Sevgililer Günü’nün kökenleri

Her yıl 14 Şubat aşk, hediye alışverişi, sonsuz tutku vaatleri ve daha fazlası için bir gün olarak kutlanmaktadır. Hayallerindeki kadınlara duydukları sevgi ve hayranlıktan ilham alan ilham dolu kalem şiirleri, diğerleri ise sadece mağazalara gidip piyasada satılan dizeleri satın alıyor.

Sevgililer, şeker, çikolata, parfüm, kırmızı kalpler, balonlar ve daha fazlası anlamına gelir. Kutlamanın ilk ne zaman başladığını hiç merak ettiniz mi? Eski Roma’da Şubat, ilkbahara gençleşme, doğurganlık ve büyüme dönemini müjdeliyordu.

Antik çağda Romalılar, kendilerine soy sağlayan ve tanrı mahsulü sağlayan bereket tanrısını onurlandırmak için Şubat ayında bir festivali kutladılar. Roma’da 15 Şubat Lupercalla’nın bayramı olarak ve 14 Şubat Roma tanrı ve tanrıçalarının kraliçesi Juno’nun onuruna bayram olarak kutlandı. Lupercalla’nın arifesinde ağzına kadar tüm uygun kızların isimlerinin yazılı olduğu bir cam kavanoz dolduruldu. Sonra genç erkekler her bir kavanozdan birer parça çekerler ve çantada adı yazılı olan kız kutlamanın partneri olur. Bu, eski Romalıların uygun erkek ve kızları birbirleriyle tanıştırdığı bir yöntemdi.

MÖ 3. yüzyılda İmparator II. Claudius Roma’yı yönettiğinde çok daha sonra Valentine adında bir rahip yaşadı. Claudius, imparatorluğundaki genç erkeklerin evlenmemesi için bir kararname çıkardığında, Valentine ona meydan okudu ve evlilikleri gizlice kutsadı. Ölüm cezasına çarptırıldı ve hapse atıldı. Valentine, infazını beklerken sevgilisine bir mektup yazdı ve onu sevgilinizden imzaladı. Ölümünden sonra Valentine bir şehit ve aziz oldu ve halk arasında Aziz Valentine olarak biliniyordu.

Harika efsaneler Sevgililer Günü etrafında örülür. Galler’de gençler, kalp süsleri ve anahtar delikleriyle elle oyulmuş tahta kaşıklarla karşılıklı hediyeler aldılar. Süslemeler, kalbimin anahtarını tuttuğunu ya da kalbimin kilidini açtığını iletti. Başka yerlerde kadınlara kıyafet hediye edildi ve hediyeyi kabul ederlerse, hediyeyi gönderen adamla evlenmek istediklerini iletti.

1415’te, Orleans Dükü Charles’ın, Londra kulesindeki hapishanesinden, Fransa’daki karısına şiirsel aşk adresleri olarak bilinen, sevgililerin ilk yaratıcılarından biri olduğuna inanılıyor.

Tıpkı Hallmark gibi şirketlerin 15. yüzyılda Sevgililer Günü için kart satması gibi, insanlar içinde ayetler bulunan küçük kitapçıklar satın aldılar – sonra düşüncelerini ifade etmek için ayeti kullanarak kendi sevgililerini yaptılar. Örneğin bir sevgiliye, bir şövalye ve leydinin elle çizilmiş bir resmi olabilir ve aşk tanrısı Aşk Tanrısı şövalyelerin kalbine oklar fırlatabilir.
ABD’de 1723’ten sonra kutlamanın popülaritesi arttı. İnsanlar ayet kitapçıklarını İngiltere’den ithal ettiler ve ayetleri yaldızlı kenarlı kağıtlara kopyaladılar. Sonra 1830’larda Bayan Ester Howard, orijinal olmaya ve Worcester Sevgililer Günü olarak pazarlanan Amerikan Sevgililer Günü yaratmaya karar verdi.

O zamandan beri değişen yüzyıllar ve zevklerle kutlama, genç erkekler ve kadınlar, çocuklar ve yaşlı çiftlerin ölümsüz aşklarını kutlamanın ve ilan etmenin yeni yollarını yaratmasıyla yeni tonlar kazandı.