Obama Geliyor, Yolu Açın!

“Obama biro, yawne yo!” (Obama geliyor, yolu açın) – Senatör Barack Obama’yı (D-IL) babasının atalarının topraklarına – Luo Land’deki Nyangoma Kogelo köyüne – geri götürürken Luo “Kabile Üyeleri” ni alkışlayan on binlerce kadın çığlık attı. Batı Kenya, birkaç hafta önce.

Birkaç saat içinde Obama, Kenya’da eşi görülmemiş bir siyasi şöhrete yükseldi ve bir grup yozlaşmış ve kalpsiz pisliği – (Kenya Dağı Mafyası), güzel Kenya’yı acımasızca yerle bir edenleri gölgede bıraktı.

Mt arasındaki tek fark. Kenya Mafyası ve şu anki ABD Cumhuriyetçi yönetimi, birincisinin Kenya’yı “Ekonomik Dizler” e getirdiği, George Bush hükümetinin ABD’nin güçlü ekonomisini ne kadar kötüye kullanırsa kullansın, alaşağı etmesi neredeyse imkansızdır. şişirilmiş Irak yeniden inşa sözleşmeleri yoluyla kasalar veya Katrina FEMA römorkları. Aksi takdirde, her iki grup da benzer planlar kullanıyor – etnik (ırksal) hoşgörüsüzlüğü sömürmek ve manipüle etmek ve yaygın yolsuzluğu teşvik etmek – bir grup “soğukkanlı” dalkavuk.

Bush yönetiminin başkanlık ettiği altı yıllık bir pislik çukuru sonuçta boşuna olmayabilir. Amerika’yı umut mesajı olan bir haberciye aç yaptı.

22 Ekim Pazar günü NBC’nin “Meet The Press” röportajında, Senatör Obama’nın – ülke çapında aldığı yanıtlara dayanarak, 2008’de Amerika Birleşik Devletleri başkanlığı için aday olmayı düşündüğünü samimi olarak izledim.

Beni en çok etkileyen, 2004’teki önceki iddiasıyla ilgili soruyu nasıl ele aldığıydı – altı yıllık Senato dönemini tamamlayacağı ve 2008’de Başkanlığa aday olmayacağı: “Bu olasılığı düşündüm, ancak düşünmedim Bunun ciddiyet ve derinlikle gerekli olduğunu düşünüyorum. “dedi. “Ana odağım 2006 ve Kongre’yi yeniden almamızı sağlamak. 7 Kasım’dan sonra oturup bunu değerlendireceğim.”

Pazar sabahı siyasi televizyonda izlemeye alışkın olduğum beceriksiz, programlı ve bencil partizan politikacıların aksine, Barack Obama, Tim Russert’in sorularını soğukkanlılıkla, kendiliğindenlikle karşılıyordu ve en önemlisi çok samimi görünüyordu.

Kibir, yolsuzluk ve beceriksizlikle bulandırılmış ve lekelenmiş bir siyasi sistemde Obama’yı izlemek ve dinlemek aşırı derecede canlandırıcıdır.

Obama’da, bana sürekli olarak hazırlıksız ve kafası karışmış “açık kitap, açık notlar” sınava giren, kötü prova edilmiş ve babasının yandaşlarının gözetimi olmadan görüşlerini dile getirmekten tamamen aciz olan mevcut Başkan’ın aksine, zeki ve yetenekli bir adam görüyorum. Karl, “Siyasi Mimarı” ve “Sırtlan” özel ilgi gruplarından oluşan kemik kıran bir topluluk.

Obama’nın görünürdeki iyi insani nitelikleri, onun harika bir Amerikan hikayesi olduğu gerçeğine eklendi, Senatör’ü siyasetteki nihai ödül için çok çekici bir olasılık haline getiriyor – Birleşik Devletler Başkanlığı.

Obama Başkanlık malzemesi mi?

Pek çok kişi, özgeçmişinin Cumhurbaşkanlığı adaylığı için çok zayıf olduğunu iddia ederek siyasi tecrübesinin eksikliğini dile getiriyor. Katılmıyorum ve işte nedeni:

1. Diğer siyah liderlerin aksine, Obama Irkçılıkta “beyaz burunları” ezmez ve aynı zamanda etkilenen milyonlarca siyahi ve diğer azınlık için bir umut sembolüdür.

% 70’lik çoğunluk ile Senato seçimlerinde kazandığı değerlendirmeye göre Obama, ırksal açıdan çok güçlü bir oy mıknatısı olduğunu kanıtladı. Başkanlık seçimlerinde aday olmaya karar verirse hayati öneme sahip “kapsayıcı” bir geçmiş performansı oluşturdu. Onun adaylığı milyonlarca hareketsiz siyah seçmeni çekecek ve böylece Demokrat adaylığı daha geçerli hale getirecekti.

