Ağrı Bariyerinden Geçmek
Kimse acıyı sevmez ama onun bir amacı vardır. Cüzzam Misyonu’nun uzun süredir destekçisiyim ve cüzzam hakkında keşfettiğim şeylerden biri, normalde kişinin parmaklarının veya ayak parmaklarının düşmesine neden olan bir hastalık olmaması, cüzzam hastalığının bir kişiyi durdurmasıdır. acı hissederler ve bu yüzden bilinçsizce kendilerini kötü bir şekilde yakarlar ve hissetmezler. Sinir uçları zarar görmüş ve bu yüzden hiç acı hissetmiyorlar ve sonuçlar, çoğu zaman, şu anda bir cüzzamlıyla ilişkilendirdiğimiz iğrenç deformitelerdir. Cüzzamlı biri acı hissetmeyi çok ister çünkü mümkünse düzeltilmesi gereken bir şeyin yanlış olduğu konusunda bedenlerimizi uyarmak için bize acı verildiğini bilir. Ağrı her zaman kötü bir şey değildir.
Ben maraton koşarım. Maraton koştuğumda acı çektiğimi mi düşünüyorsun? Eminim ben yaparım! Maraton, ortalama bir insanın yapabileceği en büyük dayanıklılık testlerinden biridir. Koşu sırasında vücudunuz tüm karbonhidrat depolarını ve diğer gerekli vücut yakıtlarını tüketir ve sonra kendi kendine beslenmeye başlar, isterseniz yamyam olur. Bu acı verici. Bunun yanı sıra, bir kasın çekilmesi, bir su toplanması, dikiş alınması, eklemlerinizin incinmesi veya başka herhangi bir sayıda ağrılı rahatsızlık nadir değildir. Vücudunuz size durmanızı söylüyor, bu ona zarar veriyor! Bu bağlamda ağrı, vücudunuzun aşırıya kaçtığınızı ve elbette öyle olduğunuzu söylemenin doğal yoludur. Bununla birlikte, hepimiz başlangıçta mümkün olduğunu düşündüğümüzden çok daha uzun süre bunu abartabiliriz. Acıyı kabul etmeyi öğrenebiliriz ve onu en aza indirmek için adımlar atarken, yine de devam edebiliriz. İsterseniz meseleye dikkat edin.
Tanıdığım en büyük kahramanlık eylemlerinden biri Olimpiyat maratonu sırasında Tanzanya temsilcisinin yarış sırasında düştüğü ve kendisini ağır şekilde yaraladığı zamandı. Ayağa kalktı ve bariz bir acı içinde mücadele ederken, diğer tüm koşucular yolun yukarısında önünde kayboldu. Bu onun için moral bozucuydu ama pes etmeyi reddetti. Mücadele etti ve stadyuma girdi ve sadece birkaç kişi tribünlerde onu eve neşelendirmek için kaldı. Yarışı, tam bitiş çizgisini alırken bacak yarasından kan akarak bitirdi ve bir televizyon muhabiri bu kadar kötü düştükten sonra neden pes etmediğini sordu. Cevabı mükemmeldi. Cevap verdi, Ülkem beni buraya yarışa başlamak için göndermedi. Beni bir yarışı bitirmeye gönderdiler! Çoğumuz yarışa başlıyoruz ama bitirmeye o kadar kararlı değiliz.
Bir çift birbirlerine acı zamanları olacağını kabul ederse, bir süre daha bununla daha iyi başa çıkabileceklerine inanıyorum. Batı dünyasında, asla acı çekmememiz gerektiğine dair bu tuhaf inançla büyütüldük ve bu nedenle, kaçınılmaz olarak acı çektiğimiz zamanlar yaşadığımızda, kendimizi bununla doğru bir şekilde başa çıkmaya hazırlamadık. Pek çok üçüncü dünya ülkesindeki üniversitelerde felsefe dersleri veren bir arkadaşım var. Üçüncü dünya ülkelerinde kendisine asla sorulmayan bir sorunun şu olduğunu söylüyor: Tanrı acılara neden izin veriyor? Bunun nedeni, acı çekmenin hayatlarının o kadar normal bir parçası ki, kimsenin acı çekmediğini hayal bile edemiyorlar. Aslında onları oldukları insanlar haline getiren acıdır. Acının sizi daha iyi bir insan yaptığını kabul edebilir misiniz?
