Stereotipleri Tartışamaz mıyız?

Stereotipler. Bu kelime söylenir ya da basılı olarak görülür ya da bu fikir ima edilir edilmez, politik olarak doğru olan kalabalığın neredeyse% 100’ü hile yapar ve kavgaya hazır olurlar. Bu kelime sadece aşırı kullanılmıyor, aynı zamanda büyük ölçüde yanlış anlaşılıyor. Basmakalıp ya da bir klişe iddiası içeren her şey, sert eleştirilerle karşılanır ve bazı çevrelerde kısır bir isim takmakla karşılaşır.

Stereotipler, yalnızca o gruptaki üyeliğe dayanan, belirli grupların üyeleri hakkında tutulan fikirlerdir. Genellikle olumsuz veya önyargılı anlamda kullanılırlar ve sıklıkla belirli ayrımcı davranışları haklı çıkarmak için kullanılırlar. Daha iyimser bir şekilde, bazen sosyal gerçeklikle ilgili doğru halk bilgeliğini ifade edebilirler. (http://en.wikipedia.org/wiki/Stereotype)

Yanılıyor olabilirim ancak bu basitleştirilmiş tanım, klişeleştirmenin tamamen olumsuz bir şey olmayabileceğini gösteriyor gibi görünüyor. Birkaçına dayanarak bütünü yargılamak için önyargılı bir şekilde kullanıldığında başınız belaya girmeye başlar. Doğru olabilecek veya olmayabilecek bir inanca dayalı ayrımcılık yapıldığında, kişi bağnazlığın çamurlu sularına girmeye başlar.

60’lı yılların sonunda olan ve özellikle eğitim almamış bir arkadaşım var. Teksas’ta yaşıyor ve Meksikalılar hakkında en tuhaf fikirlerden bazılarına sahip. Yine de, Teksas kasabasındaki Meksikalılara yardım etmek ve yardım etmek için yolundan çıktığını gördüm. Ayrıca Meksika’da küçük bir kasabaya gittiğine ve bunu karşılayamayacak köylerde Meksikalı çocuklar için okullar inşa etmek için bir misyon grubu ile birlikte çalıştığına şahit oldum. Bu tuhaf ve bazen iğrenç klişeleri elinde tutuyor, ancak Meksikalılara karşı ayrımcılık eylemlerine onu zorlamalarına izin vermeyecek.

Benim görüşüme göre bu arkadaş, bu grupla olan fedakar ilişkisi nedeniyle Meksikalılar hakkındaki görüşlerinin değişmesi konusunda en büyük şansa sahip.

Bu nedenle, yanlış olan, özellikle sahip olunan bir klişenin tartışma, inanma ya da uygun sözlü ifadeleri değildir. Demek istediğim, örneğin, meseleleri tartışmak için uygun bir forum yoksa, biri Meksikalılar gibi bir grup insanın olumsuz stereotipiyle nasıl başa çıkacak?

Bir gruba veya bir bireye karşı bağnazlık eylemlerini, o grup hakkında yanlış bir inanca sahip olduğunuzdan dolayı meşrulaştırmak yanlıştır, değil mi?

Ayrıca, bir grup insan hakkında gerçekten doğru bir şeyi ifade edebilecek iyi huylu klişeler var. Alıntı yaptığım tanımın dediği gibi, Daha iyi huylu bir şekilde, sosyal gerçeklik hakkında bazen doğru halk bilgeliğini ifade edebilirler.

Keşfettiğim ve bir tür klişe olarak kabul edilebilecek bir şey, hem yaşadığım Meksika kasabasındaki Amerikan gringo nüfusu, Guanajuato’da hem de çevrimiçi olarak karşılaştığım Meksikalı nüfusun her ikisinin de içerlemiş, en ateşli, her türden olmasıdır. her iki grubu da stereotipleştirmeye uzaktan benzeyen herhangi bir şeyin tartışılması.

Dil becerilerinden yoksun oldukları için yalnızca iki dilli Meksikalı arkadaşları olan ve yerel Meksika toplumuyla gerçekten etkileşime giremeyen yerleşim bölgelerinde (ve burada bir klişe var) saklanan Amerikan gringoları, olabilecek herhangi bir tartışmaya kızıyorlar. yaşadıkları Meksika kasabası hakkında olumsuz olun.

Bir örnek, The American Chronicle köşemde kaldırımlardan itilme, et tezgahlarında yoldan çekilme gibi konulara işaret ettiğim, kaldırımların dışında yürümemiz gerektiğinin söylendiği yazı dizisidir çünkü biz gringolar. Bunların hepsi bizim ve bildiğimiz başkalarının başına gelen olaylardır. Bu gringolar, bu olaylardan bahsettiğimizde güceniyor.

Saçma bir şekilde, bunlar her yere giden, hiçbir yere gitmeyen, büyük Amerikan tarzı süpermarketlerde alışveriş yapan ve paketlenmiş etlerini almak için buzdolabında bir çöp kutusuna ulaşan gringolardır. Yazdığım olayları nasıl bilecekler? Yerel topluluktaki yerel Meksikalılarla etkileşime girmiyorlar, bu yüzden doğru rapor verip vermediğimi nasıl biliyorlar?

