Politika – Hiç İyi mi

Politika – sıradan insanların çoğu tarafından nefret edilen bir kelime. Sıradan bir insan için siyaset, yolsuzluk, gücün kötüye kullanılması, kara para aklama ve diğer yanlış uygulamalarla eşanlamlıdır. Siyaset, her yerde kendisi için o kadar kötü bir isim kazandı ki, en dürüst siyasi lidere bile şüpheyle bakılıyor. Seçimler gelir ve gider. Halkın çoğunluğu oy verme zahmetine girmiyor. Biliyorlar ki, bir aday seçildikten sonra seçmenini unutuyor ve para ve güç peşinde koşuyor. Ancak bu seçilmiş liderler topluma zarar verebilir veya topluma barış ve refah getirebilir. Hem onların kararlarına hem de insanların katılımına bağlıdır. Siyasi kararların ve faaliyetlerin insanların hayatlarının tüm yönlerini etkilediği doğrudur. Ama gerçekten talihsiz mi?

Seçimlerin başlangıcından itibaren adaylar, herkesin yararına çalışma planları hakkında gevezelikle konuşmaya devam ediyor. Sadece iktidar için konuşmalar yapıyor, mitingler düzenliyor, fon toplayıcılar ve değerli para ve zaman israf ediyorlar. Seçildikten sonra belirsiz konuşmaları açığa çıkar. Seçilmiş temsilciler genellikle tamamen niteliksiz oldukları portföyler alırlar. Okuma yazma bilmeyen bir politikacının eğitim bakanı olduğunu hayal edin. İnanması zor ama birçok geri kalmış ülkede olağan. Böyle bir adam görev için tamamen yetersiz kalacak ve eğitim sistemini bozabilir. Sıradan insan, gelecek vaat eden kariyerlerin ve hayallerin unutulup kaybolmasını izlemekten başka bir şey yapamaz.

Paranın kararları tersine çevirmesi yeni bir şey değil. Düşmanlarınızdan daha fazla rüşvet verin, karar veya politika sizin lehinize olacaktır. Milyarlarca dolar desteğiyle sigara ve likör şirketleri, halk sağlığını bozulma yoluna koyuyor. Hükümetler hiçbir şey yapmaz. Amerikan mahkemeleri tarafından büyük tütün şirketlerine, sigaranın neden olduğu hastalıklardan muzdarip insanlara milyarlarca dolar harcama emri verildiğinde, bu yıllar sonra gün ışığına çıktı. İnşaat şirketleri, yeni kuleler ve binalar inşa etmek için yüzlerce ve binlerce ağaç kesti. Hepsi hükümetten hiçbir itiraz olmaksızın. Çevre acı çekiyor.

Çoğu durumda, sıradan insanlar, nedenlerinin tam olarak farkında bile değilken en çok etkilenir. Tüm ironi bu. Çoğu karar ve politika halkların söylemediği bir şeydir. Onlar tüm oyunun çaresiz izleyicileri.