Hav! Yardım edebilirim

Bir aile psikoloğu olarak, çocuklara yardım etmek için her zaman farklı terapötik yaklaşımları öğrenmekle ilgileniyorum. Hak ettiğinden çok daha az ilgi gören bir yaklaşım, hayvanları, özellikle evcil hayvanları içeren terapidir.

Hayvanlar, çocukların farklı davranış türleri veya duygusal zorluklar üzerinde çalışırken hissettikleri savunmasızlığı azaltmaya yardımcı olabilir. Çocuğunuzla tüm eksik kurabiyeler veya daha ciddi bir konu hakkında konuşmak zorunda olsanız da, bir evcil hayvanın varlığı onun rahatsızlığını ve öz bilincini azaltmak için uzun bir yol kat edebilir. Bazı zorlu sorunlarla uğraşırken bir köpeğe sarılabilmek veya bir kediyi evcilleştirebilmek, yerinde olma hissini sınırlamaya yardımcı olur. Bir hayvanın vücudunun sıcaklığı, tüyünün yumuşaklığı, canlı bir varlık olması, duygusal rahatlama ve bağ kurma fırsatı sağlar.

Birçok evcil hayvan sahibi, bir hayvanın sağladığı koşulsuz sevgiden hoşlandıklarını söylüyor. Belki daha önemli olan şey, bir evcil hayvanın sevgiyi ifade etmek için sağladığı fırsattır.

Çocuğunuz davranışsal veya duygusal zorluklarla uğraşırsa, hemen gidip bir evcil hayvan satın almanızı önermiyorum. Ancak aileniz bir evcil hayvan istiyorsa ve ona iyi, güvenli bir yuva sağlama taahhüdünde bulunabiliyorsa; dikkate değer. Çocuğunuz farklı hayvanları araştırmaktan ve bakımı için plan yapmaktan zevk alabilir.

Birçok ebeveyn, evcil hayvanların da empati kurmanın mükemmel bir yolu olduğunu öğrenmiştir. Ailenin evcil hayvanına bakmak ya da bir komşu için köpek ya da kedi bakıcılığı yapmak çocuğun ilk işi olabilir. Çocuklar, canlıların kendi paylarına daha fazla özen göstermeleri gerektiğini hissederler ve genellikle bir hayvan için sorumluluk duygusu verildiğinde beklentileri karşılamak için harekete geçer: adını seçmek, tasmasını seçmek, özel evcil hayvan atıştırmalıklarını veya markette oyuncaklar seçmek. Hayvanlar hem gerçek dostlar hem de yollarını çocukların zihinlerine derinlemesine saran güçlü semboller olarak hizmet eder ve duygusal yansıtma için sağlık fırsatı sunar. Hayvanlar çocuk sanatında ve hikayelerinde neden bu kadar sık ​​karşımıza çıksın?

Hatta bazı araştırmalar, piyano okumayı veya çalmayı öğrenirken bir köpeğin varlığının bu süreçleri hızlandırmaya yardımcı olduğunu bile göstermiştir. Bu bana mantıklı geliyor. Çocukların öğrenme sırasında mücadele ettiği şeylerin çoğu, kendi bilinçliliklerinin getirdiği akıcılık eksikliğidir. Kaygı, öğrenmeyi kolaylaştıran sinirsel bağlantıları engeller. Yeterince iyi yapma konusunda endişeliysek, bir şeyler öğrenmek hepimiz için daha zor değil mi? Bir hayvanın varlığı bu öz-bilinci azaltır ve daha rahat bir zihnin yeteneklerini destekler.

Psikolog Gail Nelson, düşündürücü kitabı Why the Wild Things Are’da çocukların hayatındaki hayvanlar hakkında etkili bir şekilde yazıyor. Küçük çocukların sınıflarında hayvanlar bulunduğunda, bunun erken çocukluk döneminin bir parçası olan duygusal dalgalanmaları kontrol etmelerine yardımcı olduğunu gösteren araştırmalardan bahsediyor. Dr. Nelson ayrıca üçüncü sınıfa kadar hayvanların daha az katılımda olduğunu, muhtemelen aynı lojistik nedenlerden dolayı hayvanları geleneksel terapi seanslarına getirmenin zor olduğunu belirtiyor.

Kendi klinik ofisimde, bir kedi, köpek veya kobay gibi fiziksel olarak erişilebilir olmasa da, birlikte çalıştığım çocuklar için hala bir projeksiyon kaynağı olan balıklara sahibim. Bay Little’ı görebiliyor musun? Diye sorabilirim. Bazen senin gibi utangaç hissediyor mu? Köpek balığımı nasıl buldun? Kimseyi dinlemek zorunda olmadığı kadar sert olduğunu düşünüyor, sana kimseyi hatırlatmıyor mu?

Hayvanlar pek çok yönden çocukları kendilerinden daha büyük bir gerçekliğe bağlar. Kardeşiyle paylaşmaya dayanamayan veya kız kardeşini memnun etmek için taviz veremeyen bir çocuk, bu süreçte beslemek ve empati kurmak için köpeği sadakatle gezdirebilir veya çiğnenmiş bir beyzbol eldivenini affedebilir. Tipik olarak evcil hayvan tarafından sağlanan arkadaşlık ve bağlılık, telaşlı bir evde, bir çocuğun köpek kulübesinde olduğu, zor bir geçişle uğraştığı veya üzgün veya yalnız hissettiği zamanlarda büyük teselli olabilir.

Her türden evcil hayvan gerçekten bir “ailenin en iyi arkadaşı” olabilir.