Doğru Fırsat İçin Doğru Şarap

Yıllar boyunca, çok sayıda şarap stili her durumda ideal olarak tanıtıldı. Daha önce köpüklü inci şaraplarıyla başladı ve daha sonra Mateus Rose geldi. İlk günlerde beyaz şaraplar her şeyle içilirdi. Genel olarak, beyaz şarapların kırmızı şaraplardan daha geniş bir yiyecek yelpazesini ve iklim koşullarını tamamlayacağı kesinlikle doğru olsa da, bazı durumlarda bazı şarapların diğerlerinden daha iyi çalıştığı da aynı derecede doğrudur.

Örneğin, hafif aromalı bir Ren Riesling kendi başına çok çekici bir içecek olabilir, ancak çok baharatlı bir yemekle yüzleşmeye zorlandığında neredeyse tatsız hale gelebilir. Benzer şekilde, yeni ağaçta olgunlaştırılmış beyaz şarap türlerinden biri, baharatlı bir sos veya makarnada dana eti gibi bir yemekle harika bir kombinasyon olabilir; burada, meşeden gelen bu temizleyici burukluk, yemeğin zenginliğini azaltmaya yardımcı olabilir. Ancak tek başına veya hassas bir deniz ürünü ile servis edildiğinde, tat tomurcuklarını alt edebilir ve damağınızın daha yumuşak bir şey için ağlamasına neden olabilir.

Bu kadar kötü huylu şarap olan Rose, tüm mevsimler için içecek olmaya neredeyse diğer tüm şarap tarzlarından daha yakındır. Hafifçe soğutulmuş olarak servis edilir, balıktan kümes hayvanına, jambondan hafif baharatlı oryantal yiyeceklere kadar tüm lezzetleri kucaklayabilir.

Aksi takdirde temel kural, birinin diğerini domine etmesine izin vermemek, şarabınızla birlikte yemeği tamamlamaya çalışmaktır.

Doğal Şarap Düzeni

Yemek boyunca ve ayrıca şarap servisi yapmak için mantıklı bir ilerleme sırası vardır. Onlar:

Kırmızıdan önce beyaz
Yaşlanmadan önce genç
Tatlıdan önce kuru

Çok şey yiyeceğe ve duruma bağlı olacaktır. Benzer yaştaki farklı çeşit stilleri söz konusu olduğunda işler daha zor hale gelebilir. Ancak burada yemek kararı daha kolay alabilir. Ancak, önce birlikte tadamazsanız, muhtemelen en iyi kılavuz renk sunucusu, önce açık renkli şaraplardır.

Beyaz şaraplarda, daha hafif şaraplar genellikle daha taze, daha aromatik stillerken, daha derin tonlu olanlar daha dolgun olacaktır. Aynı temel ilke, kırmızı şaraplar için de geçerlidir; daha az yoğunluğa sahip olanların tadı daha hafiftir ve genellikle bitişte biraz daha yumuşaktır. Şaraplar yaşlandıkça, bu tekniği kullanmak zorlaşır, ancak mevcut ticari şarapların çoğu için basit ve hatırlaması kolay bir kılavuz sağlar.