Beyin Stresine Bağlı Geleneksel Ebeveynlik Teknikleri

Yakın zamana kadar, sonuçlar, puanlar ve ödüller ve şaplak gibi geleneksel ebeveynlik teknikleri, sosyal olarak uygunsuz görülen davranışları düzeltmek için etkili önlemler olarak tüm dünyada ebeveynler tarafından kullanılmıştır. Aslında okullar, çocuklarda sorunlu davranışları caydırmak için şaplak atmak da dahil olmak üzere tüm bunları kullanmaya devam ediyor. Sinirbilim alanındaki yeni bulgular, bu tür önlemlerin aslında çocuklarda sağlıklı beyin gelişimi için zararlı olabileceğini ve hatta ilaçların aşırı reçetelenmesinin ana nedenlerinden biri olabileceğini gösteriyor.

Bilimin Ortaya Çıkardığı

Amigdala, beynin tabanında bulunan badem şeklinde bir sinir lifi kümesidir. The Emotional Brain and Synaptic Self’in yazarı olan New York Üniversitesi sinirbilimci Joseph LeDoux’a göre, beynin korku reseptörüdür. Öncelikle çevredeki tehditleri algılamaktan sorumludur. Bu nedenle, amigdala, yüksek evrimleşmiş düşünen beynin bir parçası değil, bir bireyin duygusal yarım küresini kontrol ediyor. Beynin bu bölgesi, bilimsel olarak kortikotrofin salgılama faktörü olarak bilinen sinir sistemi içinden salınan ilk etapta stres hormonlarıyla doğrudan bağlantılıdır. Tehditkar, korku temelli, empatiden yoksun veya ebeveyn şefkatinden yoksun ebeveynlik teknikleri, amigdalanın beyne ve vücut sistemine büyük miktarlarda stres hormonu salmasına neden olabilir. Çoğu durumda, bu serbest bırakma, yeterli kesinti olmaksızın rutin olarak meydana geliyorsa, travma deneyimi yaratabilir.

Travma

Travma, uzun süreli, bunaltıcı veya öngörülemeyen herhangi bir stresli olay olarak tanımlanır. Amigdala aracılığıyla dağıtılan travmatik stres hormonları seviyeleri, beynin net düşünme ve kısa süreli hafızadan sorumlu başka bir bölgesine nöronal hasar oluşturma potansiyeline sahiptir. Aslında araştırmalar, stresin yüksek olduğu zamanlarda düşünme süreçlerinin karıştığını ve bozulduğunu ve kısa süreli belleğin bastırıldığını gösteriyor. Sinirbilim alanından elde edilen bulgular, kritik gelişim dönemlerinde, davranış kontrolü için bu tür cezalandırıcı tekniklerin kullanımının, okulda ve akranlarla olduğu gibi önemli sosyal arenalarda etkileşimde zorluk için erken çerçeveyi başlatabileceğini göstermektedir. Bu sosyal mücadeleler en çok hiperaktif, depresif veya agresif olarak tanımlanan davranışlarla belirtilir. Bu davranışlar daha sonra çocuklara reçete edilen ilaçların temelini oluşturur. Bu durumda, reçete edilen ilaç sadece çocuk için daha derin bir zorluğu maskelemekle kalmaz, aynı zamanda muhtemelen tüm yanlış nedenlerden dolayı uygulanmaktadır.

Yetişkin dünyasının daha kolay tahammül edebileceği davranışları teşvik etmek amacıyla cezalandırıcı davranış yönetimi, stres, giderek artan yıkıcı davranış ve çocuklara rutin ilaç reçetesi verilmesi arasındaki bağlantıya ilişkin bilgiler genellikle ebeveynlik ve eğitim forumlarında tartışılmaz. Nörobilim alanı, mesajlarını paylaşmada ilaç şirketlerinden daha az başarılı oldu. Bu nedenle, ebeveynler hem geleneksel ebeveynlik tekniklerinin kullanımı hem de çocuklarda psikiyatrik ilaç kullanımı konusunda kendilerini eğitmeye teşvik edilmektedir.

Telif hakkı 2006 Dr. Bryan Post. Tüm hakları Saklıdır.