Şarabı tatma sanatı, doğal olarak şarap yapımı sanatı kadar eskidir. Günümüzde şarap tadımcılığı faaliyeti bazıları için takdir edilen bir kariyere dönüştü. Eski insanlar şarabı tüketmeden önce tadarlarsa, şimdi bizim için şarabı tadan ve bize hangi şarabın diğerinden daha iyi olduğunu söyleyen uzmanlarımız var.
Bu işin zorluklarından biri de şarabın tadını dile çevirebilmektir. Yunanlılar, şarabı tanımlamak için farklı kelimeler kullandılar, ancak bugün bir şarabın tadı hakkında ayrıntılı bilgi vermek için çok daha fazla şarap olması gerçek bir zorluktur. Bazen meyve, çiçek ve sebzeler referans olarak kullanılır. Bazı uzmanlar şarapları tarif etmek için yemek kokusunu kullanırlar. Victoria Moore’un Guardians makalelerinden birinde önerdiği gibi, korkunç bir şekilde organize edilmiş Angela Mount, şaraptaki yemek kokuları tartışmasına da aynı kesinliği uyguluyor. Zonte’s Footstep Shiraz Viognier 2004’ün tadını fırında birkaç damla tereyağı ile pişirilmiş incir ve pişmiş kayısı olarak tanımlıyor. ”
Şarap tadım işinin bir diğer zorlu kısmı tükürme ya da yudumlama yeteneğidir. Victoria Moore, bu zor kazanma yeteneği hakkında bilgi vererek bize tekrar yardımcı oluyor. Şarap çevrelerinde İzlandalı bir gayzer gibi tükürme yeteneği kritik bir sosyal beceridir. Şarap tadımı yapan biri olarak bu yetenekle etiketlenebilirsin ve işin bu önemli bölümünü yapamama en son ve hakaretlerin kesilmesi olarak konuşlandırılır ve tadımlarda çok açık bir spitokrasi vardır. En tecrübeli ve saygı duyulan damaklar masaları büyük bir hızla ovalar, girdaplar, gargara yaparlar, sonra da bir kovboyun tabancasını çekebileceği havalı bir şeyle, bakışları tükürük hokkabazına ve uzun mesafeden bir jetle Victoria Moore’u aniden içine sıvı kavisler şeklinde açıklıyor.
GIPHY App Key not set. Please check settings