Erken Cumhuriyet Döneminde Roma Ordusu

Erken Roma Cumhuriyeti’nden bu yana ordu, halkın hayatının önemli bir parçası haline geliyordu. Hemen hemen her yıl savaşlar ve çatışmalar yapıldı ve yıl boyunca seferlerin başlangıcını ve sonunu belirten ritüellere sahip olmak yaygındı. Cumhuriyet döneminde, ordu yalnızca bir yurttaş ordusuydu ve tüm yurttaşlar, kabul edilen on yedi ila kırk altı askerlik çağında (mali olarak bir toprağa sahip olabilmeleri koşuluyla) hizmetten sorumluydu. Her yıl dilectus adı verilen bir seçim süreci gerçekleşir. Askerlik çağındaki tüm erkeklerin olası askerler için Roma’nın başkentini ziyaret etmeleri gerekiyordu. Roma dönemindeki ana ödeme şekli olan 400 Denariia gümüş sikkesi değerinde mülkü olan vatandaşlar hizmetten sorumluydu. Askerlik hizmetine kaydolduklarında, erkeklerin en fazla on altı yıl hizmet etmeleri gerekiyordu, ancak çoğu zaman kalan on yıl için çağrılabilir bir süre ile yalnızca altı yıl hizmet etmeleri bekleniyordu. Bazıları bir seferde yalnızca bir yıl hizmete girdi ve altı yıl dolana kadar her yıl seçim sürecine katılırdı. Askerlik hizmeti almaya hak kazanan tüm gençlerin hayatları boyunca birkaç yıl bir kampanyada görev yapması alışılmadık bir durum değildi.

Ordu aynı zamanda aile adına şan ve şeref verme şansı da verdi, ancak bunu yapmak için zengin ve elit mülk sınıfı üzerinde daha fazla baskı vardı. Bu aynı zamanda Roma vatandaşlarının hayatını etkileyen bir başka önemli faktördür. Orduda hizmet etmek ve bir gazi veya kahraman olmak, bir Romalı’nın sahip olabileceği en büyük onurlardan biriydi. Belirli bir subay, ordu aracılığıyla yeterli güç ve nüfuz elde ederse, ona da saygı duyulur ve çoğu zaman senatoda liderlik ve iktidar yeri olur. Bu nedenle ordu, imparatorluğun siyasi alanı içindeki güç dengesi ile doğrudan ilişkiliydi.

3. yüzyılın sonlarında, Roma Cumhuriyeti ordusu, Po Nehri’nin güneyindeki İtalyan Yarımadası’nı kontrol ettikleri için, müthiş bir güç olarak ortaya çıkıyordu. Ordu artık hızla bir saldırı savaş makinesi haline geliyordu. Bu dönemde orduyu bu kadar etkili kılan neydi? En büyük katkı, adapte olmanın ve gelişmenin önemli özelliğiydi. Yunanlılarla ve meşhur falanksı ana taktik formasyonları olarak kullanan diğer toplumlarla savaştıktan sonra, Romalılar, falanks üzerinde belirgin bir taktik üstünlüğü olan daha esnek ve daha gevşek bir dövüş yöntemi benimsemişlerdir. Ayrıca Hannibal ile mücadele, düşük sayılara sahip parlak generallerin daha az yetenekli generallerle üstün sayıdaki bir düşmanı ezebileceğini gösterdi. Roma, etkili bir savaş gücü olmak için üstün liderliğe ihtiyaçları olduğunu fark etti.