Halen birçok kişi, dünyanın mecazi olarak küresel ölçekte oldukça hızlı bir şekilde küçüldüğüne inanıyor. Teknolojinin daha fazla birbirine bağlılığa doğru ilerlemesi, özünde dünyayı birbirine yaklaştırıyor. Büyük işletmeler temelde çok daha verimli çalışabilir ve mevcut küreselleşme trendi sayesinde daha kapsamlı bir pazara ulaşabilir. Bu zaman-uzay ayrışmasının dikkate değer bir avantajı var, ancak sorun payından da yoksun değil. Birçoğu, teknolojinin ilerlemesiyle ortaya çıkan küreselleşme sürecinin gerçekten “küresel” bir süreç olmadığını ve kişinin içsel eşitsizliği kolayca gözlemleyebileceğini savunuyor.
Sermayesi olmayan ve dolayısıyla hızla genişleme kabiliyetinden yoksun olan küçük işletmeler, çoğu kez zarar görür ve daha büyük tekelleşen şirketlerin ellerinde ölümlerini karşılar. Şu anda bu küçük işletmelerin yarattığı stresin bir kısmını krediler ve benzeri yollarla hafifletmeye çalışan işletmeler olsa da, bazen yeterli olmamaktadır. Büyük şirketler, tüketici tabanlarını genişletme ve esasen kendilerini daha pazarlanabilir hale getirme konusunda üstünlüğe sahipler. Ne yazık ki, daha küçük işletmeler için, bu ulusötesi şirketlerin teknolojiyi kendi lehlerine kullanma ve şu anda elde edilebilen birbirine bağlılık derecesinden yararlanma yetenekleri, onları bir rahatsızlık haline getiriyor ve başarılı olmalarını oldukça zorlaştırıyor.
Dünyadaki pek çok yer, küreselleşmeye izin verecek teknolojik sistemleri uygulayacak finansal istikrara sahip değil. Bu gelişmekte olan ülkeler, çoğu durumda, sadece nüfuslarını beslemeye çalışmak için yeterince sorun yaşıyor ve bu nedenle, gelişmiş ülkeler arasında paylaşılan birbirine bağlılık düzeyini deneyimlemek söz konusu bile değil. Bu talihsiz durum, bu zengin ve daha fakir uluslar arasındaki uçurumu artırıyor ve esasen bu eşitsizliği yaratıyor, bu nedenle birçok kişi küreselleşmenin gerçekten evrensel bir kavram olmadığını savunuyor.
GIPHY App Key not set. Please check settings