunu arayın ve bulun. Buna odaklanın.
Adım 5 – Gerçekçi Beklentiler Yaratın
Bizi, karşılanmamış beklentilerimizden daha fazla kızdıran ve inciten hiçbir şey yoktur. Beklentilerinizin farkında olmanız önemlidir. Gerçekçi mi? Diğer kişi ilişkinizde benzer beklentilere sahip mi?
Gerçekçi olmayan fantezileri bırakın. Bu yapıldıktan sonra, öfke için pek çok fırsat anında azalır.
Adım 6 Minnettar Bir Zihin Geliştirin
Hayatınızdaki farklı insanların size gerçekten neler verdiğini görün. Çoğu zaman birçok şeyi hafife alırız ve her gün aldığımız her şeyin farkında bile olmazız.
Her gün ne aldığınızı yazmak için zaman ayırın. Bunun için minnettar ol. Şükretmeye özen gösterin. Başkalarına ne kadar çok teşekkür edersek o kadar mutlu oluruz.
Ayrıca, o gün başkalarına verdiklerinizi yazmak için zaman ayırın. Bir sürpriz olabilir. Genellikle çok fazla şey verdiğimizi ve çok az aldığımızı düşünürüz. Bu, öfke ve yoksunluk duygularının büyük bir nedenidir. Bununla birlikte, dikkatlice bakmak için her gün zaman ayırdığımızda, genellikle şaşırırız ve ne kadar aldığımızı ve karşılığında ne kadar az şey verdiğimizi görürüz. Günlük olarak ne kadar aldığımızı gördükçe, öfke doğal olarak azalır ve hem verdiğimiz hem de aldığımız şeyden zevk almayı öğreniriz.
Cc / yazar / 2007
GIPHY App Key not set. Please check settings