İlişkimizde acı hissettiğimizde yapabileceğimiz beş şey şunlardır: –
1. Acı olduğunu kabul etmeli ve buna neden olan şeyi izole etmeye çalışmalıyız.
Cüzzamlılarla ilgili olarak daha önce söylediğimiz gibi, acının bir amacı vardır. Bize bir şeylerin doğru olmadığını söylüyor. İlişkimizde acı hissettiğimizde durup neden bu özel acıyı hissettiğimizi analiz etmemiz gerekir. Muhasebeciyken ve elimde biraz daha fazla para varken, evliliğimde biraz acı hissettiğimde yapacağım şeylerden biri ona biraz para atmaktı. Bir tatil yapalım, güzel bir yemeğe çıkalım, yeni kıyafetler alalım, saçlarımızı yaptıralım (en azından karım bunu yapardı). Şimdi, kaynaklara sahipseniz, bunların hiçbirinde özünde yanlış olan bir şey yoktur, ancak zihnimizi bir süreliğine ağrının nedeninden uzaklaştırmanın acıyı uzun vadede ortadan kaldırmayacağının farkında olmalıyız. Sadece tedavi edilmesi gereken bir yaranın üzerine alçı sürüyor. Ancak, sorunlarımıza para atarak yaptığımız tek şey kaçınılmaz olanı geciktirmekti ve er ya da geç büyük bir tartışmamız olacaktı.
Biraz diş ağrısı çekmeye benziyor. Elbette, diş etinize ağrı kesici bir ilaç koyarak ağrıyı hafifletebilirsiniz, ancak ağrının nedeni ile ilgilenilmezse, tekrar ve bir dahaki sefere daha da acı verici bir şekilde alevleneceğini biliyoruz. Gerçekten de acıyı görmezden gelmeye devam edersek, bu bir dişin çekilmesine neden olabilir. Basit bir diş ağrısı olarak başlayan şey ameliyatla sonuçlandı. İyi değil.
Evlilikte ağrıya neyin sebep olduğunu anlamanın birkaç yolu vardır. Çoğu sağduyu. Sadece birbirinizle konuşmayı deneyebilirsiniz. Şimdi yeni bir öneri var! Bu kitabın 2. bölümündeki basit alıştırmaları yapmayı ve ardından sonuçları tartışmayı deneyebilirsiniz. Acı veren sorunların derinliklerine inmek için eğitilmiş profesyonel bir danışmanla konuşabilirsiniz. Ne yapmaya karar verirseniz verin, bir şeyler yapmanız ve acınızı görmezden gelmemeniz çok önemlidir. Bir kez daha anahtar kelime eylemdir.
2. Ağrı sondalama başını gösterdiğinde deneyebileceğimiz ikinci şey, çok açık görünebilecek bir şeydir, ancak kaçırırsanız tekrar belirtmeye değer. İşiniz ve hatta çocuklarınız gibi, hissettiğiniz acının evliliğinizle ilişkili olduğundan ve başka bir şey olmadığından emin olun . Sık sık işimizde baskı altında olabiliriz ve sonra eve gelip ortağımızdan çıkarabiliriz. Buna ağrının yerini değiştirmek denir. Yapmayı öğrenmem gereken şeylerden biri, işte özellikle zor bir günün ardından eve geldiğimde eşime aslında kendimi stresli ve yorgun hissettiğimi söylemekti. İlk başta bir zayıflık itirafı gibi geldi ve bazen rol yapmaktan hoşlandığım kadar başa çıkamadığımı kabul etmek benim için kolay olmadı. Eşime de bu kadar itiraf ettiğimde, hemen hemen her seferinde hanehalkı baskısını kısa süreliğine anlayabiliyor ve biraz daha fazla alabiliyordu.
Diğer durumlarda baskı diğer yöndeydi ve küçük çocuklarla uğraşmakla geçen zor bir günün ardından karım bazen benim üzerimdeki hayal kırıklığını gideriyordu. Bunun olduğunu fark edemezsem, sonuç kolayca yerinden edilen acı üzerine tam anlamıyla bir tartışma olabilirdi. Kendini baskı altında hissettiğini kabul edebilmek ve eşinden biraz yardım istemek çok önemlidir. Yapmazsanız, başka yerde hissettiğiniz acı, evliliğinizde otomatik olarak ortaya çıkacaktır.
