Grinin Tonları: Hükümet, Din ve İnsanlar

Bazıları her şeyin siyah beyaz olduğunu düşünüyor. Her şeyi grinin farklı tonları olarak görmeye başlıyorum.

Geçtiğimiz 10 yıl içinde, çeşitli mesleki ve gönüllü senaryolarda, insanlarla artan bir şekilde çeşitli şekillerde çalıştıktan sonra, var olmanın, görmenin, inanmanın, çalışmanın ve yaşamanın birçok farklı biçimine maruz kaldım. Biri diğerinden daha mı kötü? Bir kişinin inançları diğerinden daha mı kötü? Bir kişinin ahlakı diğerinden daha mı kötü?

Çoğumuz için bu küçük şeyler hakkında başkaları hakkında yargılarda bulunacağız. Bu tür önemsiz konularda gözlerimizi, zihnimizi ve kalbimizi çok kolay kapatacağız. Bir dizi değer ve inanca sahip bir ailede büyüyoruz. Tarih, iş, değerler ve inançlar üzerine belirli bir bakış açısına sahip bir kültürde eğitim görmekteyiz. Yetiştirilme şeklimizde, kültürümüzde veya akranlarımızda ve bizim için işe yarayan belirli gerçeklere yaslanmaktan etkilenmiş kalbimiz konusunda aşılandık. Akran baskısı, aile baskısı ya da sadece kabul edilebilir bulduğumuz başka hiçbir gerçeği bilmediğimiz için batmış olabilir. Oldukça farklı veya muhalif bir şeyle karşılaştığımızda savunmaya ve hatta yakın görüşlülüğe yöneleceğiz.

Ben de aynı şekilde suçluyum ama zihnimi açık tutmak ve izlerin diğer taraflarını keşfetmek için yıllar boyunca kendime gerçekten meydan okudum. Diğer parçalanmış grupların neden yaşadıkları gibi yaşadıklarını daha iyi anlamak için anlamaya ve deneyimlemeye çalışıyorum; veya iş, oyun, ibadet vb. Bazı şeyler işe yararken veya benim için yankı uyandırırken, diğerleri yapmıyor. Bazı şeyler ufkumu genişletirken, diğerleri sağlık veya refahta başka çöküşlere neden oldu. Her ne kadar muhtemelen hayatım için bazen kötü seçimler olsa da hepsi değerli deneyimler oldu.

Zihnimin ve ufkumun bu genişlemesinden gelen değer, temel bir gerçeğe tanık olmamı sağladı. Hepimiz farklı olduğumuz kadar, yaşamın ve yaşam tarzlarının bu değişen etkilerine sürekli maruz kaldıkça, etiketlerin ötesinde, basmakalıpların ötesinde, dini inançların ötesinde, sosyal statünün ötesinde gördüm. Arkadaşımın gözlerine ve yüreğine bakabilir ve benimle aynı olan başka birini görebilirim. Geri kalanı sadece grinin tonları.

Her insan, aile, sosyal statü ve bu dış etkenlerin geri kalanı tarafından dikte edilen belirli bir yaşam koşulları kümesi içinde bir yaşam yoluna girer. Hayatta ilerledikçe, ellerinden gelenin en iyisini yapıyorlar. Onlara bir onay, tatmin, tanınma ve sevilme duygusu bulacak şeyleri arıyorlar. Bazı seçimlerini dikte eden bu aynı etkilerle kararlar alırlar; hem doğru hem de yanlış. Hepimiz oradaydık. Yine de, kardeşlerimizi hayatta görmek yerine, hala farklılıkları görme eğilimindeyiz.

Evet, suçlar işlenir, nefret ifade edilir, terör devam eder ve siyaset yozlaştırır veya şüpheli uygulamalara girişir. Sınıfları, farklılıkları, nefreti ve savaşı sürdürüyoruz. Yargı: Bağlantınızı koparabildiğiniz zaman neden meşgul olasınız? Anlama köprüleri kurabileceğiniz zaman neden tartışasınız? Çeşitliliği kutlayabilecekken neden farklılıklara savaş açalım? Neden yolumuzun tek yol olduğu konusunda ısrar ediyorsun? Bu son sorgulayıcı ifadeyi özellikle açıklıyorum.

Özgürlüğü, sorumlu özgürlüğü kutlayabiliriz. Hoşgörü, onur, saygı gibi en iyi örneğimizi belirleyerek farklılıkları, çeşitliliği onurlandırabilir ve böylelikle barış yaratabiliriz.