Süt Ürünleri Sonrası Yaşam

Arkadaşım Katy yakın zamanda süt ürünlerini diyetinden çıkardı, ancak bunun nedeni “moda gıda intoleransı” olması değil. Bunlar onun düşünceleri ve hisleri.

Yine öğle vakti geldi ve burada kampüste ne yiyeceğime karar vermeye çalışıyorum – yine. Üniversite çok sayıda yemek yeme mekanına sahiptir, ancak yine de seçim genellikle dolu bir baget veya cipsle ilgilidir. Bu nedenle, ‘kantin’ tepsi rayına ve polistiren kaplara rağmen, kendimi biraz daha sağlıklı (ama cips servis eden) kafe olan ‘The Downs’da buluyorum. Sussex kampüsünde.

Mmm, bugün beni hangi güzel ikramlar bekliyor? Makarna çıktı, korma, turta seçimi ve tüm tatlılar da öyle.

Merak ediyor olabilirsiniz, tüm yaygara neyle ilgili ve neden şimdi susup biraz cips sipariş etmiyorum. Olduğu gibi süt ürünleri yemiyorum. Ben bir vegan değilim, radikal bir etik anlayışım yok ve lekelerde çıkmayacağım veya nöbet geçirmeyeceğim. Sadece açıklanacak nedenlerden dolayı süt ürünleri yapmıyorum.

Dürüst olmak gerekirse, sadece bir parça cips, fasulye veya salata ile bir ceket spud’u yiyebilirim ama yiyecekleri ve bunda iyi yemekleri severim. Sağlıklı ve çeşitli bir diyet yemeyi seviyorum ve biri her zaman cips olan 2-3’ten fazla yemek seçeneği istiyorum.

Bu yüzden bugünün serisini görmek için çorbalara gidiyorum: sebze, havuç ve kişniş, kabak ve tavuk kreması. Neredeyse her gün buraya geliyorum ve neredeyse her gün çorbalardan herhangi birinin ‘süt içermeyen’ olup olmadığını soruyorum ve her seferinde aynı huysuz yanıtı alıyorum, “Ha, gidip seni kontrol edeceğim” diyor. kantin çalışanı, şefe sormak için yürürken. Çorbaları neden o kullanışlı küçük ‘V’ler veya yeşil kenelerle etiketlemediklerini gerçekten anlamıyorum. Üniversitenin 10.000 kişilik nüfusunda süt ürünlerinden kaçınan tek kişinin ben olmadığıma oldukça eminim.

Dönüyor. Görünüşe göre sütsüz çorba sebzedir. Tavuğun kreması başından beri bariz bir şekilde söz konusu değildi ve kabak kendine özgü bir ‘sütlü’ görünüme sahipti. Geçen hafta kesinlikle süt içermeyen havuç ve kişnişe gelince hatırlıyorum, çünkü sordum.

Sürekli burun akıntısı, düzenli soğuk algınlığı, boğaz ağrısı ve nezle yaşadığımı hatırlayabildiğim kadarıyla. Çocukken egzama geçirdim ve 15 yaşında glandüler ateşle indim, bu beni iki hafta boyunca bayılttı ve ondan sonra birkaç yıl boyunca beni yormaya devam etti. Bağışıklık sistemim epey bir darbe aldı ve üniversiteye başladığımdan beri sürekli içki içmek ve uykusuzluk yardımcı olmadı.

Bu yüzden yazı Brighton’da geçirmeye karar verdiğimde, şiddetli saman nezlesi beni hapşırdı, akıntısı, kaşıntılı ve genel olarak oldukça perişan yaptığında pek şaşırmadım.

Genç yıllarının çoğunda benzer bir kaderi yaşayan büyükannem yeterli olduğuna karar verdi ve beni Londra, Harley Street’te ikamet eden en iyi alerji uzmanına gönderdi. Bana şanssız sayıda soğuk algınlığı, bir keresinde bademcik iltihabı çektiğimi ve burun spreyi sonrası burun spreyi reçete edildiğimi söyleyen NHS doktorları tarafından atılmaya alıştığım için (ki bu sizi daha da hapşırır) ‘özel sağlık’ deneyimimi dört gözle bekliyordum.

