Aranıyor muyum

Aranıyor muyum? Bana ihtiyacı olan var mı? Bu soruları hiç kendinize sordunuz mu? Hayır ise, çok şanslı birisin. Bu konu üzerinde biraz daha konuşalım.

Hepimizin özgüvenine sahibiz. Özgüvenimizin yanı sıra, birisinin bize ihtiyacı olması konusunda da bir arzumuz var. Birinin bizi istemesi gerektiğini. Bir anne, çocukları kendisine bağırarak gelip yemek istediğinde çok sevinir. Çocuklar büyüdükçe kendine güvenir ve uzaklaşırlar. Anne artık onlar tarafından hiçbir şey için aranmıyor. Bu, hayatında başka işlerle doldurmaya çalıştığı bir boşluk yaratır, ancak tatmin aynı değildir. Bu babalar için de aynı derecede geçerlidir. Herhangi bir göreve bağımlı olan ofis çalışanları için de aynı derecede geçerlidir. İstenmediklerini hissederlerse, sadece özgüvenlerini kaybetmekle kalmazlar, aynı zamanda kendilerini çok yalnız hissederler.

Başkalarının ihtiyaçlarını karşılama arzusu bizi onlarla bağlar. Aynı zamanda bize büyük bir öz değer duygusu verir. Ve bu çok önemli. Sevgi isteyen bir anne, çocuklarının bunu yerine getirmesine ihtiyaç duyar. Çocuklar büyüdükçe bu sevgiyi annelerine veremezler. Masum bir genç çocuk bu zevki verebilir, otuz yaşında bir genç değil! Bu durumda çocuklar da büyüdükçe annelerinin sevgi ihtiyacını karşılamalarını istemediklerini hissetmeye başlarlar. Çocukluklarının başlarında, annelerinin sevgilerini istediği gibi bir değer duygusu yaşadılar. Büyüdükçe anneleri tarafından bu ihtiyaç için istenmediklerini fark ederler. Bunu yerine getiremezler. Bu değişim çocuklarda da boşluk hissi yaratır.

İstendiğini hissetmek, bize öz değer duygusu vermek için çok önemlidir. Bir koca, karısı tarafından arandığında kendini iyi hisseder. Karısının herhangi bir isteğini yerine getirmesine ihtiyacı olmayan bir koca durumunu ele alalım. Kendine ait yeterli paraya sahip olduğu, evi yardımsız yönetmeyi bildiği, fiziksel ihtiyaçlarını karşılamadan idare edebildiği ve kocasına hiçbir şey için ihtiyaç duymadığı bir durum hayal edin. Böyle bir kocanın hayatı nasıl olurdu? Kendisi hakkında iyi hissedecek mi? Kesinlikle hayır. O sadece istenmiyor.

Bu eşler için de aynı derecede geçerlidir. Bu hepimiz için geçerli. Hepimiz, yalnızca bizim tarafımızdan karşılanabilecek bir ihtiyaç için birisinin bize güvenmesi gerektiğine dair içsel arzuya sahibiz. Bu arkadaşlıklar, iş, aile ve her ilişkide geçerlidir. Kişinin istendiği duygusundan gelen özgüvene ihtiyacı vardır.

Günlük yaşamımızda, aciliyet ve işle o kadar ilgileniriz ki, başkalarının istendiğini hissetme ihtiyacını fark etmeyi bırakırız. Lütfen etrafınıza bakın ve yakınınızdaki birinin bununla karşı karşıya olup olmadığını öğrenin. Birisinin bu memnuniyeti almadığını anlarsanız, bunu kesinlikle vermelisiniz. O kişiye son derece yardım edeceksiniz. Bir kişinin yeniden özgüvenle yaşamasına yardım edeceksiniz.