Kentucky Üniversitesi’nde papaz olarak oturduğumda, ölenleri sık sık vaftiz ederdim. Bir keresinde, doğum yapmayan kürtaj olmuş bir çocuğu vaftiz etme görevi bana verildi. Baş parmağımdan çok büyük olmayan küçük bir fetüs verildi. Bu bebeğin annesinin neye benzediğini ve babasının kim olduğunu merak ettiğimi hatırlıyorum. Neler yaşadılar? Acılarıyla onlara kimin yardım ettiğini merak ettim.
Bu fetüs, daha ileri işlemler yapılmadan önce hemşire tarafından bana arka odada vaftiz edilmem için verildi. Aklımın bir köşesinde, bu çocuk yaşamış olsaydı bu çocuğun hayatının nasıl olacağını hayal etmeye başladım. Bütün bunlar onların kalplerinde ve ruhlarında anne babanın üzerinde ne tür bir engel oluşturur?
Bunun 16 yıl önce gerçekleştiğini biliyorum. Bu olayı dünmüş gibi hala hatırlayabiliyorum. Bu fetüs ve hemşireyle yalnızdım. Bu çocuğu meshettim. Bir bakıma çocuğun beni de meshettiğine inanıyorum. Bu çocuk bugüne kadar zihnimde ve kalbimde bu hikayeyi hatırlayarak yaşayan ve nefes alan bir imaj bıraktı. Bu çocuk Ruhumda bir iz bıraktı ve bana Sonsuzluğa giden bir yol gösterdi.
Samuel Oliver, “Ölmek Üzere Olanlar Bize Öğretir: Yaşama Üzerine Dersler” kitabının yazarı
GIPHY App Key not set. Please check settings