Koleksiyon Kağıtlarınız Nasıl Korunur ve Saklanır

Bugün toplanan posterler hem eğlence hem de kazanç için. Yine de, her geçen yıl değerinin artacağını düşündüğünüz afiş, yalnızca üç ay sonra birden sarıya döndü ve artık değersizdir. Ne oldu? Sararmayı önlemek için ne yapılabilirdi? Bu makale, kağıdın nasıl yapıldığını tartışacak. Uzun süreli saklama için en uygun malzemeler ve uygun koruma için yönergeler.

Kağıt Nasıl Yapılır

Kağıt genellikle hamur haline getirilmiş, suda süspanse edilmiş ve ardından tabakalar halinde keçeleşmiş bitki liflerine sahiptir. Lifler ise büyük ölçüde selülozdan, güçlü, hafif ağırlıklı ve biraz dayanıklı bir malzemeden oluşur; pamuk neredeyse saf selüloz elyafının bir örneğidir. Kağıt yapımında yıllar boyunca pamuk ve diğer tür lifler kullanılmış olmasına rağmen, günümüzde çoğu kağıt ürünü ağaç hamurundan yapılmaktadır.

Odun hamurlarının iki temel çeşidi vardır: yer odunu ve kimyasal odun. İlk işlemde, tüm kütükler parçalanır ve mekanik olarak dövülür. İkincisi, lifler, odun yongalarının kimyasal fırınlarda sindirilmesi ile hazırlanır. Zemin odunu, ikisinden daha ucuz olduğu için, birçok gazetede, çizgi romanlarda ve kağıt sırtlarında kullanılan gazete kağıdı gibi ucuz kağıtların ana bileşenidir. Kimyasal olarak saflaştırılmış hamurlar, kırtasiye malzemeleri ve bazı dergiler ve ciltli kitaplar gibi daha pahalı uygulamalarda kullanılır.

Öğütülmüş odun hamuru bütün odun lifinden yapıldığından, elde edilen kağıt saf selülozdan oluşmaz. İçeriğinin üçte biri kadarı, kompleks bir odunsu asit olan lignin gibi selülozik olmayan malzemelerden oluşabilir. Kimyasal hamurlarda, bununla birlikte, lignin ve diğer safsızlıklar pişirme işlemi sırasında uzaklaştırılır.

Kağıdın bozulması

Kağıdın bozulmasının başlıca nedenleri oksidasyon ve asit hidrolizidir. Oksidasyon havadaki oksijenle selüloz moleküllerine saldırarak koyulaşmaya ve asitliğin artmasına neden olur. Ayrıca, yer odunu kağıdındaki lignin, ooksijen ve ultraviyole ışığın etkisi altında hızla parçalanır. Işığın neden olduğu lignnnin ooksidasyonu, birkaç gün güneş ışığına maruz kaldıktan sonra gazeteleri sararır. (Işık, bazı baskı mürekkeplerinin solmasına da neden olabilir.)

Asit hidrolizinde, selüloz lifleri, ısı ve asitleri içeren bir reaksiyonla kesilerek kahverengiye ve kırılgan hale gelen kağıt elde edilir. Asitlik kaynakları arasında ligninin kendisi, hava kirliliği ve kağıdın oksidasyonundan kaynaklanan reaksiyon yan ürünleri bulunur. Diğer bir ana kaynak, baskı mürekkeplerini kabul etmek için kağıt yüzeyini hazırlamak için genellikle reçine ile kullanılan alumdur. Alulm sonunda kağıtta sülfüuriik asit açığa çıkarır.

Asitlik ve alkalinite, 0 en asidik ve 14 en alkalin olmak üzere pH birimleri cinsinden ölçülür. (Nötr pH 7,00) Ölçek 10’un katlarına dayandığından, 4,5 pH değeri aslında 6,5 ​​pH değerinden 200 kat daha asidiktir. Taze gazete kağıdı tipik olarak 4.5 veya daha düşük bir pH taşırken, ufalanmanın eşiğindeki daha eski ve daha bozulmuş kağıt pH 3.0 kadar düşük olabilir. Bazı modern kağıtlar asitsiz yapılsa da, koleksiyon kağıtlarının çoğu acidiktir ve hayatlarını uzatmak için özel muameleye ihtiyaç duyar.

Kağıdın tahrip olmasına katkıda bulunan diğer faktörler arasında aşırı sıcaklık ve nem, böcekler, kemirgenler, küf ve uygunsuz kullanım ve depolama yer alır.

Koruma Yönergeleri

Her şeyden önce, koleksiyon kağıtlarınızı serin, karanlık ve kuru tutun. Mümkünse kitapları ve diğer eşyaları ısıtılmayan bir odada saklayın ve nemi düzenli olarak izleyin. Aşırı ısı ve nem bir klima ve nem giderici ile kontrol edilmelidir. Zarflar, kılıflar ve kutular gibi saklama malzemeleri, yalnızca içeriklerinin kontaminasyonunu önlemek için arşiv kalitesinde olmalıdır.