Hayal kırıklığına uğramadım. Dr X benim durumumla çok ilgilendi, bu çok canlandırıcıydı. (Paranın neler yapabileceği şaşırtıcı). Sorunlarımı, semptomlarımı ve geçmiş reçetelerimi açıkladım ve Dr.X için hepsi yerine oturdu. Görünüşe göre, zaten burun akıntısı ve saman nezlesine yatkın olan bağışıklık sistemim, bez ateşinden hiçbir zaman gerçekten iyileşmemişti ve diyetimdeki bir şey iyileşmemi bastırıyordu. ‘Sorunlu’ yiyecekleri vurgulayacağını umduğum bir kan testi yaptıracaktım. Daha sonra onları diyetimden çıkarırdım ve şansla faydasını görürdüm.

Bu bizi aşağı yukarı güncel hale getiriyor. Hiçbir şey son derece kesin değildi, ancak bütün yumurta dahil tüm süt ürünlerini yemeyi bırakmam için teşvik edildim. Ben de yaptım. Dört aydır ve bu kış şimdiye kadar sadece bir soğuk algınlığı yaşadım, tüm arkadaşlarımı bayıltan yıllık ‘yeni başlayanlar’ gripten kaçınarak. Kesinlikle daha az akıcı ve hapşırdım, neredeyse hiç kaşınmam, oh evet ve iki taş kaybettim. Bu açıkça, kelimenin anlamını öğrendiğinden beri diyet yapan biri için ek bir bonus.

Ağladığını duyduğum şey nedir! Açıkça görülüyor ki sütsüz bir diyet; süt, peynir, tereyağı, yumurta, yoğurt ve bunları içeren tüm yiyecekleri dışarıda bırakır. Evet bu çikolata, kekler, kremalı soslar ve soslar, seçilmiş makarnalar, ekmekler ve bisküviler anlamına gelir. Ancak, süt ürünleri içerdiğini ve açıkçası olmaması gereken daha da büyük bir miktarın asla aklınıza gelmeyeceği çok sayıda gıda var. Örneğin, birçok konserve çorba, makarna ve sos süt veya yumurtalı makarna içerir ve pratik olarak tüm önceden paketlenmiş sandviçler tereyağı veya mayonez ile yapılır. Yediğim her şeyin içindekiler listesini dikkatlice incelediğimden beri beni en çok şaşırtan şey, bazı işlenmiş etlerin süt veya süt tozu içermesidir.

Pekala, şikayet etmiyorum. Yiyebileceğim pek çok yiyecek var ve ilk defa bu geleneksel olarak ‘günahkâr’ yiyecekleri suçsuz tüketmenin tadını çıkarıyorum. Evet, zeytin ve avokado gibi daha zengin meyvelerle birlikte cipsler menüye geri döndü. Garip tatlı paketlerinden, oldukça fazla kuru meyveden zevk alıyorum ve eğer daha fazla houmus yersem nohut olurdum.

Kendimi daha önce hiç olmadığı kadar sağlıklı ve zinde hissediyorum ve bedenim ve şeklimle hiç bu kadar rahat olmamıştım. Mayonez yerine sade kahve, tereyağsız tost ve hardala alıştım. Pek çok dükkan ve restoranın henüz yetişmediği bir gerçek, her etiketi kontrol etmek ve çoğu zaman eski favorilere hayır demek için bir engel. Başka bir ‘modaya uygun’ gıda intoleransım olduğunu, üzerlerine ‘Geri Halliwell’ yaptığımı varsayan tüm insanlara gelince, bunun sağlığın adının ben olduğunu ve gerçekten işe yaradığını açıklamalıyım.

Bunu nasıl yapabileceğimi anlamayan tüm alaycılara gelince, sadece süt ürünlerinin ötesinde bir yaşam olduğunu söyleyebilirim.