Roma Yıllarında İngiliz Bahçeleri

Roma-İngiliz antik bahçelerinin iyi bir resmini elde etmek için, İtalya’daki prototiplerini düşünmeliyiz. İlkel İtalya’da bahçe bitkileri, diğer ülkelerde olduğu gibi, başlangıcında sadece pratik amaçlara yönelikti. Lüks imparatorlar zamanında, cumhuriyetçi sadeliğin bir sebze tarlasına uygulandığı Latince hortus kelimesi, son derece ihtişamlı zevk bahçelerini belirtmek için yavaş yavaş genişletildi. Bu ikinci dönemde, bahçe mimarisi de dahil olmak üzere her yeni Roma sanatının kaynağı, sırasıyla Mısır, Pers ve Asur’dan ilham alan Yunanistan’dı.

Mısır bahçeleri, kesin kayıtların hala var olduğu en eski bahçelerdir. Mesih’ten önceki yüzyıllara kadar uzanan resimler ve yazıtlar, Mısır konutlarının çoğunun hem yararlı hem de dekoratif bitki örtüsü içeren bir dizi avlu etrafında inşa edildiğini gösteriyor. Başlangıçta, binanın iç duvarı boyunca bir sıra ağaç onu ve etrafındaki dörtgeni gölgeliyordu. Daha sonra, ağaç gövdeleri yerini sağlam sütunlara ve sarkan dallar çıkıntılı kirişlere bıraktı, bu da Yunan peristilini (sütunlu sundurma veya sütunlu) ve manastır manastırlarını ön plana çıkaran genel bir etkiyle sonuçlandı.

Hıristiyanlık öncesi bahçelerdeki hemen hemen her özelliğe dini önem verildi ve tüm antik ülkelerde ağaca tapınıldı. Favoriler arasında çam, Kybele amblemi, Jüpiter’in meşesi, Apollon defnesi, Venüs mersin, Herkül kavağı ve Minerva zeytini vardı. Selvi de birçok yerde yetiştirildi. Porsuk, yaygın olmasına rağmen, pek saygın değildi; bunun yerine, ardıç ve biberiye genellikle budama işleri için kullanıldı. Kutu da sık sık kırpıldı ve şimdi olduğu gibi, kenarlar için en iyi çalı olarak kabul edildi.

Gül, zambak ve menekşe, antik çağın en seçkin çiçekleri arasındaydı, ancak nergis, anemon, glayöl, iris, gelincik, amaranth, ölümsüzlük, mineçiçeği, deniz salyangozu ve çiğdem de yetiştirildi ve beğenildi. Fesleğen, tatlı mercanköşk ve kekik gibi pek çok çiçeksiz bitki, kokuları için yetiştirilirken, akantus güzel yaprakları nedeniyle kabul edildi. Ivy duvarları örttü ya da ağaçlar ve sütunlar arasında çelenk oluşturacak şekilde eğitildi.