Kişisel mutluluğunuzu nasıl artırabilirsiniz?

Tek istediğim mutlu olmak mı? Bazen bunu takip etti, Şüphesiz, bu çok fazla istenmeyecek mi?
Çok istemek için değil. Bu benim için iki şey öneriyor. Kişi, mutluluğun bir hak olduğunu ve bunu kendileri için vermenin veya yapmanın başka birinin sorumluluğu olduğunu düşünür.
Hayatım boyunca mutlu olduğumu söylediğim ve diğer mutsuz olduğum dönemlerim oldu.
Mutluluk sorusu üzerine düşünmeye başladım ve olası bir cevap arayışımda çocukluğuma bakmayı seçtim.

Anneannem ve dedem çok izole bir çiftlikte yaşıyorlardı. Otobüs güzergahı üzerinde değildi. Üç otobüse bindikten sonra bir taksiye bindikten sonra yolun geri kalanını tarlalar ve toprak yollar üzerinden eve kadar yürümek zorunda kalırdık. Yedi yaşıma kadar orada çok zaman geçirdik. Bazen ikiz kız kardeşim ve annemiz giderdi ve babam bir hafta sonu ziyaret ederdi. Çoğu zaman sadece kız kardeşim ve yaz aylarında bir seferde 6-8 hafta boyunca. Gördüğümüz tek insanlar yaşlı dedem ve orada yaşayan bir amcamdı.
Kuzulama veya daldırma zamanı geldiğinde diğer çiftlik çalışanları bize yaklaştı.
Bir fırıncı gibi haftada iki kez bir bakkal arabası gelirdi. Kasap haftada bir, perdeli minibüs yılda iki kez gelirdi. Bu her zaman bir fırsattı!
Süt için kendi ineklerimiz vardı. Balığın diyetimizin bir parçası olduğunu hatırlayamıyorum.
Cumartesi öğleden sonra güreşe açılan bir televizyon vardı.
ve Crossroads için haftada iki kez. Bu hepimizin yaşayacağı kadar büyük bir olaydı
Yıkandıktan ve fırçalandıktan sonra, kutuyu oturmak ve ibadet etmek için en iyi kıyafetlerimizi giyin.
yarım saat.
Erken yattık ve erken kalktık. Babam yatak odasına nazikçe vururdu
pencere ve miyavlayarak kedi yavrusu gibi davranıyordu. Hep birlikte giderdik
Bu maskaralık zevkle ve kediyi bulmaya git.

Çılgınca mutluydum! Kırk yıl sonra bunu canlı ayrıntılarıyla hatırlayabiliyorum
hayatımın dönemi.
Bana göre hayat doku dolu görünüyordu. Yine de, insanların çoğunun
Böyle dar bir varoluş türüne liderlik etmekten mahrum hissettim.

Neden mutluydum

1. Kim olduğum konusunda rahattım. Çevremde kendimi olumlu ya da olumsuz bir şekilde karşılaştıracak kimse yoktu. İstediğim gibi düşündüm ve kimseden olumsuz geri bildirim almadan seçtiğim gibi davrandım.

2. Sık sık yalnızdım ama asla yalnız kalmadım. Büyükbabama ve amcama her zaman özellikle yakın hissettim ve benden olduğum için hoşlandıkları izlenimini edindim ve o zamanlar bile duvardan biraz uzak olduğumu biliyorum! Ne zaman istersem oradaydılar, ancak zamanıma müdahale etmediler veya bana ne yapmam gerektiğini söylemediler (güvende olduğumu ve zarar vermediğimi bilerek) Çevremde çok sayıda hayvan, köpekler, koyunlar ve inekler vardı . Tahta güvercinlerim ve Hughie Stewart adında bir boğa ispinozum vardı. Beni şahsen tanıdıklarını ve tanınmalarının beni özel hissettirdiğini düşündüm.

3. Çevremize uyum sağlama yeteneğim vardı. Evde oyuncaklarım, kitaplarım, diğer insanların köpekleri ve kendi şartlarımla arkadaşlarım vardı. Cumberhead’de etrafta çok sayıda hayvan vardı ve tilki ve porsukları görmek için nereye gideceğimi biliyordum. Yabani menekşeler, toplanacak meyveler, saman kokusu, dereler, yaratıcı oyun fırsatı ve inek tabakları vardı!

4. Nerede olursam olayım elimden geleni aldım. Eve gitmek için can atmadım. Eve gitme zamanı geldiğinde, bazen birkaç ay sonra, buna zevk alabileceğim başka bir şey olarak baktım. İçinde bulunduğum andan itibaren zevk alabilir ve problemleri aramazdım.

5. Dışa dönük ve yaratıcıydım. Kendi zevkim, fiziksel ve zihinsel uyarımın sorumluluğunu aldım. Oyunlar icat ettim. İnek tabağına atlamak için ne kadar taze olduğuna, üstteki kabuk miktarına ve ilgilenen sinek sayısına bağlı olarak bir puanlama sistemi geliştirdim. Geri döndüğüm duruma kimse kızmadı. Gece porsukları izleyebilmek için gündüz uyuyacaktım. Bazen bir köpekle ya da öksüz bir kuzuyla birlikte olabilmek için ahırda uyuyordum.

6. Kendimi güvende hissettim. Hiç kimse kızmadı, herkes birbirine adil davrandı. Hayvanlara saygı duyuldu. Dünyada neler olup bittiğinin farkında değildim ama günlerimin kontrolünün bende olduğunu biliyordum ve hiç sıkılmadım.

7. Büyük sebze, meyve ve çiçek bahçeleri vardı. Yumurtlayan tavuklar, sağım inekleri, koyunlar. Mevsime göre değişen ve benim için her zaman heyecan verici olan bir ortamdı. Sürekli bahar duygusu olarak beni cesaretlendirdi. Umut ve yeni büyüme zamanı. İyimserlik hayatı kapladı.

8. Eminim hayat bizim için akranlarımızla karşılaştırıldığında farklı, hatta belki de garipti, ama kendi yapısı ve güvenlik duygusu vardı. Bir amaç duygum vardı. Hedeflerim gerçekçi ve ulaşılabilirdi ve başkalarının yaptıklarından veya yapmam gerektiğini düşündüğümden etkilenmiyordu. Değerlerimden ödün vermediler. Ben sadece hayvanlarımla birlikte olmak istedim. Onlarla konuştum ve her aşamada onlardan keyif aldım. Bu kadar hayvan odaklı olduğum için başkaları tarafından eleştirilmedim. Günüme elimden geldiğince paketledim. Her gece yorgun ve tatmin olmuş bir şekilde yatağa gittim ve ertesi gün hepsini tekrar yapmayı dört gözle bekliyordum.

Mutsuzsanız, en son ne zaman gerçekten mutlu olduğunuzu düşünmek sizin için faydalı olabilir. Bunun nedenlerini bulun ve kendiniz için benimsediğiniz kuralların şimdi size tekrar mutluluk getirip getirmediğini görün.