Gerçek şu ki, Guanajuato’da, bir bütün olarak Guanajuato vatandaşları hakkında bir sosyal gerçekliği karakterize eden, devam eden günlük davranışlar olarak ifade edilebilecek şeyler var.

İspanyolcada orta ila yüksek akıcılık varsa, tek yapması gereken bir Guanajuato Meksikalıya sormaktır.Kasap belli ki beklerken kadınlar neden sizi karsineri (et pazarı) yolundan çekiyor ve emirlerini sizinkine bağırıyorlar. önce senden?

Yazdığım tüm bu yazıların amacı şudur: Meksika hakkında göçmenlik rehberleri yazan hiç kimse ve bir ruh bile bu kültürel duygulanımlara uzaktan yakın bir şeyden bahsetmez. Ve bilmek istiyorum, neden olmasın? Bunlar Amerikan gringo’yu hayal edebileceğim her şeyden daha hızlı bir kültür şokuna sokacak konular.

Bu olumsuz bir klişe mi? Yoksa kültürü bir bütün olarak nitelendirdiği söylenebilecek olan, kültür içindeki konuların aktarılması, sosyal bir gerçeklik mi? Hakkında yazdığım konuların çoğu Guanajuato’ya özgü klişelerdi.

Yabancı filtrelerim aracılığıyla bir yorum yapmak yerine, tanık olduğum şeylere ilişkin varsayımlarımı bildirmek yerine, Meksikalılara, onlar hakkında yazmadan önce beni bir döngü haline getiren bu şeyleri sordum. Yazımda anlattığım konular, benim kasabamdaki gringoların küçümsediği şeyler, Guanajuato’da yaşayan diğer Meksikalılardan onay alana kadar yazmadım.

Kaldırımdan itilmekle ilgili şey işte bu. Bunu birbirlerine yapıyorlar. Kaldırımlardan itilen Meksikalılarla da konuştum. Kaldırımlardan itilen ve korkunç şekilde yaralanma riski altında olan yaşlı Meksikalı hanımları yakaladık ve düşmelerini engelledik.

Ülkenin diğer bölgelerinden şu anda burada yaşayan Guanajuatenses ve Meksikalılarla konu hakkında konuştuk. Bu korkunç davranış için bir açıklaması olanlar var ve Guanajuato vatandaşlarını antisosyal oldukları gerekçesiyle reddeden Meksikalılar var.

Sanırım, siyasi doğruluğun Amerikalıların zihnini şeytan çıkarmaya ihtiyaç duyan bir iblis gibi ele geçirmediği bir zaman vardı. Bir yazarın, konusuyla ilgili sorumluluk reddinde bulunma korkusu olmadan yazabildiği zamanlar vardı.

Buna bir örnek Prenses Diana’nın öldüğü zamandır. İzlediğim her televizyon haberi yorumcusu, satır boyunca bir şeyler söyledi, Tüm Londra, Prenses’e veda etmek için cenaze töreninin sokaklarında boy gösterdi.

Şimdi size sormama izin verin: Bu televizyon yorumcuları kelimenin tam anlamıyla istisnasız herkesin Londra sokaklarında Prenses Diana’ya veda etmek için olduğunu mu kastettiler? Ya yaşlı ve güçsüz, yeni doğan bebekler, akıl hastası ya da geri zekalılar peki ya bunlar? Yorumcular da orada olduklarını mı kastettiler? Ya da yorumda bir fikri iletmek için hiperbolik bir cihaz kullanıldı mı?

Bu ifade, eğer eleştirel ve biraz mantıkla incelendiğinde, Londra’nın iyi insanlarının büyük bir kısmının, hatta belki de çoğunluğunun, sevgili Prenses Diana’ya saygı göstererek sokaklarda sıralandığı anlamına geliyordu.

Bunun anlaşılacağı bir zaman vardı. Ama görünen o ki, Amerikalılar düşünme yeteneğini kaybetti. Bu bir klişe mi? Olabilir. Ama aldığım hayran mektubu, Meksika’daki Amerikan yabancı nüfusunun benim kasabam Guanajuato’da ve San Miguel de Allende kasabasında nasıl düşündüğüne dair herhangi bir gösterge ise, o zaman ciddi bir yanlışlık var demektir.

Retoriğimde, Guanajuato’daki istisnasız her Meksikalı’nın böyle olduğunu söylersem, o zaman yanlış klişeleştirmekten suçlu olurum.

Ben bunu yapmadım.

Kızgın ve çocuksu okul bahçesinde isim takarak yazan okuyucular, istisnasız herkesin _______ olduğunu söylemediğimi anlayabilmiş olmalıydı. Feragatnameler kullanmadan, şunu fark edebilmeliler: Gördüğüm çoğu Guanajuatens ______.

Bunu anlayabilmeliler.