Gerçek Kampanya Finans Reformu

ABD’de seçimlerimizin sonucunun büyük ölçüde her adayın ne kadar para toplayabileceğinden etkilendiğinin oldukça farkında olmalıyız. Kim en çok parayı toplayabilirse, bilgisiz seçmenleri etkileme ya da hangi konuların onlara az bir çoğunluk sağlayacağını bulmak için anketleri zarlara atabilecek en iyi danışmanı işe alma şansına sahip. Politika, para toplamakla ilgilidir.

Ne zaman politikacılardan çaresizce para talep etsem merak ediyorum, parama ne için ihtiyacın var? Onlara lisans verdiğimiz insanlardan halka açık hava dalgalarını geri almak için mi? Anketleri dilimlemek için daha yüksek fiyatlı danışmanlara ödeme yapmak mı? Paramla değil, kendi oyumla oy verdiğimi sanıyordum. Doları olmayanlara ne dersiniz? Bana öyle geliyor ki bu demokraside çok daha az oyları var. Yeterince paranız varsa, kendi kampanyanızı finanse edebilirsiniz, al. la. Ross Perot. Tam olarak eşit fırsat değil.

== Politikacıların insanlardan para kabul etmesi ahlaki açıdan yanlış. Dönem. ==

Seçilmiş yetkililerin maaşları olmayan parayı kabul etmelerinin ahlaki açıdan yanlış olduğunu düşünüyorum. Seçilmiş bir görevli birinden para kabul ettiğinde, herhangi bir insan bu kişiye hiçbir katkıda bulunmayan kişiden farklı şekilde davranmak zorunda hissedecektir. Bu yaygın bir nezakettir. Ancak bu, sahip oldukları paraya dayalı olarak değil, tüm seçmenlerini eşit şekilde temsil etme sorumluluklarıyla çelişiyor. Aslında, herkes bunu yaptığı için, seçilmiş tüm görevlilerin rekabet edebilmek için etkin bir şekilde hediyeleri kabul etmesi gerekir.

Seçim kampanyası sistemimizin şu anki gerçekliğinin çok farklı bir düzenlemeye saplandığını biliyorum, ancak yine de “naif, gerçeklerden yoksun” görüşüm, paranın seçimlerimizde bir faktör olmaması gerektiği ve bu hükümetin sorumluluğunda olduğumuz. bunun olmasını sağlamak için yarattık. Seçimler, hepimizin hemfikir olabileceği tek şey, demokrasimizin geri kalanının işlemesini sağlayan tek şey, özyönetimimizin sorumluluğudur. Ancak bugün ABD’de gerçek şu ki, hepimizin bir ‘oyu’ olmasına rağmen, parası olanlar bu parayı parasız olanlardan çok daha değerli bir ‘oy’ yapmak için kullanabilirler. McCain / Feingold reformları [1] bunu daha da kötüleştirebilir, çünkü artık kampanyaların bu ekstra “dolarınızla oy kullanma” oylarına daha da çok ihtiyacı var. Bunu düzeltmemiz gerekiyor.

== Nasıl düzeltiriz? ==

Seçilmiş yetkililerin veya seçilmiş makam için aday olanların herhangi bir özel, kurumsal, dini veya kar amacı gütmeyen kuruluştan hediye veya para kabul etmesini yasa dışı kılmakla başlayacaktım. Tüm seçim kampanyaları% 100 kamu tarafından finanse edilmelidir. Bunun maliyetiyle ilgili tartışmalar aptalca. Hepimiz seçimlerin hükümetin birincil sorumluluğu olduğu konusunda hemfikir olursak, bu sorumluluğun uygun fonlar gerektirebileceğini kabul edebiliriz.

