Kötüden İyi Bir Tuner Nasıl Seçilir

Sisteminiz için bir tuner seçmek, diğer bileşenleri seçmekten çok az farklıdır. Diğer bileşenleri denerken, insanlar öncelikle teknik performanslarıyla değil, ses kalitesiyle ilgilenirler.

Örneğin, seçmeler altındaki bir ön amplifikatör kulağa hoş geliyorsa, teknik performansı hakkında fazla endişelenmenize gerek yoktur. Çünkü. Kulağa iyi geliyorsa, o zaman iyi çalışıyor demektir.

Akort cihazları ise teknik performanslarında büyük değişkenlik sergiliyor. Bu sadece tuner sesini ilgilendirmeyecek; ton dengesi, ses sahneleme, tını tasviri vb., ancak zayıf veya uzaktaki istasyonları toplama, bitişik istasyonları reddetme, gürültüsüz bir ses sinyali sağlama ve sürüklenmeden bir istasyona bağlı kalma gibi temel özellikler.

Bu alanlardaki bir tuner performansı, ölçümle doğru bir şekilde karakterize edilebilir; bu, tuner teknik özelliklerini diğer ses bileşenlerinden çok daha önemli hale getirir.

Bir tuner spesifikasyonları ile sonik performansı arasında doğrudan bir ilişki vardır. Yine de satın almadan önce tuneri dinlemeniz gerekir, ancak genellikle zayıf performans gösteren modelleri daha iyi birimlerden özellik sayfalarına bakarak ayırabilirsiniz.

Çoğu ses ürününden farklı olarak, en iyi üst düzey ayarlayıcılar, alt uç ürünlere göre daha fazla özelliğe, ön panel kontrollerine ve ekrana sahiptir.

Bir kitle pazar üreticisinden iyi bir tuner için fiyat aralığı 400 ila 1000 dolar arasındadır. Kitlesel pazar şirketlerinin üst düzey modellerinden bazıları mükemmel performans sunar.

750 ila 1200 ABD Doları arasındaki fiyat aralığı, aralarından seçim yapabileceğiniz birçok muhteşem birimle çok rekabetçi. En iyi tunerler 12.000 dolara mal oluyor.

Vasat ve mükemmel akort cihazları arasındaki farklar.

İyi ayarlayıcılar, hassasiyetleri veya zayıf istasyonları çekebilme yetenekleri ile karakterize edilir. Hassasiyeti ne kadar yüksek olursa, zayıf veya uzak istasyonları o kadar iyi algılayabilir.

Bu özellik, radyo vericilerinden uzak olan banliyö veya kırsal alanlarda daha önemlidir.

Öte yandan, şehir sakinleri için daha büyük önem taşıyan bir tuner özelliği, bitişik kanal seçiciliği veya kadrandaki yanındaki istasyondan parazit olmadan bir istasyonu alma yeteneğidir.

Bu spesifikasyon, bir ayarlayıcının güçlü bir istasyonu istenen kanaldan iki kanal uzakta reddetme özelliğini tanımlar. İstasyonlar şehirlerde olduğu gibi birbirine yakın bir şekilde paketlendiğinde, bitişik kanal ve alternatif kanal seçiciliği hassasiyetten daha önemlidir.

Tüm dinleyiciler için eşit derecede önemli olan, arka plan gürültüsü ile maksimum sinyal gücü arasındaki dB farkının bir ölçüsü olan ayarlayıcı sinyal-gürültü oranıdır. Zayıf sinyal-gürültü oranına sahip bir tuner, müziğin üzerine rahatsız edici bir arka plan tıslaması çıkaracaktır.

Zayıf bir alıcı, zayıf istasyonları alma konusunda sorun yaşar, bu istasyon başka bir istasyona bitişikken bir istasyonu seçme yeteneğinden yoksun olabilir, yüksek arka plan gürültüsü olabilir ve yakındaki FM vericileri veya diğer radyo sinyal kaynakları tarafından aşırı yüklenebilir.

Çoğu tuner, sinyal gücü belirli bir seviyenin altına düştüğünde sinyali otomatik olarak monoya geçiren yüksek karışımlı bir devreye sahiptir.

Yüksek karışım ve az önce açıklanan mono / stereo anahtarı arasındaki fark, yüksek karışım devresinin yalnızca tizleri monoya koyması ve spektrumun geri kalanını stereo olarak bırakmasıdır. Bu, gürültünün çoğunu ortadan kaldırır, ancak orta kademe ve basların çoğunda stereo ayrımını korur.

Son olarak, tüm iyi tunerler 75 ohm koaksiyel anten girişine ve daha yaygın olarak kullanılan 300 ohm düz uçlu girişe sahiptir. Koaksiyel giriş, anten ile tuner arasında en iyi sinyal iletimi için kullanılmalıdır.