3. Aklınızda düzeltmeniz ve inanmanız gereken üçüncü şey, acı, evliliğinizin bittiğinin bir işareti değildir.
Bir maraton koşarken kendime acının bu olay için tamamen doğal ve yarışın beklenen bir parçası olduğunu hatırlatmaya devam etmeliyim. İlk seğirmede ve hatta çok şiddetli ağrılarda pes etmem. Onunla savaşıyorum. Tabii ki yarışı bitirmek istiyorsam biraz acı çekmem gerekiyor. Bu günlerde beni çılgına çeviren bir şey, neden olarak uzlaşmaz farklılıkları öne sürerek ayrılan en son kutlama çiftinin bir gazetesinde bir haber okuduğumda. Gerçekte söyledikleri, küçük bir acı ile karşılaştıkları ve bu yüzden pes ettikleri! Genellikle o kadar şımartılmış bir yaşam tarzı yaşarlar ki, herhangi bir ağrı kabul edilemez ve bu yüzden uzaklaşırlar (egzersizi başka biriyle tekrarlamak için). Bu modern halsizliğe kapılmayın. Biraz acıya nasıl katlanacağınızı asla öğrenmezseniz, girdiğiniz her ilişki aynı yolu izleyecektir. Bana inanmıyorsanız, Hollywood’daki evliliklere bir bakın. Vazgeçme. Acı son değil, bir şeyler yapılması gerektiğinin bir işareti. Aslında, izin verirseniz bir başlangıç olabilir.
4. Acıya odaklanmayı bırakın.
Neye odaklanırsanız odaklanın, kim olduğunuzu tanımlamaya başlayacaktır. Eğer tek görebildiğiniz evliliğinizdeki kötü şeylerse, evliliğinizin odak noktanızı doğru bir şekilde yansıtması uzun sürmez. Bir maratonda, ne kadar acı verici olduğunu düşünmeye devam edersem, vazgeçmek için büyük bir cazibe var. Yani yaptığım şey manzara, koşmanın keyfi, bitirme beklentisi, diğer koşucular (özellikle aptal kıyafetler giymiş olanlar) gibi daha hoş şeylere odaklanmaya çalışmak ve dikkatimi acıdan başka yöne çevirmek. bir süre. Ağrının fiziksel olmaktan çok zihinsel olması şaşırtıcı. Aynı şeyin evlilikte de sağlanabileceğine inanıyorum. Diş macunu kapağına veya klozet kapağına odaklanmak yerine (sadece iki klişeden alıntı yapmak gerekirse) neden partnerlerinizin büyük bir mizah anlayışına veya her zaman ışıkları ya da diğer yüzlerce sevecen niteliği kapatma istekliliğine odaklanmıyorsunuz? Onları odak noktanızın merkezinden çıkardığınızda, tahrişlerin ne kadar önemsiz hale gelmesi şaşırtıcı.
Bu basit alıştırmayı deneyin. Çok küçük bir bozuk para alın ve parmağınız ile başparmağınız arasında kol uzunluğunda tutun. Arkasındaki görüşün çoğunu engelliyor mu? Hayır, belli ki öyle değil. Şimdi bozuk parayı gözünüze yaklaştırın ve diğer gözü kapatın. Ne oluyor? Görüşünüzü neredeyse tamamen engelliyor, değil mi? Bu sadece küçük bir para ama izin verirseniz görüşünüzü tamamen ortadan kaldırabilir. Genellikle aynı şey evlilikte de olur. Birlikte sahip olduğunuz tüm muazzam kutsamaları unutabilir ve tek bir küçük hataya odaklanıncaya kadar, o görevi devralıncaya ve düşüncenize hakim olun. Bunu yapmasına izin verme. Şimdi, az önce okuduğunuz şey 1. nokta ile çelişki gibi gelebilir ama değildir. Beni yanlış anlamayın, burada evliliğinizdeki acıyla ilgili kafanızı kuma gömmenizi önermiyorum ama size acı çektirdiğini düşündüğünüz şeyin aslında sandığınız kadar kötü olduğundan emin olmak için söylüyorum. Gereksiz yere düşüncenize hakim olacak bir şey hakkında sızlanmaya o kadar alıştınız mı? Küçük bir acının, harika bir evliliğe bakışınızı yok etmesine izin vermeyin.
