Brutal Bangladesh Sweatshops Exposed

Asya’daki ve diğer ülkelerdeki soğuk atölyelerin rezaletini hepimiz duyduk. Bu yerlerdeki korkunç koşulların ilk elden haberini alana kadar, muhtemelen gerçek görünmeyecektir. Peki öyle. Ve bu ülkelerde devam eden bir trajedi. Aşağıda, Asyalı kadınların bu durumlarda, özellikle de Bangladeş’te neler yaşadıklarının bir açıklaması var.

Bangladeş, daha önce Bangladeş Halk Cumhuriyeti olarak bilinen Güney Asya’da bir ülkedir. Ülke ekonomik durumunu iyileştirmek için yerel ve uluslararası çabalar göstermiş olsa da, Bangladeş az gelişmiş ve aşırı nüfuslu bir ülke olmaya devam ediyor. Orada yaşayan insanların çoğunluğu için yıllık gelir sadece 440 ABD doları ve diğerleri için daha düşük.

Bangladeş’te büyük miktarlarda pirinç, çay ve hardal yetiştiriliyor. Halkının üçte ikisi çiftçi olmasına rağmen, ülke gelirlerinin dörtte üçünden fazlası hazır giyim endüstrisi yoluyla yapılan ihracattan geliyor. 3 milyondan fazla işçi çalıştıran sektör, ortalama 5 milyar dolarlık ürün ihraç ediyor! Çalışanlarının ya da kölelerinin% 90’ı Asyalı kadınlar.

Bangladeş’te kiralar çok yüksek, özellikle ayda yalnızca 38 ABD doları kazanan fabrika işçileri için. Kırsal kesimdeki kadınların birçoğu, geçimlerini sağlamaya çalışmak için, şehrin berbat çalışma koşulları sunan atölyelerine gidiyor. Bu atölyelerde kadınlar haftanın yedi günü, günde 10 ila 12 saat çalışıyor. Bunlar, ek ev işlerini de içermiyor.

Söylemeye gerek yok, korkunç çalışma ve yaşam koşulları, bu Asyalı kadınların sağlığına zarar veriyor. Bunların% 68’i, uzun çalışma saatleri ile ilgili sürekli zayıflık ve yorgunluktan şikayet ediyor. İkinci büyük sorun, düşük gelir ve düzensiz beslenme alışkanlıklarından kaynaklanan mide ülserleridir. Göğüs ağrısı, sırt ağrısı, göz ağrısı, baş ağrısı ve eklem ağrısı, çalışma ortamından kaynaklanan diğer yaygın rahatsızlıklardır. Bu korkunç koşullarda çalışan Asyalı kadınlar, işyerinde tuvalete yeterince erişememelerinin doğrudan bir sonucu olan idrar enfeksiyonlarına da yatkındır. Kaç kez banyo molası vermelerine izin verildiği konusunda güçlü kısıtlamalar vardır.

İster inanın ister inanmayın, bu kadınların bir sendikası var. Bangladeş Hazır Giyim İmalatçıları ve İhracatçıları Birliği (BGMEA), fabrika sahiplerinin bu korkunç işyeri koşullarını ele almaya başlamak için bir ana plan hazırladığını söyledi. Bu henüz görülmedi. Hazır giyim fabrikalarında cinsel taciz de çok yaygındır ve oradaki kadınlar bir şey söylerlerse veya kendilerini savunmaya çalışırlarsa kovulma tehdidi altındadır. İşyerinde sömürülen ve yoksulluk içinde yaşayan bu kadın işçilerin çoğu, fazladan para kazanmanın bir yolu olarak fahişeliğe yöneldi.

Sonuçta, sahip olduğunuz işten ne kadar hoşlanmazsanız olun, en azından Bangladeş’te yaşayan ve çalışan bir Asyalı kadın olmadığınız için minnettar olmalısınız.