Glencoes bahar gökyüzü kasvetli görünüyordu; öfkeli bulutlar parlıyordu, yaklaşan sağanakları tehdit ediyordu. Bulutun içine ışık sütunları girdi, geniş vadinin girişini koruyan nöbetçiler gibi durdu. Baharın kokusu havadaydı; yeni bir hasat yaklaşıyordu.
Her yerde hayvanlar yuvalarını yeni kardeşler ve yoğun bir yaz için hazırlıyorlardı. Vadi boyunca ötücü kuşların yankıları ve neşeli ezgileri şarkı söylüyordu; kur yapma sezonu üzerimize düşmüştü.
Keskin bir esinti, son kışın bir hatırlatıcısıydı; Glencoe hala yeni sezona alışmaya çalışıyordu. Rüzgar, aksi takdirde sessiz bir vadinin tek sesiydi.
İleride, düzlükten dik bir şekilde yükselen devasa dağ yamacında küçük bir ağaç kümesi cüceleşmişti. Yeşillik, çıplak yüzlü kayaya boyun eğmeden önce dağın tepesinin yaklaşık üçte birine tırmanmayı başardı. Tırmanmak imkansız görünüyordu; baskın yüz neredeyse dikeydi.
Bulutlar dağılmaya başladığında, sağımdaki serin, sığ sular sürekli değişen bir gökyüzünü yansıtıyordu. Göl bataklıkla çevriliydi ve yalnızca yerel yaban hayatı tarafından gezilebiliyordu.
Yalnız vadi yolunda yürüyüşüme devam ettim ve kısa süre sonra medeniyetten harika bir şekilde izole edilmiş bir halk eviyle karşılaştım. Güneş dağ zirvelerinin arkasına saklanırken, ortaya çıkıp vadiyi ışıkla doldurmakla tehdit ederek gölgeye düştü.
“İçinden geçmek?” Barmene nazikçe sordu, barın diğer tarafında yaşlı bir beyefendiyle konuşmasını bozdu.
“Köye gidiyorum,” diye cevapladım ve ağrıyan uzuvlarımı yatıştırmak için en yakın sandalyeyi tuttum. “Kola lütfen.”
Tazelenmiş ve canlanmış olarak, terk edilmiş yol boyunca yürüyüşüme devam ettim, toprağın kıvrımlarıyla kıvrılıp döndüm.
Glencoes geçmişi 5000 yıl öncesine kadar izlenebilir. Belki de en kötü şöhreti 13 Şubat 1692’nin erken saatlerinde korkunç bir geceydi. Jacobites’in yeniden dirilişi Kral Üçüncü William’ı endişelendirdi ve tüm klan şeflerine 1 Ocak 1692’ye kadar bağlılıklarını bildirmelerini emretti.
Ancak Glencoe’lu Maclain ertelendi ve 6 Ocak 1692’ye kadar imzalamadı. Onu ve adamlarını cezalandırma kararından habersiz olan Maclain, her şeyin yolunda olduğuna inanarak ülkesine döndü.
Campbell of Glenlyon, 12 gece boyunca Macdonalds’ta kalan 128 askerden oluşan bir gruba önderlik etti ve 38’ini erken saatlerde uyurken öldürdü. Bu sakin manzarayı incelerken, böylesine acımasız bir olayın yaşandığını hayal etmek zor.
Çorak görünümüne rağmen, arazi yaban hayatı ile iç içedir; doğa her adımıma eşlik ediyor. Görünüşe göre terör ve şiddetle çalkalanmış bir dünyada, bu yerlerin hala var olduğunu bilmek güzel. Glencoe, şehir hayatının zorluklarından uzakta, doğanın amaçladığı şekilde gelişti.
GIPHY App Key not set. Please check settings