İkincisi, istasyon sahiplerini bizim yayınlarımızda yayın yapmak için bir lisans için ücretlendirmek yerine, o yayınlarda insanların işlerini yürütme hakkı için bizi onlardan geri talep ediyorlar, ilk etapta bunu onlara vermeyelim. Lisans, seçim reklamlarının yayınlanmasıyla birlikte geliyor. Gerekirse lisans ücretini azaltın. Ne olursa olsun, bu yükün mali yükünü hükümetimizin üstlenmesi konusunda iyiyim. 2004 Başkanlık ve Senato kampanyaları yaklaşık 4 milyar dolar [2] harcadı. Ulusumuzun borcumuza hizmet etmek için yılda yaklaşık 300 milyar $ [3] ödediğimizi düşünürsek (neredeyse yalnızca Regan / Bush I / Bush II [4] tarafından karşılanmaktadır), eğer bunu yapmanın maliyeti 10 $ ‘a düşerse herhangi bir sorun yaşamazdım. -20 milyar / yıl aralığı. Durumu eşitlemek, parayı denklemden mümkün olduğunca çıkarmak hükümetimizin ana rollerinden biri olmalıdır.

Üçüncüsü, bu seçilmiş yetkililere çok daha fazla ödeme yapardım. Senatörler yılda 5 milyon dolar kazansaydı, bir lobicinin yeğenine verebileceği 250.000 dolarlık yatla daha fazla etkileneceklerdi. Bunu yapacaksak, maaşlarını benzer büyüklükteki kurumsal liderlerle aynı seviyede yapmalıyız. Belki de maaşlarını şirket liderlerinin ortalama maaşlarına bağlamalıyız; işletmelerin başarılı olmasını sağlamak için teşvik görevi görebilir. Ama başkalarının parasının onları etkilememesi için onlara yeterince ödeme yapmalıyız. Yine, seçilmiş yetkililerimize ödeme yapmak, hükümetimizin sorumlu olması gerektiği konusunda hepimizin hemfikir olabileceğimiz birkaç şeyden biri, onlara iyi ödeme yapmak için gereken paranın nispeten küçük olması bir faktör olmamalı.

== Ama para vermezseniz …? ==

Emin olmadığım bir soru, kampanyanızın finanse edilmesine nasıl hak kazanacaksınız? Bence mümkün olduğunca koşmak isteyen herkes için açık ve erişilebilir olmalı. Ama çok da kolay olmamalı. Kamu görevlisi olmak _work_ gerektirir, bu nedenle _work_’ün bir iş olması gerekir. Ben sadece bu işin para toplamaktan başka bir şey olmasını istiyorum. İnsanların paralarına katılmalarını sağlamada iyi olmak, mutlaka iyi bir seçilmiş temsilci olacakları anlamına gelmez.

Şu anda para vererek destek veriyoruz. Adaylara desteğini ifade etmeleri için _money_ veremezseniz, çalışanların ve bu kampanyalara kamu parası harcayanların bir boondoggle yürütmemelerini ve seçmenler arasında gerçekten bir destek almalarını veya alabilmelerini nasıl sağlayabiliriz? (Kamu tarafından finanse edilen seçim kampanyalarına harcadığımız paranın büyük bir kısmı boondoggles için boşa harcanmış olsa bile, bugün sahip olduğumuzdan daha iyi bir sisteme sahip olurduk, imo. Demokrasi mekanizması, etrafa biraz para atmak için çoğundan daha iyi bir yer .)

Belki bir çözüm, kendi vergilerinizden elde edilen kampanya katkılarının dağılımını değiştirme seçeneği sunmak olabilir mi? Çoğu insanın yapacağı gibi bunu değiştirmediyseniz, kampanyalar için ayrılan vergi katkılarınız tüm kampanyalar arasında eşit olarak paylaştırılır. Bir kampanyaya gerçekten önem verdiyseniz, önceden tahsis edilmiş vergi dolarlarınızın bir kısmını özellikle o kampanyaya yönlendirebilirsiniz.

Ayrıca, zenginler rakiplerini geride bırakmak için kendi paralarını kullanacaklar? İnsanların kendi paralarını kampanyalarına harcamalarını da yasaklıyor muyuz?