Yapımcı Michael D. Sellers ile Röportaj

MovieBank Stüdyoları için “Karla” Yapımcılığını Yapan Michael D. Sellers ile Röportaj
Aşağıda, MovieBank Studios için tartışmalı “Karla” filminin yapımcılığını yapan (cesur film bankası stüdyo yatırımcılarının yardımıyla) Michael D. Sellers ile bir röportaj var. Film, ünlü Kanadalı karı koca karı koca cinayet ekibinin Karla Homolka ve Paul Bernardo’nun suçlarını anlatıyor. Kanada’da serbest bırakılması, Kanadalı politikacıların ve medya kuruluşlarının protesto çığlıkları ile karşılandı.

S: Bu şüphesiz modern Kanada tarihindeki en tartışmalı, şiddetli hikayelerden biri ve esasen hala gelişiyor. Birkaç ay önce hapisten yeni çıkan Karla Homolka, bu filmi çekmeye başladığınızda hala hapisteydi. Hiç hissettin mi
filmi “çok erken” mi yapıyordun?

C: Karla Homolka ve Paul Bernardo hakkında bir proje yapma fikri bana ilk kez yönetmen Joel Bender tarafından getirildiğinde, Ocak 2004’tü ve “Monster” sinemalarda. O filmdeki cinayetler, başlangıçta bu cinayetlerle yaklaşık aynı zamanda gerçekleşti, hayır, çok zaman geçtiğini düşündük. Nitekim şimdi, film gösterime girerken – cinayetlerin kendisi 15 yıl geçmiş. Ama orada
Bu davanın alışılmadık şekillerde hayatta kalmasını sağlayan benzersiz yönleridir – Karla’nın itiraz pazarlığı ve bunun sonucunda kısa süreli hapishanede kalması, geçen yaz serbest bırakılması, mahkeme tahliye sonrası kısıtlamaları bozdu. Bütün bunlar hikayeyi canlı tuttu ve sanki suçlar dün işlenmiş gibi göründü. Ama on beş yıl oldu ve bunun makul ve saygılı bir süre olduğunu düşünüyoruz.

S: Bu hikayeyi anlatmanın yasal sonuçları hakkında çok araştırma yaptınız ve kurbanların ailelerinin temsilcileriyle yakın iletişim halindeydiniz. Bu süreci biraz tartışır mısınız ve tartışmalarınızın sonucu nedir?

C: Başından beri, kurbanların ailelerini temsil eden avukat Tim Danson, ailelerin filmi yapma hakkımıza saygı duyduklarını ve filmin kızlarının tasvirlerini içermesi halinde buna karşı çıkacaklarını söyledi. saygısız veya pornografik. Tim, pornografiyi, kurbanları canlandıran aktrisler tarafından ekranda çıplaklık veya simüle edilmiş seks olarak tanımladı. Bu unsurların hiçbirini filme dahil etmeyi asla düşünmedik, bu yüzden gerçekten bir sorun yoktu. Kurguyu bitirdiğimizde, bir kopyasını Toronto’ya götürdüm ve Tim’e gösterdim ve onlar bunun pornografik olmadığı konusunda hemfikir oldular ve filmin yayınlanmasına karşı çıkmayacaklardı. “Karla” filminde Misha Collins ve Laura Prepon

S: Ailelerin isteği üzerine bazı sahneleri kaldırdığınıza dair raporlar var.

C: Bir odadaki uzun bir çekimin 8 karesini (bir saniyenin 1 / 3’ü) kaldırdık çünkü Tim, bunu bir DVD’de kare kare oynatırsanız, oynatıldığında algılanamayan bir çıplaklık flaşı algılayabileceğinizi hissetti. normal hızda. Bunu yapmayı kabul ettik. Tek değişiklik buydu. Hatırlamalısınız – filmi gösterdiğimiz noktaya kadar devam eden ve üretken bir diyalog vardı ve bu diyalog kurguyu aileden gelen talepler şeklinde değil, sadece diyalog yoluyla belirli şekillerde etkiledi. ve tartışma. Yani bazı değişiklikler oldu, ancak tarama sonucunda olmadı.

S: Ne tür değişiklikler?

C: Tim, ailelerin bazı hassasiyetleri, onlar için gerçekten önemli olan şeyler hakkında ek bilgi sağlamayı başardı.
ve bunu dikkate aldık. Leslie Mahaffey’in evinden dışarı çıkması ve Bernardo tarafından yakalanmasında rol oynaması bir örnek olabilir. Bu yönü küçümsedik çünkü bu aile için acı bir nokta ve hikayemiz için hiçbir şekilde kritik değil.

S: Filmi sunmak istediğiniz bakış açısı neydi?

