Uluslararası Evlat Edinme Trajediden Zafer Mümkün mü

26 Aralık 2004’ün erken saatlerinde Batı dünyası, Asya Tsunamisi olarak bildiğimiz ortaya çıkan dehşete uyandı. Önceki günden müstehcen büyük miktarlarda yiyecek ve içecekten kurtulmaya devam eden bizler, gözlerimizin önünde İncil boyutlarında bir korku hikayesinin ortaya çıkmasını izlerken donakalmış bir şekilde oturduk.

Birleşmiş Milletler, Asya Tsunamisinin çoğu öksüz kalan yaklaşık 1,5 milyon çocuk dahil olmak üzere beş milyondan fazla insanı evsiz bıraktığını tahmin etti. Dünyanın dört bir yanından gelen duyguların yayılması, bölge açısından karışık fayda sağladı, çünkü evet hepimiz ceplerimizin derinliklerine daldık ve evet hepimiz Politikacılarımızla bu konuda lobi yaptık ve evet tuhaf bir şekilde bu trajedi biraz darbe almış olabilir Üçüncü Dünya’nın borçlarını ve yoksulluğunu hafifletme hareketinde etkili oldu, ancak sahadaki insanlar söz konusu olduğunda nimetler karışıktı.

Felaketten bu yana, dünyanın dört bir yanındaki evlat edinme kurumları, vurulan ülkelerden birinden bir çocuğu evlat edinmek isteyen iyi niyetli ailelerin telefonlarını arıyor.

Evlat edinme uzmanları, insanların yapabileceği en iyi şeyin, çocuklara doğrudan yardım eden amaçlara bağış yapmak olduğunu söylüyor. Travma geçirmiş bir çocuğu büyüdükleri ortamdan uzaklaştırmanın yanlış olduğunu söylüyorlar.
Save the Children adlı hayır kurumu 6 Ocak 2005 tarihli bir açıklamada, “Çocukları daha geniş aileleri ve tanıdıkları topluluklar tarafından daha iyi bakıldıklarından, özellikle ülkeler arası evlat edinmeler acil durum aşamasında uygun değildir.
Uluslararası Evlat Edinmenin iyi planlanması gerekiyor
Bir Amerikan evlat edinme ajansı olan Children’s Hope International’dan Cory Barron, “Yapmaları gereken son şey, yabancı bir ülkeye götürülmek” dedi. “Önce çocuğu düşünmeliyiz.”

Batıda iyi niyetli bir çiftin evlat edinmesi, çocuğu bildiği her şeye tamamen yabancı bir hayata sürüklemek için büyük meblağlarla dünyanın yarısına uçarak uçar ve her zaman çocuğun yararına olan şey değildir.

Böyle bir trajediden sonra aşağıdaki gerçekleri akılda tutmakta fayda var:

Çocuklar muazzam bir kayıp ve keder duygusu yaşayacaklar.
Neyin normal olduğunu ve delirmediklerini bilmeleri gerekecek.
Tanıdıkları insanlarla birlikte olmaları ve mümkün olduğunca güvende hissetmeleri gerekir.
Korkularını azaltmak için mümkün olan en kısa sürede günlük bir rutin oluşturmaları gerekir.
Korkularından uzaklaşmak için diğer çocuklarla oynamalı ve çizecek malzemeler gibi yaratıcı ifadelere sahip olmalarına izin verilmelidir.
Aile üyelerinden ayrılanların mümkün olan en kısa sürede kayıt altına alınması ve hızlı bir şekilde yeniden birleştirilmesi gerekir.
Çocukları geçici bakım tesisine veya yetimhaneye koymak son çare olmalıdır.

Tsunami, Hindistan’ın en kötü etkilenen bölgesi olan Tamil Nadu eyaletindeki Nagappattinam bölgesini vurduğunda yaklaşık 200 çocuk yetim kaldı ve birçoğu ebeveynlerini kaybetti.

Yerel yönetim, çocukları evlat edinmek isteyen kişi ve kuruluşlardan gelen çok sayıda soruyu ele aldı.

Ancak insan kaçakçılığı korkusu hükümeti temkinli davranmaya itti. Şimdi vurgu, bu çocukların yerel topluluklarda rehabilite edilmesidir. Nagappattinam’da bir bölge sosyal yardım görevlisi olan Suryakala, konuştukları birçok çocuğun bölgeden taşınmak yerine burada kalmayı tercih ettiğini söylüyor.

