Bu makale için araştırma yapmak, Da Vinci koduyla ilgili Dan Browns’ın yeni filmi hakkındaki tüm aldatmacalar nedeniyle kolaydı. Soru basit. Dünyanın herhangi bir yerindeki eğitimli bir halk bu romanı veya ortaya çıkardığı filmi nasıl ciddiye alabilir? Birkaç cevap buldum ve bazıları Da Vinci kodunun açıkça ciddiye almadığı İncil’den geliyor. Ördeğe benziyorsa ve sesi ördek gibi ses çıkarıyorsa yine de ördek olmayabileceği konusunda ısrar edenler var ama bu kalabalık bile en azından saçma olduğunu inkar edemez.
İncil, son günlerde insanların İncil’den veya başka herhangi bir kaynaktan, 2 Timoteos 4: 3’ten sağlam öğretime veya öğütlere tahammül etmeyeceğini veya buna izin vermeyeceğini söylüyor. İnsanların, kaşıntısını tam olarak çizilmesini istedikleri şekilde kaşıyacak öğretmenleri aramak için dünyayı taramayı tercih edeceklerini söylüyor. Elbette Dan Brown defalarca bunun sadece bir roman olduğunu ve bir tarih ya da şimdiye kadar kabul edilmemiş bir gerçek olması anlamına gelmediğini söyledi. Bu iddiaya karşın, televizyonlardan ikisini izlediğim geceyi hatırlayabiliyorum, en önde gelen film eleştirmenleri, halkın geçtiğimiz kırk yılda çeşitli filmlerden öğrendiğimiz her şeyi tartışıyor. Gerçek olalım. Dan Brown, romanının didaktik olması gerektiği konusunda ısrar etse de, zayıf fikirli ve seküler medya büfesinden yeni çıkan her şeye aç olanlara öğretecek.
Satılan üç yüz milyon kopya ile kim tartışmaya cüret edebilir? New York Times en çok satanlar listesinin tepesinde oturan büyük faulü kim fark etmedi? Birisi ben, bütün bu beğenilerin, bazı insanların, Brown’un hayal gücünün Alice Harikalar Diyarında tarzı teolojisine gerçekten bakmaması ve karşılaştırmaması için yeterli neden olmayacağına inanıyorum ve başka herhangi bir isme göre çöpün her şeyden önce çöp olduğu şeklindeki bariz sonuca varmak.
Da Vinci Şifresi’nin açılış sahneleri tuhaf ve kanlı, Paris’teki dünyaca ünlü Louvre’un küratörü Silas adlı takıntılı Opus Dei keşiş tarafından öldürüldü. Görünüşe göre Silas, Monty Python’un ele geçirilmesi zor Kutsal Kase’yi bulma geleneğini sürdürüyor. Ama şimdi kase, Mesih ve elçilerinin son akşam yemeğinden çok daha insani bir şeye içtikleri fincan olmaktan çıktı. Kadeh şimdi, Mesih’in kanının Mary Magdalene ve onların soyundan gelen evliliğiyle yaratılan bir soyda tutulduğu gerçeğinin yüzyıllardır gizli tutulmasıdır. Görünüşe göre modern laiklik, Tanrıyı İsa Mesih’ten, onu Mecdelli Meryem’e aktarmak da dahil olmak üzere çıkarmak için hiçbir şeyden vazgeçmeyecek. Batı toplumunda sadece kadınsı gizemlere hayran kalmanın ötesine geçenler için, bir kadının tanrılaştırılmasına geçmek için küçük bir adım gibi görünüyor. Magdalene’nin yeni ve en yüksek tanrı olduğu yerde yeni kiliseler ortaya çıkmaya başlarsa şaşırmamalıyız.
Film, psikotik, takıntılı, ele geçirilmiş, yanlış yönlendirilmiş ve yanlış bilgilendirilmiş bir dizi karakterle kendini aktarır, ancak sonunda hiçbir şeyin olumlu bir şekilde çözülmediği Louvre’a geri döner. New York Times eleştirmenleri, Browns araştırmasının soruların üstünde olduğunu söylediler. Yine de tarihsel hataları, film boyunca o kadar bolca serpilir ki, eğer tuz olsaydı, etin porsiyonu tamamen yenmez olurdu. Bunun bir örneği, engizisyon sırasında beş milyondan fazla kadının cadı olarak yakıldığı sonucudur. Abartı, iyi huylu hatadan kötü niyetli hataya ne zaman geçer? Brown ın araştırması ve ima edilen sonuçları, en azından Brer Rabbit’i kimin öldürdüğüne dair cevapları bulmak için kullanılanlar kadar iyidir, ancak daha fazlasını değil.
