Vergilendirme Araçları Hükümetleri Nasıl Kontrol Altında Tutabilir?

Serbest piyasa altında, tüm şirketler istedikleri kadar oraya koydukları her şeyin benim iyiliğim için olduğunu söyleyebilir. Bununla birlikte, ürün aşırı pahalıysa veya ürünü almak benim ilgimi çekmiyorsa, satın almıyorum.

Devlet şirketleri olmadığı sürece, yolsuzluk ve verimsizlikle dolu hiçbir şirket pazarda kalmayacaktır.

Aynı mekanizma hükümetler programı için geçerli değildir.

Endonezya hükümetleri uçaklar yapıyor. İş mantıklı değil. Sonra herkesin uçak stokları satın alması gerekiyor. Daha sonra hükümetler uçakları Endonezyalı havayolu şirketlerine satıyor.
Kötü işler küçülür, küçülür ve gider. Kötü hükümet işleri gittikçe büyüyor. Hükümetler para harcadığında harcamaya değer parayı sağlamayı sağlayacak herhangi bir kontrol ve denge mekanizması yoktur.

Hükümetler devlet okulu inşa ettiğinde, insanlar basitçe bunun insanlara fayda sağladığını söylüyor. Yine de, faydaların maliyete değer olduğunu nereden biliyoruz? Hükümetler devlet okulu, yolsuzluk ve verimlilikle boğuşabilir. Okul kurullarının müfredata karar verirken çocukların ilgi alanlarını önemseyecekleri yoğunluklar nelerdir?

Son zamanlarda okulda öğretilmesi gereken evrim mi yoksa yaratılışçılık mı konusunda maliyetli tartışmalar duyduk. Yüzleş. Umursuyor muyuz? Çoğumuz iş veya ekonomi öğrenmeyi tercih ederiz, böylece büyük paralar kazanabiliriz.

Önkoşul olmadan doğrudan lisansüstü matematik dersleri aldım ve kolayca aldım. Pahalı öğretmenlere para ödemem gerekiyor mu? Farklı çocukların farklı ihtiyaçları ve yetenekleri vardır, bu da doğru bir şekilde hasat edildiğinde eğitim maliyetlerini gerçekten düşürebilir. Hükümetler düzenlenmiş sistem buna nasıl uyum sağlar?

Bununla birlikte, hükümet programının zararları, onu kullanan herhangi bir kişinin hizmet için ödeme yapmasını gerektirerek büyük ölçüde azaltılabilir. Bu şekilde, hükümetler bir piramit inşa ederse ve kimse onu ziyaret etmezse, parasının boşa gittiğini anlarız.

Liste uzayıp gidebilir. Şu anda fakir insanlar bisiklet kullanıyor ve zenginler araba kullanıyor. Yine de hükümetler yol inşa etmek için para ödüyor. Yolların kullanımı gaz kullanımıyla orantılıdır. Hükümetler benzini vergilendirir ve parayı yollar inşa etmek için kullanırsa daha az araba ve daha fazla bisiklet olacaktır. Bu şekilde, evde çalışan insanlar (benim gibi) ve çok para biriktiren, dolayısıyla daha hızlı zenginleşen insanlar. İnsanların araba satın alacağı tek zaman, araba ve yol için ödeme yapmaya değer olup olmadığıdır.

Bu prensibin istisnası, ekonomik ölçek ile iş üzerinedir. John Nash gibi bazı Nobel galibi, rekabetçi dengeden sapmanın etkisiz olduğunu ve hükümetleri aktif olarak tekeli bölmeye, hatta kamu tekeli yaratmaya teşvik ettiğini savunuyor. Milton Friedman gibi bazıları, ölçek ekonomisinin bir kısmının verimsiz olduğu doğru olsa da savunur. Ancak bu konuda yapabileceğiniz hiçbir şey yok. Ne de olsa günümüzde dünya çapında doğal olarak oluşan tekel, çok fazla giderse devrilecek olan elmas tekelleri. Piyasa başarısızlıkları, tipik hükümet başarısızlıklarını aşmakta başarısız oluyor.

Dolayısıyla güçlü bir fikrim yok.

Ülkemiz yolsuzlukla doluysa, hükümetlerin başarısızlığının maliyeti çok büyük. Yani piyasa mekanizması yoldur. Yolsuzluk oranı görece düşükse, bazı hükümetlerin müdahalesiyle güvenli bir şekilde oynayabiliriz. Friedman’ın söylediklerine dikkat edin.