Çocukların Yaşamında Bilgisayar Oyunları

Bilgisayar oyunları, oyun endüstrisini tüm ölümcül günahlarla suçlamaktan asla bıkmayan büyük bir rakip ordusuna sahiptir. Onları ve suçlamalarını desteklediğimi söyleyemem. Şüphesiz onlar asılsız değildir. Ama öğrenmek istiyorum: suçlanacak tek şey oyunlar mı? 1997’de Amerika’nın Paducah kasabasında yaşanan kış trajedisini hatırlıyor musunuz? Aralık ayının parlak bir kış sabahında, 14 yaşındaki Michael Carneals onunla birlikte okula altı silah götürdü. Daha sonra ağaçlara saklandı ve okul namazının bitmesini bekledi. Öğrenciler şapelden çıkmaya başlayınca hızla ateş etti ve üç okul çocuğunu öldürdü ve beşi de ağır şekilde yaralandı. Gazeteciler herhangi bir gecikme olmaksızın tüm dünyayı trajediden haberdar ettiler. Bunun ilk hata olduğunu düşünüyorum. Neden? Bazı insanlar şöyle düşünebilir: Neden böyle bir numarayı kendim deneyip tüm dünyada tanınırım? İnanın bana, aynen böyle düşünecek yeterince insan var. Medya, bu tür skandallarla kötü hayal güçlerini kışkırtmamalıdır. Bu benim kişisel inancım. Ama biz özgür bir toplumda, ifade özgürlüğünün garantisiyle yaşıyoruz ve bu gerçeği halktan gizlemek tam tersini kanıtlayacaktır.

Maalesef endişelerim gerçekleşti. Trajedi, bir süre sonra küçük bir Littleton kasabasında Colorado’da yankılandı. İki genç Eric Harris (18) ve Dylan Klebold (17), seleflerinin deneyimlerini dikkate aldı ve yaklaşık kırk tane el yapımı radyo kontrollü mayın okula getirdi. Sonra mayınları patlatmaya başladılar ve panik içinde okul arkadaşlarına av tüfeklerini ateşlediler. Yirmi masum insan öldürüldü. Polis geldiğinde bu iki kahraman okul kütüphanesinde kendilerini vurdular. İlk gencin durumunda olduğu gibi, iki adam DOOM ve Quake’in ateşli hayranlarıydı. Üçlü, tüm zamanlarını net savaşlarda geçirdi, en sevdikleri oyunlara ayrılmış kendi web sayfalarına sahipti ve seviyeleri oluşturdu. Çirkin davranışların nedenlerini analiz ederken uzmanlar kimin hatalı olduğu sorusuyla şaşkına döndü? Öldürülen çocukların ebeveynleri kimin suçlanacağını tam olarak biliyordu. Eğlence sektörüne 130 milyon dolarla dava açtılar. Üç porno sitesi sahibi, bilgisayar oyunlarını geliştiren birkaç şirket ve ana karakterin öğretmenini ve okul arkadaşlarını öldürdüğü Basketball Diaries filmleri için Warner Brothers adlı film şirketi aleyhine suç duyurusunda bulundular. Ancak asıl stres zalim oyunlardaydı. Savcılık, bu şirketlerin ürettiği oyunların özellikle çekici ve hoş bir şekilde şiddet sunduğunda ısrar ediyor.

Sorabilir miyim, neden ilk suçlanan oyunlar? Her yıl binlerce yeni oyun ortaya çıkıyor ve binlerce kişi bunları oynuyor. Oyunların içerikleri, filmlerdeki bilgi kirliliğinin bolluğu ile karşılaştırılamaz. Kişisel görüşüm, filmlerin şiddet konusunda rakiplerinin olmadığıdır. Filmler gerçekten korkutucu şeyleri gösteriyor: Suçlar nasıl hazırlanmalı ve sizin gibi insanları öldürmek ne kadar eğlenceli olabilir. Bu açıdan oyunlar başarısızdır. Filmlerin yanı sıra, her suç raporunun mevcut her şeyle farklı cinayet türlerini gösterdiği bir televizyonumuz da var. Bunun için endişelenmiyor musun? Mahkeme, oyunların Michaels’ın olgunlaşmamış ruhu üzerindeki olumsuz etkisini kayıtsız şartsız kabul etti. Ancak, muayene onun oldukça yeterli olduğunu kanıtladı! Bundan sonra, görev süresinin ilk 25 yılında izin bileti alamadan ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Harris ve Klebold diğer mahkeme tarafından yargılanacak.