Daha bariz olan, sağduyudaki bir hatadan kaynaklanmış gibi görünen hatalardır. Leonardo Da Vinci, Son Akşam Yemeği’ni Mesih’in dünyayı dolaşmasından bin beş yüz yıl sonra resmetti ve günahkârları fidye için canını verdi. Ne Da Vinci ne de başka biri, Son Akşam Yemeği’nde İsa’nın sağındaki kadınsı kişinin Havari Yuhanna’dan başka biri olduğunu düşünüyor gibiydi. Evet, tüm rönesans sanatının ve özellikle Leonardo Da Vinci’nin tipik özelliği olan biraz kadınsı bir tarzda tasvir edilmiştir. Brown, Da Vinci’yi bizim için yorumluyor ve ona sağdaki kişinin gerçekte kim olduğu hakkında bazı özel gizli bilgiler atfediyor. Da Vinci’nin eşcinsel olduğu iddia ediliyor. Burada mantık yürütelim, eşcinsel bir erkek gerçekten bir kadını resme mi yoksa kadınsı bir erkeğe mi boyar? Sanki Havari Yuhanna’ya hakaret etmek yeterince değilmiş gibi Brown Mary Magdalene’e hakaret etmeye devam ediyor ama neden orada dursun. O sırada neden dünyanın Kurtarıcısına büyük bir darbe atmıyor? Da Vinci ve / / veya Brown, Mesih hakkındaki bu gizli bilgiyi nereden aldı? Basit bir dille, hiçbir yerde anlamadılar. Daha ziyade, dünya gezegeni dediğimiz bu eski topa ayak basacak en onurlu insanı aşağılamak, karalamak ve tanrılaştırmak için hiçbir şeyden vazgeçmeyecek olan modern laiklerin verimli zihinlerinden geliyor.
Da Vinci sık sık kendisinden resmi bir eğitimi olmayan omo sanza lettere veya adam olarak bahsetti. Şimdi bilime tapanlar, yalnızca dahinin biraz üzerinde bir şeyden türetilebilecek gizli bilgi nosyonlarıyla, saygı duydukları yüksek deneycilik rahiplerinin statüsünü bilim elçisinin statüsüne yaklaştırdılar. Bana bir vahiy gibi geliyor ama hayır, bu roman ve bu film vahiy değil.
Bugüne kadar duyduğum bu filmin en iyi açıklaması, yetişkinler için Harry Potter olması. Ancak daha az bilgili ve belki de kalpleri biraz daha zayıf olanları uyarmak için bir adım daha ileri götürülmesi gerektiğini düşünüyorum. Brown, Romanına Opus Dei ve diğer kaynaklardan geldiği iddia edilen belgelerin gerçek varlığıyla ilgili gerçeklerle başlar. Burada tartışmaya gerek yok. Belgeler var olabilir ama belgelerde gerçek var mı? Mein Kamph gerçekten var ama içinde pek faydalı gerçek yok.
Brown’un romanı için kullandığı belgelerin neredeyse tamamı, birinci yüzyıl belgelerinden ve Yeni Ahit Canon’a girmesine izin verilmeyen diğer materyallerden elde edildi. Bu ne anlama geliyor? Bu, materyalinin büyük bir kısmını köken olarak yanlış ve sahte olarak etiketlenen yazılardan elde ettiği anlamına geliyor. Tanrı’dan yalın dil. Hakemler, filmin hızlı ve zeki olduğunu söylüyor. Hızlı hareket etmesi gerektiği sonucuna vardım ki, hiç kimse zekice olan başka bir şey olan yinelenen yanlışlıkları ve beceriksiz tarihsel hataları fark etmeyecek.
Film, birinci sınıf akademi toplarının tartışma dalgalarını kışkırtması için yem sağlayabilir, ancak bunun ötesinde yukarı doğru seviyeleri yoktur. Büyü ve gizemin bu çocukça sunumunun bir üniversite birinci sınıf öğrencisinin bile inancını sarsabileceğinden şüpheliyim ama hem bu kitabı hem de filmi yapanların uyarılması gerektiği de söylenmelidir.
Kendimi ne yazarı ne de film yapımcılarını yargılayacak hiçbir platforma koymayacağım; bunun yerine, hepimiz gelip bizi hepimize göre yargılayacak olan son jüriyi beklerken, onlara okumaları ve düşünmeleri için sadece kutsal yazıya dair net bir uyarı bırakacağım. Söylediği sözler, Beni reddeden ve sözlerimi almayan, onu yargılayan kişidir: Söylediğim söz, onu son gün yargılayacaktır. Yuhanna 12:48 Ve bu yargıç, masum bir adam olarak döktüğü kanın amacını hiçe sayarak, kutsallığını hafifletmek, tanrısıyla dalga geçmek hakkında ne dedi? Onlardan alıntı yapacağım ve yakında hepimizin toplanacağı yerde sizinle buluşacağım.
Yanımda olmayan bana karşıdır; ve o benimle birlikte yurt dışına dağılmaz. Bu nedenle size diyorum ki, her türlü günah ve küfür insanlara bağışlanacaktır: ama Kutsal Ruh’a karşı küfür insanlara bağışlanmayacaktır. Ve her kim insanoğluna karşı bir söz söylerse, affedilecektir; ama Kutsal Ruh’a karşı konuşan, ona ne bu dünyada ne de gelecek dünyada affedilmeyecektir. Ya ağacı güzel yap, meyvesini güzel yap; yoksa ağacı yozlaştırır ve meyvesini bozar: çünkü ağaç meyvesiyle bilinir. Ey engerek kuşağı, kötü olarak nasıl iyi şeyler söyleyebilirsiniz? ağız, kalbin bolluğundan konuşur. İyi bir adam, kalbin iyi hazinesinden güzel şeyler ortaya çıkarır; kötü hazineden kötü bir adam, kötü şeyler ortaya çıkarır. Ama size diyorum ki, İnsanların söylediği her boş söz, yargı gününde hesabını verecekler. Çünkü sözlerinle haklı çıkacaksın ve sözlerinle kınanacaksın. Matthew 12: 30-37
GIPHY App Key not set. Please check settings