Pit Bull’un Tarihi

Başka hiçbir köpek türü, Pit Bull kadar çok ayrımcılık ve yanlış anlama yaşamamıştır. Bazı insanlar sana bunu söylerken Pit
Boğalar nazik ve zararsız bir evcil hayvandır, diğer insanlar onları Şeytanların bekçi köpeği olacak kadar kötü ve kötü olarak görür. Her iki bakış açısı da doğru olmasa da, her ikisinin de gerçekte ve köpeklerde tartışmalı kökenleri vardır.

İnsanlar ve köpekler uzun süredir işleve dayalı bir bağ paylaştılar. En az değerli ve yararlı olan ilk köpekler, bugünün zamanına giremedi. Öte yandan, köpeklerin en değerli ve yardımseverleri kaldı ve onlar gibi başkalarını yarattı. Sonuçta, en iyi avcıları en iyi avcılara ve en iyi korumaları en iyi muhafızlara yetiştirerek üretildi. İlk zamanlarda en çok değer verilen özellikler olan, en sert ve en cesur olduklarını kanıtlayanlar, giderek daha fazla uzmanlaştı.

Yunan döneminde, Molossians olarak adlandırılan büyük ve güçlü köpekler çok popülerdi ve yüksek fiyatlı bir parça olarak değer görüyordu. Fenikeli tüccarlar onları pahalı bir mal olarak gördüler ve takas olarak kullandılar. Takas yoluyla, Moloslular, eski Britanya’da mola vermeyi içeren Fenike denizcilik kursu boyunca dağıtıldı. Britanya’da kalan Moloslular daha da uzmanlaştı ve mastiff köpek soyunun başlangıcını getirdi.

Mastiff’ler Britanya’da savaş köpekleri olarak parlatıldı. Romalılar Britanya’yı işgal ettiklerinde, bazılarını ülkelerine geri getirdikleri Mastiff’in duruşundan ve gücünden etkilendiler. Mastiffler daha sonra insanlara, aslanlara, ayılara ve hatta birbirlerine karşı savaşan veya köpek gladyatörleri olarak tanındı.

Roma gibi, İngilizler de bu vahşi spordan keyif aldılar. Ayrıca hayvanların ölümüne dövüştüğünü gösteren yarışmalara da büyük önem verdiler. Güçlü bir köpeğin dövüşü ve nihayetinde bir boğayı öldürmesi, köylerin vatandaşlarına sağlayabileceği en büyük eğlenceydi. Bu eğlence biçimi tüm sınıflara yayıldı ve on altıncı yüzyılda boğa güreşi ve ayı dövüşü, kraliyet eğlence gecesinin finali oldu.

Köpek sahipleri, hayvanları etkileyici hareketleriyle popülerlik kazandılar ve bu köpek gladyatörlerinin yavruları, yüksek fiyatlar sunma kabiliyetleri nedeniyle arzu edildi ve arandı. Sahiplerine zenginlik getirme güçleri, güçleri ve yetenekleri nedeniyle, zamanla bu köpeklerin sayısı gittikçe arttı. Burası Pit Bull’un mirasını talep ettiği yerdir.

Kısa Pit Bull tarihimizin birinci bölümünde, bu köpeği de içeren dövüş arenasının kökenine değindik. Roma’dan İngiltere’ye, bu köpekler, diğer Pit Bull’larla, aslanlarla, bu köpeğin her zaman adını aldığı kafes boğalar kadar şiddetli hayvanlarla savaşlarda savaşan spor köpekleri olarak kullanıldı.

Bugünün Pit Bull’unu yaratan etkiyi ve yarının Pit Bull’u için ne korkunç bir gelecek olabileceğini anlamak için köklerinin ve kökeninin farkında olmalısınız. Bu olağanüstü ve yine de tartışmalı köpek, hepsi sadakat ve sevgiye sarılmış, eğlence ve ciddi iş arasında bir güç ve yumuşaklık karışımıdır.

Pit Bulls nereden geldi ve neden gezegeni dolaşan en kısır köpekler olarak markalandı?

On altıncı yüzyılda, acımasız boğa güreşi uygulaması İngilizlerin en sevdiği eğlenceydi. Boğa güreşi, bir veya iki köpeğin serbest bırakıldığı ve bir boğayı (bir kazığa zincirlenmiş) burnundan tutmaya çalıştığı bir seyirci spordur. Boğaya işkence etme sergisi genellikle eğlence amacıyla saatlerce sürdü. İngilizler, hayvanı öldürmeden önce ona işkence etmenin etini daha yumuşak hale getirdiğine dair yanlış bir inanca sahipti. Bu nedenlerle, boğa güreşi hayatın her kesiminden herkes için çok popüler hale geldi.