Diğer taraftan hepimiz, ırkçılığı sonsuza kadar kucaklayacak ve siyah bir başkanı asla kabul etmeyecek, dolandırıcı Rush Limbaugh’un sağ kanat oluk bileşenleri gibi bazı beyazlar olduğunu biliyoruz. Bir Başkan Obama, bu rahatsız edici üreyen yerleştirmenin başlangıcını siyasi belirsizliğin sınırlarına işaretleyecekti.

2. O beceriksiz bir aptal DEĞİL, alçakgönüllü görünüyor ve partizan siyasetiyle lekelenmemiş. Belki daha da önemlisi, kendine güvenen bir entelektüel olmasıdır ki bence bu, dünyadaki en yüksek siyasi makamın karmaşık meselelerini ele almak için gerekli bir ön koşul.

3. Biraz zeki olan son Cumhuriyetçi Başkan, ağzı bozuk bağnaz Richard Milhouse Nixon’du; ölümcül bir homofobi, anti-Semitizm, anti-siyah ve “Komünist Paranoya” karışımıyla kendi düşüşünü düzenleyen Richard Milhouse Nixon. Nitekim Nixon’un siyasi kariyeri, son altı yıldır mevcut yönetim tarafından başarılı bir şekilde uygulanan taktiklerin aynısı olan, otuz yıllık korku tacirliği, cadı avı ve kirli oyunlardan oluşuyordu.

George H.W.’de küçük istisnalar dışında ondan sonraki diğer herkes soytarılarla doluydu. Bush ve Ronald Reagan.

Amerikalıların kendilerini iyi hissetmelerini sağlayan Seri Yalancı Reagan, sadece kötü bilgilendirilmiş değil, ikinci döneminin sonuna doğru kısmen bunaktı – özellikle zeki değil, aynı zamanda büyük başarıları arasında ülkenin dağılmasına başkanlık etmek olan büyük bir “Siyasi Aktör” idi. Sovyet İmparatorluğu (zaten kaçınılmazdı), Dünya Bankası’nın kötüye kullanılması ve Latin Amerika ülkelerindeki çok uluslu şirketler tarafından kurumsal hırsızlığı korumak için CIA ölüm mangalarının finanse edilmesi …. ve bence en kötüsü; Güney Afrika’daki ırkçı Apartheid rejimini desteklemek.

“Büyük İletişimci” bir başka Cumhuriyetçi dolandırıcıydı!

Bill Clinton ve John Kennedy’nin o kadar tecrübesi yoktu. Abraham Lincoln, Meclis’te iki yıl, vali olarak iki yıl sonra Woodrow Wilson ve vali olarak dört yıl sonra Franklin D. Roosevelt ve Jimmy Carter koştu.

Belki de Dr. Martin Luther King bunu en iyi 4 Şubat 1968 Atlanta, Georgia’daki Ebenezer Baptist Kilisesi’nde verdiği “Davul Başlıca İçgüdüsü” vaazında özetledi – “Herkes harika olabilir, çünkü herkes hizmet edebilir … Sadece zarafetle dolu bir kalbe ihtiyacınız var, sevgi tarafından yaratılmış bir ruha. Ve o hizmetkar olabilirsiniz, “Cumhuriyet tabanında tamamen eksik olan nitelikler -” İnanç “ın” kendi kendini seçmiş “insanları.

Demokratlar çok kutuplaştırıcı bir Demokrat olan Hillary Clinton’ı aday gösterirse, Cumhuriyetçi karalama muslukları kontrolden çıkacak ve Katrina felaketinin bir çay fincanı içinde fırtına gibi görüneceği ölçüde tüm ülkeyi sular altında bırakacak. Öte yandan, bir Obama adaylığı, Cumhuriyetçi troglodytes tarafından Tennessee’de siyah Demokrat Harold Ford Jr.’a ya da görevdeki Senatör George’a karşı kusan sümük gibi, sağ kanattan “Nyangau” kuşağının altında şiddetli ırksal ve kuşağın altındaki saldırıları körükleyecektir ” Macaca “Allen, Virginia’da.

Senatör Obama’nın bu tür kişisel ve ırkçı saldırıların midesine sahip olup olmadığını merak ediyorum – bir GOP elyafı!

Colin Powell, 2000 yılında bu koşulları değerlendirdi ve taviz verdi ve ardından, “evet-kadın” Condoleezza Rice lehine itilmeden önce dört yıl boyunca bu beceriksiz yönetimde görev yapan yıldızını kararttı. Siyasi suikastten korktuğu söyleniyor.

Obama takip edecek mi yoksa potansiyel adaylığı sadece aldatıcı mı?

Amerika’nın Irkçı mirasını arkasına koyma, geleceğini yeniden değerlendirme ve bu yükselen yıldıza daha yakından bakma zamanı, çünkü Barack Obama’nın Amerika’nın “kötü huylu” ruhunu temizlemeye hazır olduğunu düşünüyorum.