Jimnastik Tarihi.

Başlangıçta avcılıkla uğraşan adam taş atma, silah kullanma, koşma vb. Sporlarda bulunurken, balık avlayarak yaşayanlar ise kupon ve yüzme becerilerini artıracaktı. Pek çok insan doğal olarak jimnastiğe farklı anlamlar verdi. Çin örneği, normal fiziksel egzersizleri bir tür tıbbi jimnastik ile tamamlıyor. Antik Yunanistan’da, temel özellikleri nezaket ve uyum olan gerçek bir jimnastik sanatıydı. Yunan kültürünün yayılmasıyla birlikte, jimnastik sadece vücudun basit bir egzersizi olarak değil, aynı zamanda düşünce, vatansever duygu ve zarafet gelişimi ile birlikte organizmanın gelişimi için uygun bir araç olarak görülmeye başlandı.
Antik Romalıların oyunlarının Jimnastik ile hiçbir ilgisi yoktu, çünkü gösterme amaçlıydılar. Daha sonra Hristiyanlık ruh için ideal bakımı verdi ve bedene özen göstermeyi caydırıcı olarak kınadı. Antik çağın klasik ruhunda rönesans yıllarında meydana gelen değişimle birlikte, insanların güzelliğe ve yaşamın değerine olan ilgisi yeniden ortaya çıktı. Hümanizmin yükselişiyle birlikte eğitimciler jimnastiğe, yardım görevlilerine ve hekimlere ilgi duymaya başladılar, böylece 19. yüzyılın sonunda bugünkü halini almaya başladılar.
1959’da Mercurialis, eski Yunanlıların jimnastiğine atıfta bulunan << Jimnastik Sanatı İçin >> kitabını yazdı. Jimnastik hayranlarından biri Rousso’ydu, erdemli olarak hareket edecek birinin güçlü bir vücuda ihtiyacı olduğunu düşünüyordu. Bedenin ruhu disipline edecek kadar güçlü olması gerektiğini söyledi. Vücut zayıf olduğu sürece daha çok koşar. Ruh için daha güçlü disiplin olduğu gibi. Fikirlerini aynı anda kabul ettiler ve hareketsiz yaşam tarzı ve iyi yaşamın vücutta kötü sonuçları olduğunu fark eden birçok doktor.
Aynı zamanda jimnastiğin yaygınlığı ve okullara giriş, beden eğitimi yöntemlerine olan ihtiyacı ortaya koymuştur. Böylece jimnastik üç yönü, Almanca, İngilizce ve İsveççe sunuldu.