Çoğu insan, komutların tek heceli olması gerektiği yanlış varsayımına sahiptir.
“Otur.”
“Aşağı”
“Yukarı” (arabada).
“Köpek kulübesi yukarı”
Bu, köpeklerin nasıl öğrendiğine dair doğru bir anlayış (veya gözlem) değildir.
Benim deneyimime göre, köpekler ses kalıplarını, ritimleri ve tonaliteyi tanır. “Kurabiye ister misin?” Diye sorduğunuzda köpeğinizin kulaklarının nasıl canlandığını hiç fark ettiniz mi? “Kurabiye” dersen de onlar kadar?
Şimdi, sahadayken, bazen tek heceli komutlara sahip olmak en iyisidir. Bununla birlikte, gerekli olmayan komutlar için, eğitimime biraz mizah katmayı seviyorum.
Örneğin, “Shake”, “Bana biraz deri tokat at,” veya “Ne titriyor anne?” Olur.
Ve “Hup” (“Kamyona bin” kelimesinin kısaltması) “Kamyona bininizi alın” olur.
“Kulübeyi kaldırın”, esprili bir şekilde “Malikaneye girin” olur.
“Bark”, “Baban kim?”
“Saldırı” için kullandığım komut “Kolay” oluyor. “Sakin ol” un kısaltması. (Bu, torbacıyı kontrol edilemeyecek kadar kısır bir hayvanınız olduğunu düşünmeye ikna etme eğilimindedir. Ve taktik olarak, potansiyel bir saldırganın köpeğinize saldırı komutunu verdiğinizi bilmesine izin vermek her zaman yararlı değildir).
Yemek kasesini yere koyduğumda ve köpeği bırakma komutunu beklettiğimde, normal “Ücretsiz” veya “Ara ver”, “Yemek zamanı!” Olur. (Bu bağlamda serbest bırakma komutu durumsaldır).
Her neyse – mesele şu: Eğitiminle iyi eğlenceler. Köpeğiniz doğası gereği bir kelimeyi diğerinden anlamaz – yalnızca her kelimeyle oluşturduğunuz çağrışımları alır. Bu nedenle, köpeğinizi çeşitli dillerde eğitebilirsiniz ve arkadaşlarınız köpeğinizin çok dilli olduğunu düşüneceklerdir.
Bir zamanlar üç dil konuşan bir köpeğim vardı. (Ya da en az üç dil anladı!)
Ve arkadaşlarım arasında kendimi ve ucuz kahkahalar için köpek eğitimimi düşürmekten daha fazla değilim.
Bu arada, hepsi köpeğin bir dahi olduğunu düşünür. Ve güven bana – köpeğiniz de tüm ilgiyi çekerken yüzünde kocaman bir gülümseme olacak.
Şimdilik hepsi bu kadar millet!
Adam
Dogproblems.com
GIPHY App Key not set. Please check settings