C: Bu filmdeki bakış açısı ilginç ve zorlu. Bir yandan bu Karla’nın hikayesi. 2000 sonbaharında, 12 yıllık hapis cezasının sekiz yılı olan, kapsamlı bir psikiyatrik değerlendirmeye girmek üzereyken onunla tanışıyoruz. Hepsini görüyoruz
Geçmişteki olaylar – Paul ile ilk sahnelerden suçlara kadar her şey ve nihayetinde biraz da yargılama – onun bakış açısından. Ancak bu bakış açısı, onunla görüşen psikiyatrist tarafından defalarca sorgulanmaktadır. Hikayesine “inanmıyor”, aksine soğanın katmanlarını soymaya çalışıyor, Karla’nın “döndürme” girişimlerini açığa çıkarıyor ve Karla’yı onaylamak istemediği şeyleri kabul etmeye zorluyor.

S: Hikayeye yaklaşımınız zaman içinde gelişti mi?

C: Evet ve hayır. Hep bunun Paul’un değil, Karla’nın hikayesi olduğunu düşünmüşümdür. Ama bence, daha derinlere indikçe, bunun sonuçlarını daha fazla seviyede anlamaya başladık ve bu bazı değişikliklere yol açtı.

S: Mesela.?

C: Psikiyatristle yapılan görüşmeleri bir özet olarak kullanma kararı gibi. Temelde evet, Karla’nın hikayesi olması gerektiğini hissettik, ancak bir karşı noktaya ihtiyacınız var – herhangi bir karşı argüman sunulmadan sadece kendi yolunu söylemesine izin veremezsiniz.
Hikayesine “muhalif bir ses” yaratmamak sorumsuzca ve yanıltıcı olacakmış gibi geldi.

S: Üretime başlarken hangi problemlerle – lojistik, yasal, etik – karşılaştınız?

C: Lojistik olarak, Kanada için Los Angeles’ı çekiyorduk, bu genellikle tam tersi olduğu için bir geçiş. St. Catherines’deki gerçek evlerle yakından eşleşen evler bulduk, ancak dikkatli olmamız gerekiyordu – kamera ve palmiye ağaçlarıyla çok fazla gezinmek
görünür olacaktır. Ve kırmızı kiremit çatılar, bunun gibi şeyler. Başlangıçta Kanada’da ikinci bir birim çekeceğimizi düşünmüştük – ancak çekimler tamamlandıktan ve bir süredir kurgulamada bulunduktan sonra, daha az önemli görünmeye başladı çünkü hikaye bu tür hava geçirmez şekilde kapatılmış bir dünyayla ilgili. Bu iki insanın yaşadığı. Kanada’dan neredeyse “yerel renk” getirme girişimi,
Değer katmaktansa konuları karıştırın.

Yasal olarak bir takım sorunlar vardı. En önemlisi ve hikayeyi en çok etkileyen, Homolka ailesinde hükümlü bir suçlu olan Karla ve merhum Tammy dışında kimseyi tasvir edemememizdir. Bu sorunlara neden oldu ama bence hikayeden ödün vermeden bunun üstesinden geldik.

Etik olarak sürekli hatırlamak ve şovdaki herkese bunun bir gerilim olmadığını hatırlatmak meselesiydi, bu gerçekten oldu. Bunun doğru olmamız için bize çok katı bir yük bindirdiğini hissettik. Süslü uçuş yok – sadece gerçeği anladığımız gibi anlatmaya çalışın.
Ve bu, hikayenin basit gerçeklerinden çok daha fazlasını içerir. Basit gerçekler – bu oldu ve sonra oldu ve sonra bu oldu – bu şeylerin “neden” lerine dair bir içgörü sağlayamadığımız sürece anlamsızdır. Karla, neden Paul’ün onunla konuşmasına izin verdi?
Tammy’ye tecavüz mü? Neden onunla kaldı? Leslie Mahaffey’i eve getirdiğinde neden ona katıldı? Neden sokağa çıkıp Kristin French’i kaçırmasına yardım etti? Neden sonunda ona düşman oldu? Film, elimizden gelen en iyi şekilde, bu sorulara anlamlı bir bakış açısı sunmaya çalışıyor. Etik olarak, filmin ancak bunu yaparsa bir değeri olacağını hissettik – sadece bu sorulara ışık tutmak için elimizden gelenin en iyisini yaparsak onu yapma hakkımız vardı.

S: Medyayı ve halkı bu davayla karıştırmış görünen yönler arasında Karla Homolka ve Paul Bernardo ne kadar sıradan, çekici ve sağlıklı göründükleri. Bu “komşu çift” katilleri seçmeye nasıl yaklaştınız?