5. Acıyı Paylaşın
Sana bir şey hatırlatabilir miyim? Siz evlisiniz. Eşinizle zor şeyleri paylaşmanız sorun değil. Aldığın yeminleri hatırlıyor musun? Daha iyisi ve daha kötüsü için, daha zengin için ya da daha yoksul için, hastalıkta ve sağlıkta. Belki de her zaman güçlü olmanız ve eşinizi desteklemeniz gerektiğini düşündünüz ve bu yüzden acı hissettiğinizde ne yaparsınız? Ağrılı değilmiş gibi mi davranıyorsun? Ona baş edebileceğini söyle? Neden zor bir şey bulduğunu kabul edip onlardan destek istemiyorsun? Sizi bir araya getiren şey bu olabilir. Paylaşın, paylaşın, paylaşın.
Bu bölümün sonuna çizerken sizleri eğlenceli bir hikaye ile baş başa bırakmak istiyorum.
Küçük bir yaşlı çift, soğuk bir kış akşamında McDonalds’a doğru yavaşça yürüdü. O gece orada yemek yiyen genç aileler ve genç çiftler arasında yersiz baktılar. Bazı müşteriler onlara hayranlıkla baktı. Hayranların ne düşündüğünü söyleyebilirsin. “Bak, muhtemelen 60 yıl veya daha uzun süredir birlikte çok şey yaşayan çiftler var!”
Küçük yaşlı adam kasaya doğru yürüdü, tereddüt etmeden siparişini verdi ve sonra yemeklerini ödedi. Çift, arka duvarın yanında bir masa aldı ve tepsiden yiyecek almaya başladı. Bir hamburger, bir sipariş patates kızartması ve bir içecek vardı. Küçük yaşlı adam sade hamburgeri açtı ve dikkatlice ikiye böldü. Bir yarısını karısının önüne koydu. Sonra patates kızartmalarını dikkatlice saydı, ikiye böldü ve karısının önüne düzgünce bir yığın yerleştirdi. İçkiden bir yudum aldı ve adam birkaç ısırığını yemeye başlayınca karısı bir yudum aldı.
Yine, yaşlı çiftin etrafındaki insanların ne düşündüğünü söyleyebilirsin. “O zavallı yaşlı çift.” Yaşlı adam patates kızartmasını yemeye başladığında, genç bir adam ayağa kalktı ve yaşlı çiftlerin masasına yürüdü. Kibarca bir yemek daha almayı teklif etti. Yaşlı adam, iyi olduklarını söyledi. Her şeyi paylaşmaya alışmışlardı ve her halükarda iştahları eskisi gibi değildi.
Sonra kalabalık, küçük yaşlı kadının hala bir şey yemediğini fark etti. Orada oturup kocasının yemek yemesini izledi ve ara sıra içkinin bir kısmını yudumladı. Genç adam yine yanına geldi ve onlara bir yemek daha ısmarlamaları için yalvardı. Bayan bu kez hayır, paylaşmaya alışkın olduklarını açıkladı. Küçük yaşlı adam yemeyi bitirdiğinde ve yüzünü bir peçeteyle düzgünce silerken, genç adam artık dayanamadı ve son bir kez onlara bir yemek daha ısmarlayıp ısmarlayamayacağını sordu.
Tekrar kibarca reddedildikten sonra, sonunda küçük yaşlı kadına sordu, “Hanımefendi, neden yemiyorsunuz. Her şeyi paylaştığınızı söylediniz. Beklediğiniz şey nedir?” “Dişler!”
Aaaagghhh! Evet iğrenç olduğunu biliyorum, ama muhtemelen gerçek bir hikaye değil ve yine de unutmayacağınız bir şekilde paylaşma ilkesini gösteriyor. Mısın?
Acıya dönüş. Açılış cümlesinde de söylediğim gibi kimse acı çekmez. Bununla birlikte, size anlatmaya çalıştığı şeyi sadece kabul edebilir, ancak sizi yoldan çıkarmasına izin vermezseniz, o zaman evliliğiniz hayatta kalacak ve büyüyecektir.
E-kitabımın daha fazlasını okumak isterseniz, lütfen hemen www.themarriagesite.com web siteme gidin.
GIPHY App Key not set. Please check settings