Elektrik, doğada bulunan doğal olarak oluşan bir enerji biçimidir ve insan onu icat etmedi. Doğal elektrik formları, yıldırımlarda ve canlıların içindeki tüm elektro-kimyasal dürtülerde bulunur. Örneğin, kalp atışı mikro elektrik darbesiyle kontrol edilir. Tüm düşünce biçimleri, beyindeki sinir ağı içinde hareket eden elektro-kimyasal dürtülerdir.
İnsanlar elektriğin varlığını ancak keşfetti ve onu yapıcı amaçlarla kullanmanın yollarını ve araçlarını buldu. Batılılar, kehribarın sürtünerek statik elektrikle yüklenebileceğini M.Ö.600 civarında biliyor gibiydi. Ancak, modern elektriğin babası William Gilbert, M.S. 1600’de sahneye çıkana kadar bu kadar ilerleme kaydedilmedi. Birçok maddenin elektriksel özelliklerini keşfetti ve elektrik terimini Yunanca kehribar kelimesinden türeten oydu.
İlk öncülerin ilerlemeleri doğada esas olarak deneysel olsa da, Henry Cavendish ve Charles Coulomb sonuçları matematiksel denklemlerle ölçmeye başladı. 1700’lerin ortalarında, ham bir pil türü icat edildi. Bu, tüm elektrik deneylerini standartlaştırmayı sağladı. Daha sonra Ohm ve Kirchhoff, çeşitli elektrik devrelerine güç sağlamak için pilleri kullandılar ve sırasıyla elektrik akımlarının Ohm Yasasını ve Kirchhoffs Yasasını keşfetti.
Elektrik akımı taşıyan bir telin manyetik alanla çevrili olduğunu keşfeden Hans Christian Oersted’di. D.F. Arago bunun üzerinde gelişti ve elektro-mıknatısı icat etti. Andr Marie Ampre elektromanyetik yasalar için matematiksel denklemler geliştirdi. Michael Faraday elektrik motorunu ve jeneratörü icat etti. Yarım asır içinde mühendisler tüketiciye elektrik sağlayabilecek santraller inşa edebildiler. Tüm bu mucitler ve diğer isimleri bilinmeyenler, elektrik ve elektromanyetizma kanunlarının keşfedilmesine katkıda bulundular ve bunu insanlığın yararına kullanmanın ustaca yöntemlerini icat ettiler.
GIPHY App Key not set. Please check settings