Anglo-Sakson yaşam biçimleri, on birinci yüzyılın ikinci yarısında Normanlar’ın gelişiyle büyük ölçüde değişti. Mimaride ve bahçecilikte Normanlar, Fetih zamanında Anglo-Saksonları geride bıraktılar. Ancak, Normanlar tüm ülkeyi zapt edene kadar, ev yaşamı imkansızdı ve ev mimarisi veya dekorasyonu için bir fırsat yoktu. Bu nedenle, ilk manastırlar, genellikle en geniş ve en verimli vadilerde yer alan önemli taş binalar iken, kaleler genellikle rüzgarlı tepelere inşa edilmiş, mahkumların hem zamanı hem de yeri saldırı ve savunma projelerine ayırdıkları, harabe yapılardı. Bu çıplak kaleler, bahçecilik gibi barışçıl bir uğraş için pratik değildi.
Birkaç yıl sonra ayaklanma tehlikesi azaldı, Normanlar ilk ahşap yapılarını taştan yapılmış kalıcı kalelerle değiştirdiler. Erken Anglo-Norman mimari tarzından Berkeley Kalesi, belki de şu anda var olan en eksiksiz örnektir. İç kalenin Fatih William zamanından kalma olduğu söyleniyor. Devasa yapının çevresinde, hem yürüyüş için hem de duvarların kuşatıcılar tarafından mayınlanmasını önlemek için tasarlanmış bir teras var. Çimlerle kaplı ve yanında kaba siperler şeklinde kırpılmış eski bir porsuk çitiyle çevrili bu teraslardan biri, ilginç bir bowling yeşili oluşturuyor.
Bu siperlerin bitişiğindeki gibi teraslar, o çalkantılı zamanlarda, kadınların havalandırmanın tadını çıkarabileceği tek güvenli yerdi. Bir kısmı genellikle özel kullanımları için ayrılmıştı ve Carlisle Kalesi’nde olduğu gibi Kadınlar Yürüyüşü olarak adlandırılıyordu. Orada, çok daha sonraki bir dönemde İskoç Kraliçesi Mary, esir düştüğünde egzersiz yapmasına izin verildi. Bridgenorth’da, Charles I tarafından çok beğenilen hoş bir teras yürüyüşü, antik kale duvarlarını çevreliyor ve pusulada 800 metreden fazla. Böyle bir terasın sınırlarında, çitin yanında, birkaç bitki genellikle chatelaine tarafından yetiştirilirdi.
hastalıkta veya doymuş iştahı kabartmak için dokunaklı bir sos yapmak için kullanılır.
GIPHY App Key not set. Please check settings