Carnal Christian.

Carnal Christian.
Romalılar 8:35 (NIV, NIRV, TNIV, KJV)

Carnal Christian. Bu Vaaz, tehlikedeki Hristiyan ve her zaman şikayet eden Tembel Hristiyan ile ilgilenir. Başlamadan önce, bugün Phillippiens’teki Ortaklarımdan birinden aldığım bir mektubu paylaşmak istiyorum. Sözler ve yazım O’nundur ve onları düzeltmemeye karar verdim. Sevgili Rahip Smith, Lütfen benim için Tanrı’ya şükretmeye yardım edin, ölü noktasındaydım, cumartesi gecesi eski başkentimiz lagos’ta bir kiliseye gitmek için yola çıkarken ölü yüz yüze karşılaştım. Sofistike bir tüfeğe sahip yaklaşık 42 kişilik bir çete, otobüsümüz farkında olmadan oraya girdi, otobüsümüze birkaç atış yapıldı, otobüs kondüktörü anında öldü, lastik patladı, radyatör patladı ve otobüs çalılıklara girdi ve bizi takip ettiler Bütün valizlerimizi aradılar, nakit dahil değerli eşyaları aldılar. Sonunda komutan, son 3 aydır ondalık ödeyenlerin bir tarafta durmasını emretti, bazıları şaka olduğunu düşündü, ben hemen itaat ettim ve bir kız kardeşim yanımıza geldi. Allah’ı soydular ve soyguncular için tek bir cümle var, ölü mahkum, o noktada herkesi öldürdüler ve ikimize de gitmemizi emrettiler. çaresizdik, gün ağarana kadar orada uyuduk, yaklaşık 6 otobüs destana karıştılar, aynı zamanda neredeyse tüm kadınlara tecavüz ettiler.Yüreğim çok çok üzücü, bu olay ulusal haberlerimizde ve gazetelerimizde yer aldı.Tanrı bu günü sana yazmak için beni canlı tuttu, tek adı olabilir mübarek.
Ecclesia’daki Ekselansları, Piskopos Dr. Joseph Rankin. Şimdi Kutsal Yazılara bakalım. Rom 8:35 Bizi Mesih’in sevgisinden kim ayıracak? sıkıntı mı, sıkıntı mı, zulüm, kıtlık mı, çıplaklık mı, tehlike mi, kılıç mı? Rab’bin sözü gerçek ve ebedidir. Birçoğu, İncil’e inandıkları için sıkıntı, sıkıntı, zulüm ve hatta ölüm tehdidi alıyor. Ama yine de devam ediyorlar. İbrahim, İshak ve Yakup’un Tanrısına inanmaya devam ediyorlar. Gördüğüm gibi bugün sorun, etrafta oturup sevincin gerçekleşmesini bekleyen ve diğer kardeşlerinin durumuyla zarar verici şekilde ilgilenmeyen, Müjde’yi tanıtan çok fazla Hristiyan olmasıdır. dünyanın geri kalanı. Haftada bir veya iki ayinle rahat olmak, kiliseye kendileri için uygun olduğunda para vermek, gerçekten bağları ödemek değil, iş toplantılarında sözlerini beklemek. Ve Kilise, parayı İncil’i yaymak için kullanmıyor, daha çok inşa etmek yerine üzerine inşa ediyor. Hristiyan’ın şefkati nereye gitti? Rom 15:27 Onları gerçekten memnun etti; ve onların borçluları onlar. Yahudi olmayanlar ruhsal şeylerine ortak kılındıysa, görevleri de onlara cinsel şeylerde hizmet etmektir. Romalılar 15:27 sadece Pavlus’un geçici bir düşüncesi değil, bedenin tüm üyelerinin kurulması için Mesih’ten bir emirdir. 1Co 3: 1 Kardeşler, sizinle ruhsal olarak konuşamazdım, ama Mesih’teki bebeklere bile bedensel olarak konuşabilirim. 1Co 3: 1, Hıristiyanlar için Kilise’nin yolunu kaybettiği ve ruhsal olmak yerine bedensel hale geldiği zamanlar olduğuna dair bir uyarıdır. Cinsel düşünceye sahip oldukları için Müjde’ye Ruhsal içgörü alamamak. 1Co 3: 3 Siz henüz şehvetlisiniz: çünkü aranızda kıskançlık, çekişme ve bölünmeler varken, şehvetli değil misiniz ve insan gibi yürüyorsunuz? 1Co 3: 3, bedenin üyeleri cinsel düşünceye sahip olduklarında görünüşte, tavır ve amaç bakımından Hıristiyan, Mesih gibi değil insan olarak yürümeye başladıklarını belirtir. Bazen cinsel zihniyet yüzünden yolumuzu kaybederiz, ancak Tanrı’nın sözleriyle azarlanır ve kınanırız. 