Hindistan Pakistan Arasındaki Dini Çatışma

Çatışmaları dinle ilişkilendirmek gerçekten utanç verici. Hristiyanlık, Hıristiyan aşırılık yanlılarını Batı’daki kürtaj kliniklerini bombalamaya mı çağırıyor? İslam, Filistin’deki Müslümanları intihar saldırılarında İsraillileri ve kendilerini öldürmeye çağırıyor mu? Hinduizm, Hinduizme karşı olanları kaçırıp öldürür mü? Çoğu Kızılderiliye ve ben Pakistanlıların yanı sıra diğer dinlerden pek çok insanın da bu tür uygulamaların yanlış olduğunu ve kınanması gerektiğini kabul etmekten daha fazlasını yapacaklarından eminim. Dinler doğasında var olan çatışma genlerini içermezler, bu da çözülemez çatışmaları bir arada yaşamalarının kaçınılmaz bir sonucu haline getirir. Dinle ilgili çatışmalar her zaman zihnimizdeki yanlış algılamaların sonucudur.

Doksanlı yılların ortalarında, Samuel P. Huntington, gelecekte dünya çapında bir medeniyetler çatışmasına ilişkin korkutucu kehanetiyle tanınmaya başladı. Bu yeni ikilem, dünya düzeninin yeniden kurulmasından başka bir şey olmayacaktı. İdeolojik olarak birbirine zıt iki süper güçten biriyle birleşen devletlerin Soğuk Savaş mantığının yerini, egemen dinler tarafından belirlenen bir birlik örüntüsü alacaktı. Dünya toplumunun bu ayrılığının olası bir sonucu, dini farklılıklardan türeyen ve bu farklılıklarla belirlenen bir dünya düzeni olacaktır. Mevcut uluslararası sahneye bakıldığında, gerçek olayların Huntingtons senaryosuna gerçek hayat verdiği sonucuna varmak cazip gelebilir.

Özellikle Batılı siyasi elitler, İslam’ı terörün temel nedeni olarak gösteren bir yaklaşım uyguluyorlar. Bu tehlikeli. Belirli bir dinin takipçilerini şeytan gibi gösterme tehdidinde bulunur ve böylelikle, bir tarafın attığı her adımın diğeri tarafından bir tehdit olarak algılandığı Soğuk Savaş tipi bir güvenlik ikilemine ek olarak sonsuz karşı şeytanlaştırmalar üretme riskini taşır ve böylece esasen misilleme yapmak zorunda kalır, bu yaklaşım aynı zamanda dinin kendisine de bir saldırıdır. Bu, tüm Müslümanların aşırılık yanlısı olduğunu ima eder, bu da ABD’deki aşırı sağcı ahlaki çoğunluğun Hıristiyanlığı oldukça temsil ettiğini söylemek kadar yanlıştır. Bugünün dünyasındaki birçok eksiklikten biri, İslam’ı halkından bir azınlığın davranışlarına göre yargılamaktır. Bir din, çatışmadaki rolüne göre yargılanacaksa, bu mantıksal olarak, kendi kendini takip eden minik bir azınlığın aşırı eylemleri temelinde değil, kaynakları temelinde yapılmalıdır. İslam söz konusu olduğunda kaynaklar Kuran ve Sünnettir (Muhammed Peygamber’in öğretileri), örneğin: Allah adaleti, iyiliği ve akrabalarına vermeyi emreder. Ve ahlaksızlığı, kötülüğü ve zulmü yasaklar. O, umarım dinlemeniz için sizi uyarır (Kuran, 16:90).

Dinler esasen barışı inşa etmekle ilgili olsalar da, ne yazık ki onlar yanlış yorumlanmış ve yanlış kullanılmışlardır. Bu gerçekleştiğinde, zihnin din ve diğeri hakkındaki yapılarının bir sonucudur. Örneğin köktendinciler ve laikler arasındaki mevcut küresel çatışmada, her bir taraf diğerini toplumsal düzenlerine ve yaşam tarzlarına tehdit oluşturuyor olarak algılar ve hakkında konuşur. Laikler seküler devleti, çoğulculuğu ve şeriat kanunlarının kaldırılmasını vaaz ederken, köktendinciler bunu İslam’a yönelik saldırılar olarak algılarlar. Laikler ise köktendinciliği toplumlarına ve yaşam tarzlarına yönelik varoluşsal bir tehdit olarak algılarlar. Seküler toplumu neredeyse kutsal bir şey olarak görüyorlar. Bir zamanlar açık toplumlar, yabancı düşmanı varlıklar haline geldi.

Pek çok dini lider, terörle mücadelede uyum ve birlik ihtiyacını dile getirdi. İronik bir şekilde, en büyük engel, kötülüğün ve özgürlük karşıtlarının şeytanlaştırılmasıyla tamamen meşgul olan siyasi liderler gibi görünüyor. Dinin ve onun çatışmayla ilişkisinin açıklığa kavuşturulmasına ihtiyaç vardır. İlk olarak, Hindistan Pakistan gibi çatışma üreten şeyin din değil, belirli köktendinci din yapıları olduğu takdir edilmelidir. İkinci olarak, dini köktencilik, dini ideolojiye dönüştürme eğilimindedir. Bu, ancak yeniden gizemlendirme yoluyla iyi yapılabilecek bir dine saldırıdır.

Dini çatışmalar , zihnimizdeki yanlış algılamanın bir ürünüdür. Onlara dayalı başka bir soğuk savaş çatışması yaratmayalım. Hiçbir din çatışmayı meşrulaştırmaz! İran Temsilcisi Ekselansları Muhammed Hatemi bir zamanlar dinler arası bir forumda şikayette bulundu: Medeniyetler arası diyalog, özellikle İslam ve Hristiyanlık arasındaki diyalog hayati, gerekli ve kaçınılmazdır. Bugün insanlar küresel köyden bahsediyor. Ancak sorun şu ki, bu küresel köyün sakinleri birbirlerini anlayamıyor. Bu köydeki insanların sağır, dilsiz ve daha da kötüsü, birbirlerine düşmanca düşünceleri olması felaket değil mi? “