Köpek kalça displazisi, 4-12 aylıkken ortaya çıkmaya başlayan genetik bir sorundur. Bir altlıktaki tüm yavru köpekler geliştirmeyecektir, ancak köpeğinizin köpek kalça displazisi varsa, yetiştirilmemelidir.
Daha büyük cins köpekler, bu eklemlerin daha fazla ağırlık taşıması nedeniyle kalça displazisi geliştirme riski daha yüksektir. Ancak küçük köpeklerin de etkilenebileceğini anlamak önemlidir. Risk altındaki büyük cins köpekler arasında rottweiler, Alman çoban köpekleri, altın avcılar, dalma ve kan köpekleri bulunur.
Köpek kalça displazisi, kalçanın top ve yuva eklemini etkiler. Köpeğin bacağındaki büyük kemiğin başı kalça yuvasına tam oturmuyor. Sorun, soketin kendisinin iyi gelişmemiş olması ve eklem üzerinde çok fazla stres yaratmasıdır. Kaslar kemik büyüdükçe hızlı gelişmez ve eklemin taşıması gereken ağırlığın eklem çevresindeki bağların, tendonların ve kasların kapasitesinden daha fazla olduğu bir durum yaratılır. Böylece ortak istikrarsızlık gelişir. Bu da, eklemin normalde karşılaşacağından daha büyük bir aşınma ve yıpranmaya yol açar.
Köpek kalça displazisi hafiften orta dereceye kadar değişir. Hafif vakalarda, eklemler arasındaki boşluk normalden daha büyüktür ve kalça kemiğinin üst kısmındaki top, yuvasının kısmen dışında kalır. Neyse ki, hafif vakalarda eklemde ilişkili artritik değişiklikler yoktur.
Orta derecede köpek kalça displazisinde, normalde yuvarlak olan kalça kemiğinin üst kısmı düzleşmeye başlar ve eklemde sadece gevşek bir şekilde oturur. Kemik mahmuzları gelişmeye başlar ve artritik değişiklikler olmaya başlar.
Ne yazık ki şiddetli kalça displazisinde kesin artrit mevcuttur. Ve eklemde artrit göründüğünde, durum geri döndürülemez. Bunun gibi ağır vakalarda kalça kemiği tamamen eklemin dışındadır. Bununla birlikte, gümüş astar kalça displazisi ve artriti olan tüm köpeklerin topal olmayacağıdır. Bazıları yavru köpek olarak topal olabilir, bazıları hiç topal olmayabilir.
Kalça displazisinin semptomları şunları içerir:
* gevşek bir şekilde yürümek
* sallanan bir yürüyüş
* koşarken tavşan zıplıyor
* ayağa kalkarken arka bacaklarda zorluk
* kalçada ağrı
* köpek sırtüstü yatarken arka bacakları ağrısız ön bacaklara doğru uzanmayabilir.
Köpeğinizin kesinlikle kalça displazisi olup olmadığını öğrenmenin tek yolu, bir veteriner tarafından röntgen çekip çekmediğidir. Bu normalde köpeğin ağır bir şekilde yatıştırılması veya anestezi altına alınması gerektiği anlamına gelir.
Köpek Kalça Displazisini Önlemek İçin İpuçları
* Büyüyen bir köpeği kalorisi çok yüksek bir diyetle beslemeyin. Büyüyen köpeğin beslenme ihtiyaçlarının karşılanması önemlidir, ancak aşırı kilo ve hızlı kilo alımı, eklemlerin dayanması için daha fazla yük oluşturur. Bir köpek genetik olarak kalça displazisine yatkınsa, bu semptomların başlamasını geciktirebilir veya daha şiddetli bir forma dönüşme şansını azaltabilir.
* Büyüyen köpeklerin aldığı egzersiz türüne dikkat edin. Yukarıdan aşağıya zıplamak ve arka ayakları üzerinde durmak, örneğin bir çite veya pencereye bakmak için durduklarında, eklemleri hızla büyürken ağırlaştırabilir.
* Saygın bir yetiştiriciden köpek satın alın. Bir ebeveyn köpeğin kalça displazisi varsa, altlıkta oluşma riski iki katına çıkar. İyi yetiştiriciler, bu durumun oluşmaması için özen gösterirler. Köpeklerin soyları, ABD’deki Ortopedik Hayvanlar Vakfı (OFA) tarafından normal olarak onaylanıp onaylanmadıklarını görmek için kontrol edilebilir. Web siteleri www.offa.org
Köpeklerde kalça normalliği belirteçlerini kontrol eden diğer kuruluşlar PennHip ve GDC’dir (Hayvanlarda Genetik Hastalık Kontrolü). Büyük cins köpeklerin kalça displazisi geliştirme şansı daha yüksektir ve potansiyel sahipler bu önlemi almaları akıllıca olacaktır.
Referanslar: J Griffin ve L Carlson, Köpek Sahipleri Evde Veteriner El Kitabı
GIPHY App Key not set. Please check settings