1Co 15: 1-2 Kardeşler, size vaaz ettiğim müjdeyi size bildiriyorum, siz de aldınız ve burada duruyorsunuz. Size vaaz ettiğimi, boşuna inanmadıysanız, bununla kurtulmuş olursunuz. 1Co 15: 1-2 bize, kurtarılmış olsak bile, işittiğimiz ve Pavlus’un belirttiği gibi sözden sorumlu olduğumuzu öğretir; Siz de kurtulmuş olursunuz, eğer size vaaz ettiğimi hafızanızda tutarsanız, Kilise her gün büyüyen bir çocuktur, bazılarının inanmanız gereken kadar yaşlı değil. Bu yüzden bir Çocuk olarak beslenmesi, bakılması, Sevilmesi ve evet bazen Tanrı’nın sözüne itaatsizlik nedeniyle cezalandırılması gerekir. Kilise, insan tarafından cemaatleri yatıştırmak için yazılan ikiyüzlü ve sahte öğretilere karşı çıkmayarak Tanrı’ya ve insana karşı görevinde gevşek hale geldi. Bu, insanları cennete götürmek değil, aksine Heavan’da başkalarını cehenneme mahkum etmek veya mükafatlarını kaybetmek demektir, biraz ayet okuyalım ve bunları düşünelim. 1Co 3: 13-15 Her adamın çalışması açıkça gösterilecek: çünkü gün ilan edilecek, çünkü ateşle açığa çıkacak; ve ateş her adamın işini ne türden olursa olsun deneyecek. Onun üzerine inşa ettiği bir adam çalışırsa, bir ödül alır. Herhangi bir adamın işi yakılırsa, kayıp yaşar: ama kendisi kurtulacaktır; yine de ateşle olduğu gibi. 1Co 8: 2 Ve eğer bir insan herhangi bir şey bildiğini düşünürse, bilmesi gerektiği gibi henüz hiçbir şey bilmiyordur. 2Co 3: 5 Herhangi bir şeyi kendi kendimize düşünmek için kendimiz için yeterli olduğumuzdan değil; ama bizim yeterliliğimiz Allah’tandır; Galatyalı 6: 3 Bir insan kendini bir şey olarak düşünürse, hiçbir şey olmadığında, kendini kandırır. Kilise kendisi hakkında ne düşünüyor? Yapıtlarında güvenli olduğunu düşünüyor mu, inşa etmek yerine inşa etmenin Mesih’in yolu olduğunu mu düşünüyor? Kilise nereden geldiğini unutarak yolunu kaybetti mi? Peki ya bireysel Hristiyan, yaptıkları işlerden Hristiyan olmayı bırakacak kadar tatmin oldular mı, kurtarılmanın Tanrı’yı ​​Ruhunuzdan memnun etmesi için yeterli olduğunu düşünüyor musunuz? Bu kiliseden ve o kiliseden emekli olan Papazlar ve Vaizler hakkında birçok makale okudum, ancak İsa’nın bize atanan işten emekli olabileceğimizi söylediği tek bir ayet bile vermezdi. Bir değil. Size vaaz ettiğimi anımsarsanız, Bu bizim işimiz, bu bizim Azizlere hizmet etmemiz için bizi tayin eden ve tayin eden Mesih’e karşı görevimizdir. Onlara kim olduklarını ve kim olmaları gerektiğini hatırlatmak için. Piskopos Dr.Joseph Rankin, REV.PAUL JESUDOSS, Rahip Siani Harpal ve Rahip Devanandam Junapudi gibi Hıristiyanlar, İncil’i vaaz etmek için günlük hayatlarını riske attığında, merak ediyorum ve böyle bir şeyi korumak için Tanrı’nın Gücüne bayılıyorum. korkunç durumlarda erkekler. İlgilenmemiz gereken, Roma’nın Başkanı, Kralı veya Papası değil, Mesih ve onun emirleriyle ilgili konumumuzdur. Birbirinize şefkat duymak, birbirimizi sevmek ve Tanrı’ya ve O’nun sözüne yaklaşmak. Vazgeçmek değil, devam etmek. Atandığımız işe devam ediyoruz. Çalışmalarımızda gevşek olmamak, dua etmek ya da vermek, sadece Ana Kilise’ye olan tarafınızı değil, ihtiyacı olanlara, tehlikede olanlara, savaş alanında bulunanlara vermek, Doğruluk Kılıcını, Hakikat Kılıcını, Tanrı Sözü.
1Co 9:11 Size ruhi şeyler ekmişsek, cinsel şeylerinizi biçmemiz harika bir şey olur mu? ars