Kamu Yararı İçin Demokratların Gündemini İletmek

Bugünkü tüm anketler, hem partilerin kilit meseleleri nasıl ele aldıkları hem de insanların Seçim Günü nasıl oy verecekleri konusunda önemli bir Demokratik avantaja işaret ediyor.

Yine de Kasım ayı başlarında Demokratlar, çabaları nedeniyle değil, açıkçası onlara rağmen bulundukları yerde olduklarını anlamaları akıllıca olacaktır.

Büyük bir Demokrat galibiyetten çıkarabileceğimiz tek sonuç, Amerikalıların Demokratları Cumhuriyetçileri reddettikleri kadar kucaklamadıklarıdır.

Başkan Bill Clinton’un 1994’te GOP’un Kongre’yi devralmasından geri dönmesine yardım eden bir Demokrat stratejist olarak, Demokratların Amerika için Başkan Clinton’un sözleriyle nasıl hitap edeceklerini ifade eden olumlu ve ileriye dönük bir gündem sunmamasından hayal kırıklığına uğradım. ortak fayda.

Şimdiye kadarki 2006 Kongre seçimleri, Demokratlar için hem partiyi birleştiren hem de onları Cumhuriyetçilerin bugün Amerika’ya sunduklarına mantıksal (ve kabul edilebilir) bir alternatif olarak seçmenlere sunan bir değişim gündemi hazırlamak için kaçırılmış bir fırsattır.

Ne yazık ki Demokratlar, kim olduklarını veya neyi temsil ettiklerini tanımlayan güvenilir bir iş yapmadılar. Onların bugünkü mantığı, yalnızca en yüksek puanı alan bireysel politika önerilerinin bir tezidir ve ülkeyi kamu yararını ele alarak ileriye götürme gündemi değildir.

Demokrat Parti’nin bazı kesimleri, Demokratlar kazanırsa zaten ideolojik bir gündem talep ediyor. Maalesef cevap bu değil. Demokratik gündem, ideolojiyi ele almamalıdır. Ortalama insanlar için gerçek sonuçlar önce gelmelidir.

Washington Post daha geçen hafta, oy pusulasında tamamı eski Cumhuriyetçi olan dokuz Demokrat hakkında bir makale yayınladı. Demokratlar olarak koşuyorlar, artık daha ilerici politikalara inandıkları için değil, muhafazakar ideolojiyi her şeyin üstüne koyan Cumhuriyetçi politikaları reddettikleri için.

Bu görünen mikrokozmos, Demokratların anlaması için önemlidir. Kongre’nin kontrolünü ele alırlarsa, ülke acil gündelik sorunlarına cevaplar için onlara dönmeye başlayacak. İnsanlar daha önce hiç olmadığı kadar pratik cevaplar ve sonuçlar arıyorlar ve gerçek sonuçlar ideolojinin önüne geçecek.

Açık olan şey şu ki, Bush yönetiminin Amerikan halkının bu kadar reddettiği ideolojisi değil, sonunda öyle olduğunu düşünüyorum, ama gerçekte bu kadar çok seçmeni dehşete düşüren şey, Cumhuriyetçi politikaların sıradan insanlar için işe yaramamasıdır. .

Çalışmamalarının nedeni de politikalarının ideolojiyi birinci sıraya koyarken, gerçeklik koşulları ikinci sırada olmasıdır.

Eski Başkan Clinton, Georgetown Üniversitesi’nde geçenlerde yaptığı bir konuşmada, Cumhuriyetçilerin karşılaştığı ideoloji sorununu çok net bir şekilde açıkladı. Şöyle dedi: Bir ideolojiniz varsa, kararınızı zaten vermişsinizdir, tüm cevapları bilirsiniz ve bu, kanıtları ilgisiz hale getirir ve tartışmayı zaman kaybı haline getirir, bu yüzden iddia ve saldırı ile yönetme eğilimindesiniz. Bununla ilgili sorun, düşünmeyi engellemesi ve size kötü sonuçlar vermesidir.

Birkaç ay önce Aspen Enstitüleri Fikir Festivali için bir anket yaptım. Benim en büyük bulgum, Amerikalıların sadece ekonomik olarak zarar görmedikleri değil, aynı zamanda bizim ekonomimiz ve ülkemizin kendisinden umutlarını yitirdikleri idi.

Amerikalıların yüzde 61’i Amerikan Rüyasını hiç yaşadıklarına inanmıyor ve bu grubun yüzde 62’si hayatları boyunca ona asla ulaşamayacaklarına inanıyor. Bu, şu anda her 5 Amerikalıdan 2’sinin bir gün bu ülkenin ekonomik vaadini yaşayacaklarına dair tüm umutlarını yitirdiği anlamına geliyor.

Bu güven kaybına ne sebep oluyor? Çoğunlukla Amerikalıların çok pahalı olduğunu bildiğimiz gibi hayat bulmalarından kaynaklanıyor. Sağlık hizmeti karşılanamaz; üniversite eğitimi artık daha zor ve parası daha zor; barınma, kamu hizmetleri ve çocuk bakımı gibi temel ihtiyaçlar gittikçe daha pahalıdır; ve insanlar bireysel emeklilik maaşlarına her zamankinden daha fazla güvenmek zorunda kalıyor.

Demokratların Cumhuriyetçi başarısızlıklardan siyasi olarak tam anlamıyla yararlanabilmeleri ve 2008’de başarı için kendilerini konumlandırmaya başlamaları için, Ortak Fayda gündemleri bu konuları ele almalı ve herkes için sağlık ve üniversite vaat eden gökyüzündeki pastadan uzak siyasi retorikten uzaklaşmalıdır. . Halkın zihnindeki fikir birliği, zenginliği yeniden dağıtmayı amaçlayan politikalardan uzaklaşmak ve bunun yerine piyasaya dayalı çözümler aramaktır.

Bu gündem, insanların günlük yaşamlarını iyileştirecek ve daha iyi hale getirecek merkezci ortak zemin çözümleri aramalıdır. Gündem, herkes için sonuçlara ulaşmanın bir yolu olarak fikir birliği ve işbirliğini vurgulamalıdır.

Demokratlar kazanırsa, yeni Kongre’nin ilk 100 günü, bu gündemi ülke için sergilemek için belirleyici ve kritik bir an olacaktır.

Bunu yapmamak, kamu politikasını şekillendirme becerilerine zarar verecek ve 2008 yarışmaları için Bağımsız değişen seçmenleri kilitleyecektir. Merkezci bir ortak iyi gündem olmadan, seçmen mali ve sosyal açıdan muhafazakar kalırken, kamuoyu duyarlılığı 2008’de Cumhuriyetçilere geri dönebilir.