C: Bir bakıma, bir şekilde açıkça ürkütücü olan “katil bir çift” rolünü oynatmak çok daha kolay olurdu. Bu tür bir rolü oynayacak kişileri bulmak nispeten kolaydır. Ancak Paul ve Karla gibi ikna edici olabilecek aktörler bulmamız gerekiyordu – “normal, normal” insanlar olarak ve aynı zamanda katiller olarak nihayetinde olduklarına ikna edici olabileceklerdi. Misha Collins’i önceki çalışmalarından tanıyordum ve ondan okumasını istedim
Yüzlerce kişiyle birlikte yaptığı kısım için. Sonunda, tamamen seçmelerinin esasına dayanan kesin bir seçimdi. Laura Prepon başka bir hikayeydi. “O 70’lerin Şovu” ndaki kızıl saçlı Donna’yı Karla için bir seçim olarak düşünmezdik – ama menajeri senaryoyu gördü ve ona gönderdi ve o da hoşuna gitti ve okumaya geldi. onun için. O gelir gelmez ve biz konuştuk
biraz oku, Karla’ya sahip olduğumuzu biliyordum. Karakteri muazzam bir şekilde kavramıştı ve Karla’nın her yönünü ortaya çıkarma yeteneği vardı.

S: Kanada hükümetinin bazı üyeleri filmin yasaklanması veya boykot edilmesi çağrısında bulundu. Yanıtınız?

C: Kanada hükümeti, özellikle de Ontario hükümeti, birçokları tarafından bu durumda adaleti sağlama konusunda topu düşürmüş olarak görülüyor ve açık bir şekilde derinden hissedilen (ve politik olarak anlaşılabilir) sürekli endişe ve ihtiyat gösterme ihtiyacı duyuyorlar. Kanadalı değilim, bu yüzden meşru ihtiyatla müdahaleci “ağabey” olma arasındaki çizgiyi aşan şeyler hakkında gerçekten yorum yapmak istemiyorum. Kanadalıların çözmesi için. Ama nereden geldiklerini anlıyorum. Tek gerçek şikayetim bu aramaları
filmi görmüş olmak – ya da filmin herhangi bir yasal incelemesini okumamış olmak. Bahsettiğiniz tüm bu aramaların, incelemelerden herhangi biri çıkmadan önce gerçekleştiğini belirtmek isterim. İlk incelemeler Ağustos ayında yayınlandığından beri – hükümet yetkililerinden böyle bir çağrı gelmedi ve aileler de suçlarla ilgili herhangi bir filmi onaylamadıkları halde almayacaklarını açıkladılar.
bunun serbest bırakılmasına karşı çıkın.

S: Açıklamak gerekirse, bu filmin Karla’nın suçluluğu veya masumiyeti üzerine bir referandum olmadığını, daha çok karakterinin bir keşfi olduğunu söylediniz.
Lütfen detaylandırır mısınız?

C: Kanada’da, Karla düşünüldüğünde, insanların ne olduğu – Paul’un katil suç ortağı – nosyonundan bunalmış olma eğilimi olabileceğini ve bunun aslında onun haline geldiğini unutmak gibi bir eğilim olabileceğini düşünüyorum. tanıştıklarında neydi. Tanıştıklarında, o zaten Scarborough tecavüzcüsüydü ama bunu bilmiyordu ve hiçbir yasadışı faaliyet geçmişi olmayan bir lise son sınıf öğrencisiydi. Öyleyse sorumlu, çalışan bir aileden bir lise son sınıf öğrencisi olan bu kız nasıl Paul’la ilişkiye girdi ve nasıl ve neden birbiri ardına karar vererek onu çok karanlık bir yola sürükledi. Hikayenin konusu, Karla’yı açıkça yargılamak yerine, bu yolculuğu keşfetmenin gerçekten olduğunu hissettik. Herkesin, hatta katillerin bile bir bakış açısı var. Katil olarak başlamazlar – katil olurlar. Beni büyüleyen şeyin bu “oluş” parçasıydı. Hikayeyi okuduğumuz ve yazdığımız sırada bana, Karla onun için “normal” bir yerden başladığını ve sonra birbiri ardına karar verdiğini, her birinin “yeni bir normal” yarattığını ve bunu yaptığını göründü. bir sonraki kötü kararın olması daha kolay. Bütünsel olarak bakarsanız anlaşılmaz – ama her adıma, her karara ayırırsanız – o zaman biz, film yapımcıları, bununla ilgili anlamlı içgörüler sunma şansımız var. Bizim işimiz bu – anlamlı içgörü sağlamak. Seyirciler film KARLA’yı yargılayacaklar, ancak bunu izledikten sonra çok daha iyi anlayan bir konumdan yapacaklarına inanıyorum.
filmi izlemenin bir sonucu olarak ortaya çıkan faktörler.