İran’ı Unutun, Neden Irak yakında çözülmeli?

Telif Hakkı 2006 Socrates Olympio

Irak’taki ‘istekli koalisyonu’nun talihsizliği, muhtemelen hem kararlı hem de belirlenemeyen şekillerde herkes için en büyük tehlikeyi oluşturmaktadır. En bariz küresel etkiler şu anda petrol fiyatlarındaki artış (ki bu pek çok açıdan iyi bir şeydir), bölgede genel bir güvensizlik duygusu ve birçok batılı güvenlik servisinin artan uyanıklık hissidir.

Bununla birlikte, görünmeyen zorluklar arasında, terörizmin çoğalmasına izin veren meselelerle gerçekten uğraşmaya daha az odaklanma sorunumuz var – ünlü bir küresel devlet adamından ve yakın geçmişte Amerikan İcra Kurulu Başkanı’ndan alıntı yaparsak – ekonomi, aptal! Tüm küresel ekonomi lob taraflıdır ve uluslar içinde ve ekonomik bloklar arasında zenginliğin daha büyük bir yeniden dağılımı olmadığı sürece böyle olmaya devam edecektir.

Orta Doğu ile ilgili nadiren manşetlere çıkan göze çarpan bir gerçek, oradaki halkların gerçek özgürlüğü tatma özlemidir! Batı’da verili kabul ettiğimiz özgürlükler. Liderlerinizi seçme özgürlüğü (Batı’da henüz sanatı topladığımızdan değil – ABD Seçimleri 2000 davası), vahşice bastırılmadan konuşma ve muhalefet özgürlüğü ve çok sayıda başkası.

Peki tüm bunlar Irak’taki İç Savaş ile nasıl bağlantılı? Evet, korkunç ifadeyi kullandım. Hadi millet, hepimiz Irak’ta olup bitenlerin bir İç Savaş olduğunu biliyoruz. Irak patlarsa tüm bölgede domino etkisini bekleyin. Bu dünyadaki herkes için ne anlama gelecek? Sizin için lezzetli ham 100 $ ‘ı unutun, o bölgede ve dünya çapında geliştirilen demokrasilerin tatlı idealini unutun. Kısa ve uzun vadeli etkiler, Batı’da medeniyetlerimiz açısından da gerilemeye gideceğiz. Siyasi paranoya, gergin hükümet ve güvenlik kurumlarının doğrudan bir sonucu olarak yaygınlaşacak. Geleceğin tadına şimdiden tanık olduk: Washington’daki Vatanseverlik Yasası ve Londra’daki Terörle Mücadele Yasası … daha sert eylemlerin izlenmesini bekliyor.

Bu yüzden kendime soruyorum, Irak kesinlikle buna değer miydi? Saddam’ın gitmesi gerektiğine şüphe yok, bölgede fazlasıyla jokerdi. Ancak gerçek demokrasi yanlısı gruplara ve küresel açlığa ve yoksulluğa karşı mücadeleye gidebilecek milyarlarca doları harcamak daha iyi harcanacak para olurdu!

Şimdi ihtiyacımız olan şey bir “NeuPolitik” tir. Biraz ver, biraz almaya dayalı bir politik öneririm. Daha çok gelişmiş bir takas sistemi gibi. Sıfır toplamlı siyaset değil, hayır! bu eski rejimin bir parçası. Eski paradigmadan gerçek bir ayrılışı temsil eden bir NeuPolitik.