Bu acımasız spor nihayet 1835’te İngiltere’de yasadışı hale geldi, ancak bu yalnızca köpek dövüşü hayranlarını ve kumarbazları yeraltında kendi gizli maçlarını yapmaya zorladı. Ve bir yeraltı boğa güreşi etkinliği düzenlemek zor bir iş olsa da, yakalanmadan bir ahırda veya arka odada köpek dövüşü düzenlemek oldukça kolaydı.

Spor, boğaları ve diğer büyük hayvanları yemekte kullanılanlardan biraz daha küçük ve daha hızlı bir köpeği tercih ediyordu. Birçok tarihçi, boğa güreşi yapan köpeklerin, Bull ve Terrier adlı küçük, güçlü ve çevik bir cins yaratmak için daha hızlı ve uyanık teriyerlerle geçtiğine inanıyor. Diğer tarihçiler, zamanın Bulldog’unun günümüz Pit Bull’una çok benzediğini ve en başarılı savaşçıları seçip yetiştirmenin basit bir süreci olduğunu düşünüyor.

Boğa ve Teriyer veya Bulldoglar boğa güreşi yetenekleri için daha az tanınmaya başladıkça ve çukurlarda dövüş becerileriyle daha popüler olmaya başladıkça, bu ırklar Pit Bulldogları veya bugün adlandırdığımız adıyla Pit Bulls olarak tanındı.
Günümüzde, Pit Bulls, herhangi bir aileye harika eklemeler yapacak eğlenceli ve sevgi dolu köpekler olarak kabul edilmektedir. Ancak bu düşünce tarzı her zaman böyle olmamıştır. Büyük evcil hayvanlar olarak görülmeden önce, bu köpekler bir zamanlar yetenekleri ve güçleri nedeniyle korkunç bir önyargı ve adaletsizliğe katlandılar.

Köpek dövüşü yasadışı kabul edilse de, taraftarlar ve destekçiler sporu kolluk kuvvetlerinin en az müdahalesi ile yapmaya devam etti. 1970’lerde Amerikan Köpek Sahipleri Derneği (ADOA) it dalaşlarına karşı lobi yapmaya karar verdi. Dernek başarılı bir şekilde çukur dövüşüne halkın dikkatini çekti, gölgelere itilmesine yardımcı oldu ve spora tamamen son verdi.

Ancak bu, taraftarların ve meraklıların oyunu sürdürmesini engellemedi. Köpek dövüşü devam etti ve yer altına indi. İnsanları uzaklaştırmak yerine, sporun yasadışı doğası yalnızca daha fazla insanı cezbetti, birçok kişi oyunların karşılığını daha fazla bilen ancak Pit Bulls hakkında çok az bilgiye sahipti.

Pit Bulls ile savaşan bilgili yetiştiriciler, artık yetkililer tarafından yakalanma korkusu için eğitim yöntemleri hakkında bilgi veremedi. Bu nedenle, acemi köpek eğitmenleri ve Pit Bull yetiştiricileri, bu köpekleri eğitmek için acımasız uygulamalar kullanmaya başladı. Pit Bull’ları öldürmeye teşvik etmek için genellikle çalınan yavruları ve diğer köpekleri kullanırlardı. Bu yetiştiriciler ve eğitmenler, onları anlamlı kılmak için barutla besleyecek kadar ileri giderlerdi. Ayrıca, yabancılara karşı saldırgan davranmaları için diğer insanları sopalarla köpekleri dövmek için kullandılar.

Söylemeye gerek yok, bu kötü eğitim yöntemleri başarısız oldu ve köpekler maçlarda nadiren kazandı. Yetiştiricilerin ve eğitmenlerin bu köpekleri atmaktan başka seçeneği yoktu. Bu köpeklere verilen korkunç zarar, onları evcil hayvan olarak eve getirmeyi çok zorlaştırdı ve köpeklerin itibarına yapılan zarar ölçülemeyecek kadar fazlaydı.

Çoğu insan, kötü şöhretleri nedeniyle bu köpeklerden kaçarken, bazı insanlar bloktaki en sert köpeğe sahip olmak için onları arar. Yıllar boyunca belirli ırk türleri bu pozisyonu doldursa da, Pit Bull’un listenin en üstüne çıktığı 1980’lerin başlarına kadar değildi.

Çoğu insan Pit Bull’un en üstün maço köpeği yaptığını düşünürken, birçoğu cinsin içgüdüsel doğasını ve gerektirdiği eğitimi anlamıyor. Daha büyük ve daha agresif bir köpek yaratma girişiminde, bu insanlar rastgele saldırganlığı teşvik eder ve hatta köpeklerini daha büyük ve daha agresif ırklarla geçerler. Bu kötü üreme ve kötü eğitim karışımı, Pit Bulls’un ünlü popülaritesine neden olan daha agresif köpekler üretti.

J. Foley Yazan Makale
http://travelguy.typepad.com/just_about_dogs