Hile mi Yapıyorum? Sadakat ve Çevrimiçi Buluşma

Online randevu, bugün Birleşik Krallık’ta en hızlı büyüyen sektörlerden biridir. Her gün yüzbinlerce kişi, sayısı giderek artan bir veya daha fazla siteye giriş yapıyoruz; bazıları ciddi ilişkiler, diğerleri arkadaşlık ve arkadaşlık arıyor, diğerleri ise gündelik dalgalanmalar ve fazladan bir parça arıyor.

Bazı siteler tamamen bağlı, uzun vadeli ilişkiler arayan gerçek bekarlar için olduğunu iddia ederken, diğerleri, siteleri eşlerinin veya partnerlerinin onayıyla kullanabilen veya kullanamayan evli veya birlikte yaşayan üyelere göz yumuyor, hatta onları aktif olarak teşvik ediyor. Elbette, çevrimiçi tanışma sitelerini kullanan birçok kişi bunu yalnızca sohbet etmek ve mesaj alışverişi yapmak için yapar ve asla yüz yüze görüşmez; İnternetin başlangıcından bu yana bir iletişim aracı olarak istikrarlı bir şekilde büyümesiyle, netizenlerin gerçekte hiç tanışmadıkları insanlarla derinlemesine, gerçek zamanlı ilişkiler kurması giderek daha mümkün hale geldi.

Peki bu, işleri yapmanın eski yöntemlerine göre neyi değiştiriyor? Çevrimiçi bir ilişki ne zaman samimi hale gelir? Bir avatara aşık olabilir misin ve birini ya da farklı bir saat diliminde olan birini aldatabilir misin?

Glamorgan Üniversitesi’nden Dr Martin Graff tarafından yakın zamanda yapılan bir araştırma, neyin çevrimiçi hile yapıp yapmadığına ilişkin algılarımızın en belirgin şekilde ve belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, tanışma sitesi kullanıcılarının hazırladıkları bilgi düzeyinden etkilendiğini gösterdi. kendileri hakkında bilgi vermek; Dr Graff açıklıyor

Bu çalışmadan, tiplendirilmiş ifşa seviyesi ne kadar yüksekse, sadakatsizlik algısı o kadar güçlü görünüyor.

Görünüşe göre, yüz yüze etkileşimin bu kadar güçlü bir şekilde dayandığı ‘sözlü olmayan ipuçlarının’ yokluğunda, kendimiz hakkında ne kadar vermeye hazır olduğumuz, çevrimiçi ilişkilerimizin ne kadar samimi olduğunun ve dolayısıyla sadakatsizliğin derecesinin birincil göstergesidir. tek site kullanıcılarının eylemlerine özgüdür.

Belki daha şaşırtıcı bir şekilde, çalışma aynı zamanda çevrimiçi karşılaşmaların gerçekleştiği saatin de sadakatsizliğin tespit edilmesinde kilit bir faktör olduğunu gösterdi ve şu sonuca varıldı:

Akşamın ilerleyen saatlerinde değiş tokuşlar, gündüz veya akşamın erken saatlerinde gerçekleşebilecek olanlardan daha güvenilmez olarak algılanıyordu.

Dr Graff’ın çalışması devam ediyor ve sonraki aşamalar, kıskançlık ve çevrimiçi ilişkiler bağlamında 0020’ye güven meselelerine bakacak.

Nihayetinde jüri, çevrimiçi sadakatsizliği ve aslında bir bütün olarak ağ üzerindeki ilişkileri tam olarak neyin oluşturduğuna hala karar vermiştir. Çevrimiçi buluşma dünyası olarak kesin bir sonuca varılacağı ve ilişkilerin, “gerçek hayatta” olduğu gibi, dahil olan bireylerin farklı ahlaki standartları ve duygusal tepkileri nedeniyle her zaman son derece öznel olacağı şüphelidir. Ancak Dr Graff’ınki gibi araştırmalar, modern dünyanın insani neden ve etkilerine ve bunların hızla gelişen ve değişen iletişim teknolojimizin yönüyle nasıl şekillendiğine dair büyüleyici bir fikir verebilir.