Neden bu kadar çok şişman çocuk var?

Sınıf başına sadece bir tombul çocuk olduğunu hatırlıyorum. Şimdi resmi olmayan anketime ve hükümetlerin resmi çetelesine göre üçte biri bu tür sözlü taciz için uygun olacak. Aslında, on çocuktan biri morbid obez olarak kabul edilirken, diğer on çocuktan ikisi sadece obez veya fazla kilolu olarak kabul edilir.

Sorun sadece kanepede patates, cips yiyen, uzaktan kumandalı çocuklar değil. Beyzbol maçlarında, futbol turnuvalarında ve yüzme yarışlarında çok sayıda aktif, şişman çocuk görüyorum. Birçoğunun sporda aktif olan normal kilolu ebeveynleri vardır.

Öyleyse nedenleri nelerdir? Muhtemelen fast food endüstrisini, arabaları ve tıbbi kendini yok etmenin sınırında yaşayan çocuklarımız için beden eğitimi derslerinin eksikliğini suçlayacaksınız. Başlangıçta bir aile hekimi ve eski bir P.E. olarak bu mantığa kapıldım. öğretmen / koç. Ama bu bahaneleri gerçekten düşündüğümde, nedenlerin hala kırk yıl önce çadır elbiselerine dönüştüğümde olduğu gibi aynı olduğunu fark ettim.

Ne de olsa, ellili ve altmışlarda yiyecek kek, turtalar ve Twinkie’lerimiz yok muydu? Dondurma ve patates cipsi yeni değil. Ayrıca insanlar tüm ikramlarda gerçek krema, tereyağı ve şeker kullandılar. Hayatım boyunca arabalara bindim. Kardeşimin saat 50 mil hızla Grandmas Pazar yemeğine giderken kızarmış tavuk, patates püresi ve vişneli turtayla arabadan düştüğünü hatırlıyorum. Tabii ki emniyet kemerleri gelmeden önceydi.

İşte son pizza parçasının etrafında dönen bütün husky çocukların gerçek sırrı. Duygusal olarak boşlar, mideleri değil. Aileler dağılmış veya yok. Çocuklar yemek ve eğlence için kendi başlarına bırakılır. Tıpkı yetişkinler gibi sıkılırlar, strese girerler ve yiyecekleri bir rahatlık olarak kullanırlar. Çoğu zaman, ebeveynler bir sorunun var olduğunu bile reddederler. Annemin hastalığının ve sonunda ölümünün sonraki aşamalarında 50 lb. kilo almam kaza değildi. Sadece tartışılmadı.

Çocuklar bir evden diğerine götürülür. Farklı kurallar, farklı ortamlar. Özellikle boşanma oranının% 50 olduğu sözde karma aile, çocuğun çok fazla uyum sağlamasını gerektirir. Geniş aileler yakınlarda yaşamıyor. Sık iş transferleri, daha büyük evler ve iki araba ödemesi, her iki ebeveyni de tam zamanlı çalışmaya zorlar. Fedakarlık, tasarruf ve ertelenmiş hazzı erteleme fikri ellilerin ve altmışların yolunu tuttu.

Bu kadar çok iş ve bu kadar çok faturayla, ebeveynler genellikle eve duygusal olarak boşalmış halde gelirler. Çocukların istediklerini yemelerine, istediklerini izlemelerine ve istediklerini dinlemelerine izin vermek daha kolaydır. Kuralları ve sınırları uygulayan bir ebeveyn olmak daha fazla enerji gerektirir. Ortalama bir baba, çocuğuyla günde 20 dakika etkileşimde bulunur. Aileler parkta piknik yapmak, yürüyüş yapmak ve sepet atmak yerine video ve pizza tercih ediyor. Bazen bu, birlikte haftanın tek öğünüdür!

Öyleyse ne yapabiliriz? Sorunu tedavi edin, semptomu değil. Her çocuğun kendini değerli hissetmesi gerekir. Onlara yeni bir araba almayı mı yoksa sizinle daha fazla vakit geçirmeyi mi tercih edeceklerini sorarsanız, cevap açık olacaktır. Çocuğunuzu daha çok dinleyin, daha az konuşun. Hızlı övün, eleştiride yavaş olun. Düzenli aile toplantıları aidiyet ve bağlantı duygularını teşvik eder. Herkesin bir sesi vardır. Düzenli olarak birlikte yemek yiyin. Bunları bir ekip olarak hazırlamak, herhangi bir kişiye daha az talep getirir ve iletişimi teşvik eder.

Kilo problemini çözmeye yardımcı olmak için dışa doğru değil, içe doğru bakın. Tıbbi sorunlar ve zayıf vücut imajı ortaya çıkmadan önce profesyonel yardım alın. Çocuklarınız bunu hak ediyor.