Mary ve Ralph

Günümüzde yeni iletişim teknolojisi, sosyal ilişkilerimizi tek bir düğmeye dokunarak veya bir fare tıklamasıyla yürütmemize olanak tanıyor. Metin mesajları, e-posta ve sohbet odaları, yüz yüze konuşmak zorunda kalmadan dünyanın dört bir yanındaki arkadaşlarımıza, tanıdıklarımıza ve mükemmel yabancılara anında erişmemizi sağlar, her gün yeni tanışma ve sosyal ağ siteleri ortaya çıkar, ilişkiler ve evlilikler yapılır (ve bozulur) bu kanallar daha sık ve gelişen bir temelde. Ancak tüm bu teknolojik ve sosyal değişiklikler büyük ölçüde son on beş veya belki yirmi yıl ile sınırlıdır. Bırakın kablosuz internet bağlantısı bir yana, her evin bir televizyon setine bile sahip olmadığı günlerde romantizmin nasıl yürütüldüğünü anlamak için 14 Temmuz 1942’de merhum kocası Ralph ile evlenen 84 yaşındaki Mary Walton ile konuştuk. 2000’de bir felç sonucu Ralph’ın ölümüne kadar evli kaldılar. Mary, Ralph ile ilk karşılaşmasını canlı bir şekilde hatırlıyor:

O yakışıklı, genç askerdi, savaşta savaşmaktan ayrılmıştı. Onu savaştan önce belirsiz bir şekilde tanıyordum çünkü o sadece birkaç sokak ötede yaşıyordu ve babalarımız yol boyunca birbirlerini tanıyordu. Her neyse, Haziran ortasıydı ve o zamanlar köşe dükkanı olan Coates’te çalışıyordum. Bir sabah dışarıdaydım, merdiven üzerinde durup camları yıkadım. Ralph istasyondan geçerken, yolun etrafındaki yaşlı adamlardan biri ona seslendi çünkü üniformalı bir askerdi, bu da o sırada herkesten çok fazla saygı duyduğun anlamına geliyordu. Bu yüzden, Ralph bu adama cevap vermek için döndüğünde, çantasının hepsi merdivenime dolandı, böylece yürüdüğünde beni hemen kenara çekti! Olduğu gibi düşmek o kadar da uzak değildi, ama su kova üzerimde uçuştu. Oh, çok sinirlendim! Ralph beni aldı ve özür dilemeye başladı ama hiçbirini almadım, ona her türden isim takarak ona doğru uzandım – gördüğünüz günlerde oldukça küçük bir hanımefendiydim ve işte bu pis asker hâlâ pislik içindeydi üniforması, üzerime su döküyor ve sonra kirli büyük pençeleriyle beni elliyor! Her neyse, orada onu sokakta bir balık karısı gibi azarlıyordum, kızgın ve rahatsız olmuştum ve o da gülmeye başladı! Ben inanamadım! Tam orada bir kalp krizi geçireceğimi düşünmüştüm, çok sinirlenmiştim, ama o zaman ona ilk baktığımda ve aşık olduğum adamı gördüm, orada öylece durup bana gülen mavi gözleri parıldarken gülüyor ve yakışıklı gülüşü! Az önce buharım bitti ve ona baktım ve bana eve banyosuna gideceğini ve kapanış için benimle buluşup beni dansa götüreceğini söyledi ve reddedemedim, yapamazdım hiçbir şey söyleme. Bir ay sonra, Ralph savaşa dönmeden üç gün önce evlendik. O günlerde, yolunuza çıkan her şeyle takılmadınız, bir şans gördünüz ve onu yakaladınız! Elli sekiz yıllık bir evlilik geçirdik ve bundan bir an bile pişman olmadım.