Polietilen ve Polipropilen

Koleksiyonerler, çizgi roman, kartpostal ve diğer koleksiyon ürünlerini yıllarca polietilen çantalarda, PVC levhalarda ve plastik ambalajlarda sakladılar. Bu tür ürünler kir, gres ve haşaratın uzak tutulmasında faydalı olabilse de, birçok plastik kılıf, kağıda geçip erken yaşlanmaya neden olabilen plastikleştiriciler ve diğer katkı maddeleri içerir. Stand polietilen ve polipropilen, plastikte berraklık sağlamak ve esnekliği artırmak için imalatlarında solventler ve katkı maddeleri içerir. Polietilen, herhangi bir çözücüsüz kaplanmamışsa, iyi bir nem bariyeri olmakla birlikte, yüksek bir gaz iletim hızına sahiptir ve sonunda, daha sıcak koşullar altında büzülür ve şeklini kaybeder.

Son yıllarda polipropilen torbalar arşivsel olarak sağlam kisvesi altında satılmaktadır. Bu gerçeklerden çok uzak. Arşiv koruması için yalnızca kaplanmamış ve işlenmemiş malzeme uygundur. Şu anda, pollypprroppyleni mühürlemenin tek yolu, malzemenin ısıyla kapatılmasına izin vermek için PVDC (PVC’nin bir akrabası olan Polivinil Dikloorid) adı verilen bir madde eklemektir. Bu nedenle, harddmful katkı maddesini eklediğinizde, kılıf artık arşivlenemez hale gelir ve uzun süreli saklama için kullanılmamalıdır.

Mylar

ABD Kongre Kütüphanesi’ne göre, değerli belgelerin saklanması için tercih edilen malzeme, DuPont Co. tarafından üretilen Mylar tip D veya ICI Corp’un muadili Melinex 516 malzemesi gibi kaplanmamış arşiv kalitesinde polyester filmdir. Mylar, neme dirençli son derece güçlü şeffaf bir filmdir. , kirleticiler, yağlar ve asitler. Yüzlerce yıllık bir ömür beklentisiyle Mylar, diğer plastiklerin çoğundan daha uzun ömürlü olacaktır. Ek olarak, Mylar’ın parlaklığı ve netliği, herhangi bir koleksiyon kağıdının görünümünü iyileştirir.

Asitsiz Levha ve Kutular

Sıradan kartonun kendisi asidik olduğundan, karton kutularda saklama, koleksiyonunuz için tehlikeli olabilir ve kağıt koleksiyon parçalarının erken bozulmasının başlıca nedenidir. Düzgün depolama için, yalnızca ABD Hükümeti’nin MINIMUM gereksinimlerini karşılayan asitsiz panolar kabul edilebilir. Bu gereksinimler, tamamı% 3 kalsiyum karbonat tamponu ve minimum pH’ı 8.5 olan levhalar olarak tanımlanmıştır. Daha azı, koleksiyonunuzun imhasını hızlandıracaktır. Pek çok reklamcı, panolarının “üretim sırasında asitsiz” olduğunu iddia etse de, gerçekte sadece çok kısa bir süre için asitsiz olmalarını sağlayan alkali bir maddeyle sprey kaplıdırlar. “Üretim sırasında asitsiz” olarak adlandırılan levhalar, kısa dönem dışında herhangi bir şey için yeterli koruma veya depolama sağlamaz. Gerçek asitsiz levhalar, baştan sona asitsiz, alkali pH içeriği 8.5 olan bir kalsiyum tamponu ile emprenye edilmiştir.

Koleksiyon parçalarınızın ömrünü uzatmanın bir başka yolu da onları depolamadan önce kararlaştırmaktır. Asit giderici spreyler ve solüsyonlar artık evde kullanım için mevcuttur. Kağıdı alkalin rezervi ile emprenye ederek, mevcut asitleri nötralize edebilir ve belirli mantarlar nedeniyle oksidasyonu, asitliği ve lekelenmeyi önleyebilirsiniz. Ancak, en iyisi kağıt koleksiyonlarınızı asidi temizlemek profesyonellere bırakılır. Uygun saklama koşullarıyla deasidifikasyon, kağıdın kullanım ömrüne yüzyıllar katacaktır.

Özet olarak, koleksiyon eşyalarınızın maksimum korunması için aşağıdaki yönergeleri öneriyoruz: Kağıdın asidi giderin; Mylar kılıflarında asitsiz karton ve kartonlarla saklayın; ve koleksiyonu serin, kuru ve karanlık tutun. Periyodik muayeneler ve pH ve nem testleri de tavsiye edilir. Bu basit yönergeleri izleyerek, yalnızca değeri artmayacak, aynı zamanda yıllarca sürecek bir koleksiyon elde edeceğinizden emin olabilirsiniz.