Yerel yönetim, evlat edinmeyle ilgilenenlerden başvuru göndermelerini istedi. Ama bu çocukları dışarı çıkarmak için aceleleri yok.

Nagappattinam’daki Zion Kilisesi tarafından yönetilen bir yetimhaneye yaklaşık 60 çocuk yerleştirildi.

Parvathi ailesini kaybetti ancak sınavlarına girmek için okula döndü. Akrabalarını ayda bir ziyaret ediyor ve Nagappattinam’da kalmayı tercih ettiğini söylüyor.

Yerel hayır kurumları ve sosyal aktivistler, bu çocukları evlat edinmeleri için “vermemeleri” için hükümetle sıkı bir lobi yaptılar. Genç bir aktivist olan Aftab, 2000’deki Gujarat depreminin ardından çok şey öğrendiğini söylüyor.
Son iki ayda öksüzleri “zorla” almaya çalışan kuruluşların temsilcilerinin birkaç vakası olduğunu söylüyor. Aftab, Nagappattinam’ın Hindistan’ın en çok etkilenen bölgelerinden biriydi “Yerel topluluk bu tür çocuklara karşı çıktı ve bu tür çocuklara bakma istekliliğini ifade etti” diyor. “Bu çocukların hiçbiri taşınmak istemiyor” diyor.
Aftab, yerel yönetimin onlarla ne yapmak istediği konusunda hâlâ net olmadığını söylüyor.

Onları dışarı çıkarmama fikrini destekleyen farklı köylerin temsilcileriyle buluştu.

“Bu çocuklar neden yetimhanelere ve buradan uzaktaki evlere gönderilsin?” O sorar.

Aftab gibi kişilerin çabalarının bir etkisi olmuş gibi görünüyor.

Yerel idarecinin ofisi herhangi bir aceleci karara karşı karar verdi.

Bir yetkili hükümetin karşılaştığı ikilemi şöyle özetliyor: “Çocuk meselesi her toplumda hassas bir meseledir … bir yanlış adım ve halkın gazabına davet edeceğiz.”

Evlat edinme uzmanları, tsunami felaketinden evlat edinmeye olan ilginin başka yerlerde evlat edinmeye dönüşebileceğini umuyorlar. Gerçek trajedi, tsunaminin dünya çapındaki öksüzlerin sayısını bile azaltmaması, gerçek rakamların anlaşılmaz olmasıdır. Evlat edinme uzmanlarının çoğu, dünyadaki AIDS krizi nedeniyle yalnızca Sahra altı Afrika’da öksüzlerin sayısının 40 ila 60 milyon 13 milyon aralığında olabileceğini ve Rusya, Çin ve Latin Amerika’da çok daha fazlasının olabileceğini söylüyor. Bu çocukların sadece bir kısmı resmi evlat edinme havuzlarında.

ABD Ulusal Evlat Edinme Konseyi Başkanı Thomas Atwood, tsunamiden etkilenen ülkelerin nihayetinde uluslararası evlat edinmeye açık fikirli olacaklarından umutluyuz diyor. Ama aynı zamanda ebeveynlerin dünyanın başka yerlerinde de çocukları evlat edinmeye çalışacaklarından umutluydu. Şu anda evlat edinilebilecek binlerce çocuk var. Kalpleri tsunami tarafından sıkıştırılanlar için, belki de bu, başka bir çocuğa doğru yolculuklarında bir adımdır.

Dolayısıyla, belki de en karanlık ve en korkunç trajedilerden sonra bile, bazı olumlu uzun vadeli faydalar olabilir ve bunlar, çok sayıda insan, Uluslararası bir boyutla evlat edinme lehine kendi toplulukları içinden evlat edinme ihtiyacını veya arzusunu görmezden gelebilir. Evlat Edinme Profilinin bu şekilde yükselmesi ve doğasında var olan potansiyel sorunlar, Evlat Edinme konusunda yeni olanların bazılarını kendi toplulukları içinden Evlat Edinmeyi düşünmeye geri getirebilir. Tüm bu olaydan alınabilecek diğer fayda, Evlat Edinme kavramının kendisinin farkındalığındaki genel artış olabilir. Bu da daha fazla çocuğun Evlat Edinen Ailelerle ortak olmasına yol açıyorsa, bu sadece iyi kabul edilebilir.

Stephen, sosyal ve çocuk refahı alanında bağımsız bir danışma kuruluşu olan International Adoption Information’ın baş danışmanıdır.
http://www.internationaladoptioninformation.com