Uzaklaşma vakaları, bir ebeveyn, genellikle velayet ebeveyni, diğer ebeveynin çocuklarla iletişim kurma yeteneğini ciddi şekilde sınırlayan veya ortadan kaldıran bir yere taşınmayı seçtiğinde ortaya çıkar. Örneğin, anne çocukların velayetini aldığında ve Edmonton’da yaşıyorsa ve ailesiyle birlikte olmak için Toronto’ya taşınmaya karar verirse ve çocukları da yanında getirmek isterse bu olabilir. Mesafe, uçak bileti, oteller ve diğer sorunlardan dolayı babanın daha önce mahkemede kararlaştırdığı ziyaret programına devam edebilmesi olası değildir. Arabuluculukta araştırılabilecek bir seçenek olsa da babamın isteyerek Toronto’ya taşınmayı seçmesi pek olası değildir.
Çatışma
Uzaklaşma vakalarıyla ilgili en büyük çatışmalardan biri, gerçekten bir kazan-kaybet durumu olmasıdır. Birçok yetişkin boşanmayı evlerine dönme veya yeni bir başlangıç yapmak veya evlendiklerinde yapamadıkları bir şeyi yapmak için tamamen farklı bir topluluğa veya bölgeye taşınmanın bir zamanı olarak görüyor. Sorunlar, hareketlerinin artık sadece kendilerini ve çocuklarını etkilememesi, aynı zamanda diğer eşleri ve çocuklarla ilişki kurma yeteneklerini etkilemesinden kaynaklanmaktadır.
Taşınmak isteyen ebeveynseniz ve eski eş tarafından kontrol edildiğini veya kısıtlandığını hissedemiyorsanız. Geride kalan ebeveyn sizseniz, çocuklarınızın sizden alınmasına kızgın, kırgın ve kırgın hissedersiniz. İki uç noktanın ortasında, doğrudan kendilerinden istenmese bile bir ebeveyni “seçmek” zorunda bırakıldıklarını hisseden çocuklar var.
Mahkemeler
Şu anda Kanada mahkemelerinde, bir ebeveynin taşınmasına izin verme veya taşınabilecekleri alanları kısıtlama kararını vermeden önce bir Hakim tarafından dikkate alınan birkaç nokta vardır. Kanada Mahkemeleri, çocuğun veya çocukların nerede yaşaması gerektiğine karar vermede yalnızca bir ebeveynin sorumlu olması gerektiği fikrine direnme eğilimindedir. Mahkemeler, ebeveynlerin ya çocuğun yüksek yararına karşılıklı olarak karar vermeleri ya da davanın bir Mahkeme tarafından görülmesini ve çocuğun veya çocukların yüksek yararına odaklanan bir karar almaları ilkesine göre çalışır.
Bu kararı etkileyebilecek birçok farklı faktör var. Şunları içerebilirler:
* Çocuklar için ücret kazanma potansiyeli / yaşam tarzı iyileştirmesi
* Çocukların özel hizmetleri veya ihtiyaçları
* Her iki ebeveyn tarafından da seyahat edebilme mali yeteneği
* Çocukların ilgi alanları
* Çocukların eğitim ilgisi
* Çocuklar için yaşam kalitesi sorunları
Mahkeme, her bir davayı esasına ve benzer durumlarda önceki kararlarına göre değerlendirir. Bu durumlarda, hem ebeveynler hem de çocuklar bir şekilde ihtiyaçlarını karşılayabilirse, arabuluculuk veya pazarlık yoluyla çözüme ulaşılır. Bu arabuluculuklardan yaratıcı çözümler geliştirilebilir ve kaybetme veya kazanma duygusu pek yoktur. Odak noktası, savaştaki ebeveynlerden çocukları için en iyisini isteyen ebeveynlere kayma eğilimindedir. Bu değişim gerçekleştiğinde, bir çözüm geliştirilebilir. Bir karar alınamazsa, bir Mahkeme kararı verecektir.
GIPHY App Key not set. Please check settings