Fotoğrafın Evrimi Başlangıç

Fotoğrafçılık! Artık dijital bir kamera ile fotoğraf çekip bir bilgisayara aktarabileceğimizi ve bir görüntünün veya fotoğrafın renklerini veya herhangi bir özelliğini değiştirebileceğimizi kim düşünebilirdi? Dijital kameralar daha keskindir ve birden çok ortamda kullanılabilen yüksek kaliteli resimler sağlar.

Sir John Herschel, 1839’da Fotoğrafçılık terimini bulan bir adamdır.

Bu aynı zamanda Fotoğraf sürecinin halka açıklandığı yıldı.

Fotoğrafçılık gerçekten nasıl gelişti? İyi! Fizik yasalarının ve kimya bileşiklerinin iki ürünüdür. Fotoğrafın evrimi, 1830’larda optik kullanımıyla başlayan tamamen bilimsel bir süreçtir.

Karanlık oda veya Camera Obscura yaklaşık dört yüz yıl önce vardı, kameralar 11. yüzyıldan beri kullanılıyordu ve yine de fotoğrafçılık 1830’lardan önce kamuya açık değildi.

Birkaç kişi tarafından yapılan, sonunda tüm eksik parçaların bir araya getirilmesine yol açan farklı gözlemler vardı ve bu aynı zamanda fotoğrafın gelişini de ilan etti. Bu önemli gözlemlerden bazıları:

* 15. yüzyılda Robert Boyle, gümüş klorürün ışığa değil, havaya maruz kaldığında koyulaştığını keşfetti.

* 1800’lerin başlarında Angelo Sala, gümüş nitrat tozunun güneşte uzun süre tutulduğunda siyaha döndüğünü gözlemledi.

* 1727 civarında Johann Heinrich Schulze renklerle ilgili bir keşif yaptı. Işığa maruz kaldıklarında renklerini değiştiren bazı sıvılar vardı.

* Thomas Wedgwood 19. yüzyılın başlarında bazı deneyler yaptı. Görüntüleri yakaladı ama görüntüleri kalıcı hale getirebilirdi.

* İlk başarılı fotoğraf üretimi 1827 Haziran-Temmuz aylarında Joseph Nicphore Nipce tarafından ortaya çıktı. Bunun için kullanılan malzeme neredeyse 8 saat boyunca ışığa maruz kaldığında sertleşti. Nipce, bu konuda daha fazla çalışmak için 4 Ocak 1829’da Louis Daguerre ile bir ortaklık kurdu.

Dört yıl sonra 1833’te Nipce öldü ve Daguerre fotoğraf plakalarının nasıl geliştirileceğini tek başına keşfetmeye devam etti. Fotoğraf plakalarının icadı, maruz kalma süresinin 8 saatten 30 dakikaya önemli ölçüde azaltılması anlamına geliyordu. Ayrıca önemli bir gözlem daha yaptı ve ortaya çıkan sonuç, bir görüntüyü tuza batırmanın onu kalıcı hale getireceğiydi.

Önde gelen bir Fransız bilim adamı olan Paul Delaroche, bu konuda bir rapor hazırladı ve Fransız hükümeti 1839 Temmuz’unda hakları satın aldı ve 19 Ağustos 1839’da kamuoyuna açıkladı. Bu sürece, Louis Daguerre’den sonra Daguerreotype adı verildi.

Dagerreyotipi süreci pahalıydı ve tek seferlik bir olaydı. O zaman hiçbir negatif mevcut değildi ve bu nedenle orijinal fotoğraf çoğaltılamadı. İki kopya almanın tek yolu iki kamerayı yan yana kullanmaktı. Bu, resimleri kopyalamanın bir yolunu bulma ihtiyacının artmasına ve sonunda William Henry Fox Talbot tarafından Calotype sürecinin icat edilmesine yol açtı.

Dagerreyotipi Calotype’tan daha üstün olmasına rağmen, ikincisi 1840’ta tek bir resmin birden çok pozitif baskısını verebildi. Bu yeni bir şafağın çağrısıydı!