Kişisel Sorumluluk için Yürümeye Başlayan Çocuk Becerileri

Küçüklerimizin hayatlarının erken dönemlerinde öğrenmeleri için çok önemli olan üç beceri vardır.

1) Çocukların kendi başlarına uykuya dalabilmeleri gerekir. Her zaman uyumak için sallanan, emzirilen veya uyumak için biberonla beslenen bebekler ve küçük çocuklar uykuya dalmak için başkalarına güvenmeyi öğrenirler ve kendi uykuya dalma mekanizmalarını geliştirmezler. Bu, bebeklerini veya yürümeye başlayan çocuklarını uyutmaya çalışmanın gece kabusundan geçen ebeveynler için çok fazla sıkıntıya neden olabilir. Her zaman ağlayan küçük birini alıp sallamak yerine, bu sadece çocuğun onu uyutmanıza bağımlılığını güçlendirir, çocuğu okşayıp birkaç dakika oradan ayrılmayı deneyin. Eğer içeri girmeye, çocuğunuzu okşayarak ve ona burada olduğunuz konusunda güven vermeye devam ederseniz, sonunda çocuğunuz onu uyutmak için sallamanıza, tutmanıza veya beslemenize bağlı olarak duracaktır.

2) Çocukların kendi başlarına oynamayı ve eğlenmeyi çok küçük yaşlarda öğrenmeleri gerekir. Çocukları eğlendirmek için sürekli olarak başkalarına ya da televizyona bağımlı olmak sağlıklı değildir. Kendi başına oynamayı hiç öğrenmemiş birçok yetişkinle çalışıyorum. Bu yetişkinler yalnız kaldıklarında kendilerini kaybolmuş hissederler, kendileriyle ne yapacakları hakkında hiçbir fikirleri yoktur. Yaratıcılık veya öğrenme fırsatlarına yönelmek yerine, yeme, içme, uyuşturucu, televizyon, iş, harcama vb. Bağımlılıklara katılabilirler. Çocuklar küçük yaşta kendi başlarına oynamayı öğrendiklerinde, yetişkin olarak daha kendine yeterli ve yaratıcı olma eğilimindedirler.

3) Çocukların kendi kendilerini nasıl besleyeceklerini öğrenmeleri gerekir. Bu, kendi duyguları için nasıl sorumluluk alacaklarını öğrenmeleri gerektiği anlamına gelir. Bebekler genellikle battaniyeleri, baş parmakları veya emzikleriyle kendi kendilerine yatıştırırlar. Ancak yaşlandıkça, kendi kendini beslemenin başka yollarını öğrenmeleri gerekir çünkü battaniyelerini veya emziklerini okula götürmeyeceklerdir.

2 1/2 yaş gibi küçük çocuklar bile kendi duygularıyla ilgilenmeyi öğrenebilirler. Küçük çocuklarınıza duygularını temsil eden bir oyuncak bebek veya doldurulmuş hayvan vererek duygularının sorumluluğunu almaya başlamalarına yardımcı olabilirsiniz. Onlara oyuncak bebeğin veya doldurulmuş hayvanın, içlerinde birçok farklı duyguya sahip olan bebek olduğunu söyleyebilirsiniz. Üzgün ​​veya kızgın hissettiklerinde, içerideki bebekle konuşmayı öğrenebilir ve o bebeğin onlardan veya sizden neye ihtiyacı olduğunu öğrenebilirler. Yaşlandıkça düşünceleriyle duyguları arasında bağlantı kurmayı öğrenebilirler. Kendilerine kötü, aptal veya çirkin olduklarını söyleyerek kendilerini yargıladıklarında çok kötü hissedeceklerini öğrenebilirler.

Düşüncelerimizi duygularımızla birleştirmek hepimiz için hayati derecede önemlidir. Çoğumuz, tüm iyi ve acı verici duygularımıza başkalarının neden olduğuna inanarak büyüdük. Biri bize bağırırsa veya bize kötü, aptal veya çirkin olduğumuzu söylerse, kesinlikle kötü hissederiz ve biri bizi onaylarsa iyi hissederiz. Böylece tüm duygularımıza başkalarının neden olduğuna inanmayı öğrendik. Çocukların duygularının, kendilerine söylediklerinden ve kendilerine nasıl davrandıklarından da etkilendiğini öğrenmeleri önemlidir. Örneğin, bir ağabey kardeşine aptal olduğunu söylerse, küçük çocuk kendini çok kötü hissetmesine neden olduğunu fark etmeden kendine aptal olduğunu söylemeye başlayabilir. Bebeği ile konuşarak, kendisine zarar verecek şekilde kendine davrandığını anlayabilir.
Ayrıca erkek kardeşinin ona doğruyu söylemediğini de anlayabilir. Bunu anlamayı öğrenmesinin yolu, Sevgi ve Gerçeğin Kaynağına erişmeyi öğrenmektir.

Küçük çocuklar, güçlü bir Sevgi ve Hakikat Kaynağına açmayı kolayca öğrenebilirler. Onlardan harika bir arkadaş, koruyucu bir melek veya bir peri vaftiz annesi hayal etmelerini isteyebilirsiniz. Çoğu çocuk için, onları sevmek ve onlara rehberlik etmek için burada bulunan harika bir varlığı hayal etmek çok kolaydır. Aptal olduğum doğru mu? Gibi bu sevgi dolu varlık hakkında sorular sormaya teşvik edilebilirler. Ruhsal Rehberlikleriyle öğrenmeye başladıklarında kendilerine doğru ve sevgi dolu ifadeler getirmeyi öğrenebilirler.

Yaşamın erken dönemlerinde öğrenilen bu beceriler, çocuklarımızda kişisel sorumluluğu geliştirmeye çok yardımcı olacaktır.