Yeni bir iklim için yeni bir bilim

İlk bakışta, iklim değişikliğinin tek başına yeni bir şey olmadığı göz önüne alındığında, insan faaliyetlerinin çevre üzerindeki yayılmasının iklim değişikliğinde nasıl önemli bir faktör olduğunu hayal etmek zor. İki milyon yıldan fazla bir süredir dünyanın tarihi muazzam değişiklikler gördü. Nitekim, son on bin yılda dünyanın ısınması ve soğuması bugün gördüğümüzden daha büyük bir ölçekte oldu.

Ancak iklim bugünlerde çok değişkendir. Siyaseti doğru yapmak mücadelenin yarısı oldu. Maalesef, doğru politika, kısmen iklime ne olduğu konusunda doğru bilgiye sahip olarak körfezde tutuldu. Bugün gördüğümüz iklim değişiklikleri, dünya tarihindeki devasa değişimlere kıyasla, sadece bir buçuk asırlık bir çalışmanın sonucudur.

Yakın tarihli BM İklim Değişikliği Konferansı, Kyoto protokolünü devralmak için bir politika uygulamaya koymaya çalıştı. Özünde yakın zamanda yayınlanan bazı sonuçlar vardı:

1. Dünya yüzeyindeki ısınma eğilimi, yirminci yüzyılın başlarından beri devam etmektedir. Son on yıl, o milenyumun en sıcak dönemi oldu.

2. Kuzey Kutup dairesinin erimesine dair hızlı işaretler oldu. Oradaki deniz buzu otuz yılda yaklaşık yüzde sekiz düştü.

3. Atmosferdeki sıcaklık artışı ile gezegenlerin yüzeyindeki sıcaklık artışı arasındaki verilerdeki eski tutarsızlık düzelmiş görünüyor. Paralel olarak yükseliyor gibi görünüyorlar.

4. California’daki Scripps Oşinografi Enstitüsü, okyanusun 65 yılı aşkın süredir farklı derinliklerde ısındığını belirtti. Bu sonuçlar, güneşin ısı çıkışındaki küçük değişikliklerin bir sonucu olarak ısınmanın daha çok sera gazları tarafından tetiklendiği tahminleriyle eşleşiyor.

5. Deniz yüzeyi sıcaklığı ile tropikal fırtınaların, tayfunların ve kasırgaların sıklığı ve yoğunluğu arasında gözlemlenmiş ve kaydedilmiş bir bağlantı vardır.

6. Okyanus akıntılarındaki, özellikle Kuzey Atlantik’teki değişimin mevcut bilgisayar modelleri doğrudur.

Yine de bazı bilinmeyenler var. Örneğin, güneş hipotezinin artık daha az katkıda bulunduğu biliniyor, güneşin on bir yıllık güneş lekesi döngüsü boyunca ısı çıktısındaki küçük değişiklikler karışıma katkıda bulunuyor. Ayrıca kükürtlü yakıttan kaynaklanan aerosol emisyonları bulutların oluşumunu teşvik eder ve sonuç olarak yeryüzü yüzeyinden yansıyan güneş ışığı sera gazı etkisine etkin bir şekilde karşı çıkarak artar.

Hatta bazıları küresel ısınmanın faydalarını savunuyor, örneğin buz çekilirken artikte yeni nakliye yollarının açılması, yeni petrol sondaj fırsatları ve Kanada ve Rusya’da daha uzun hasat dönemleri.

Görünüşe göre iklim değişikliği kaçınılmaz ve kömür sübvansiyonlarının yasaklanması gibi küçük ekonomik fikirler, sorunu azaltmanın bir yolu olarak çok az meyve veriyor. Sektöre ve halklara bunun bir sorun olduğunu göstermek için ilk başta siyasi iradenin her zamankinden daha fazla gösterilmesi gerekiyor. Belki daha da önemlisi, siyasetçilerin iradesi teknolojik ve bilimsel camiadan ulaşılabilir yöntemlerle karşılanmalıdır.

Profesör Socolow, stabilizasyon takozları dediği yöntemle başı çekiyor. Bir iklim değişikliği grafiğinde, eğilim çizgisi ile istikrar çizgisi arasındaki boşluk, istikrar üçgeni olarak bilinir. Bu üçgenleri dilimlere bölerek ve her bir kama için gerçekçi hedefler atayarak, büyük soruna kullanışlı ve etkili bir çözüm sunulur.

Takozlara atanacak hedefler, daha yüksek genel verimlilik, elektriğin karbondan arındırılması, düşük karbonlu elektrikle yakıt deplasmanı, metan yönetimi ve doğal karbon yutuculardan oluşmaktadır.

Karbondan arındırılmış elektriğin nükleer enerjiye, yenilenebilir enerjiye, kömüre alternatif olarak doğal gaza bölünmesi ve karbondioksitin depolanması gibi her bir kamanın daha da alt bölümlere ayrılmasıyla bu sorunlar herkesin aradığı şeyle karıştırılıyor. Sorunu dengeleyecek kısa bir çözüm listesi.

Görünüşe göre tüm bunlar için teknoloji var. Sadece iyileştirmeye ihtiyacı var. Örneğin, fosil yakıtların yakılmasından kaynaklanan karbondioksitin yönetimi, daha fazla karbon tutumu yoluyla ele alınabilir. Birkaç enerji santrali zaten bu özel tekniği iyi bir etki için kullanıyor. Karbondioksit kaynakta çıkarılır ve atmosfere kaçmasını önlemek için yeraltının derinliklerinde gözenekli kayalara enjekte edilir.

Buhar reformasyonu başka bir tekniktir. Esasen, hidrojen elde etmek için kullanılan yakıtı suyla reaksiyona sokan önleyici bir tekniktir. Hidrojen çıkışı, elektrik oluşturmak için yakılır.

Teknolojileri yeniden işleme ve icat etmenin tüm olasılıkları arasında belki de en iyi fikir en eski fikirdir. Yeniden dikim programları. Karbondioksiti su ve güneş ışığı ile birleştirmek için fotosentez fikri nispeten ucuz ve üstel bir fikirdir ve oldukça etkili olacaktır.