Boşanmada Ortak Velayet

Ontario’da aile ve boşanma hukukunda, aile mahkemelerinin çocukların ortak velayetine karar vermesi için son birkaç yılda büyüyen bir eğilim vardı. Bazılarının umudu, tarafların ebeveynlik becerilerinin ortak velayet ödülleri ile geliştirilebileceğiydi. Kaplanis – Kaplanis’in yakın tarihli Ontario Temyiz Mahkemesi kararı, bu eğilimi bir perspektife oturtmaya çalışmıştır.

Bu kararda taraflar 1998’de evlenmiş ve Ocak 2002’de ayrılmışlardır. Tarafların Ekim 2001’de doğan bir kızları vardı. Duruşmada baba ortak velayet talebinde bulunmuş, anne tarafların iletişim kuramadığını belirterek başvuruya karşı çıkmıştı. birbirlerine bağırmadan. Duruşma hakimi taraflara ortak velayet verdi ve anne karara itiraz etti. Temyiz mahkemesi ortak velayet kararını iptal etti ve anneye velayet hakkı verildi.

Temyiz Mahkemesi, ortak velayet kararının verilebilmesi için, ebeveynlerin birbirleriyle güçlü bir çatışmaya sahip olmasına rağmen, tarafların birbirleriyle uygun şekilde işbirliği yapıp iletişim kurabileceklerini gösteren bazı kanıtların olması gerektiğine karar vermiştir. Bu davada aksi yönde kanıtlar mevcuttu, yargılama hakiminin ortak bir gözaltı emrinin çocuğun duygusal ve psikolojik ihtiyaçlarını nasıl artıracağını ve çocuğun kendi isteklerini iletemeyecek kadar küçük olduğunu belirlemesine yardımcı olacak uzman kanıtı yoktu.

Bu davanın karara bağlanmasıyla yaklaşık olarak aynı zamanda, Ontario Temyiz Mahkemesi, temyiz mahkemesinin duruşma yargıçlarının ortak gözetim kararını onayladığı Ladisa – Ladisa davası hakkında da karar vermiştir. Bu davada duruşma hakimi, çocukların dileklerini sunan ve ortak velayeti tavsiye eden Çocuk Avukatı’nın delillerini dinlemekten yararlandı. Yargılama hakiminin, taraflar arasında işbirliği ve uygun iletişim ile ilgili olarak üçüncü şahıslardan kanıtlar dinlediğine karar verilmiştir. Duruşma yargıcı, evlilik sırasındaki ortak ebeveynlik geçmişine de baktı ve yoğun çatışmalarına rağmen, tarafların birbirleriyle etkili bir şekilde iletişim kurabildiklerini ve gerektiğinde çocuklarının çıkarlarını kendi çıkarlarının önüne koyduklarını söyledi.

Özetlemek gerekirse, Ontario ortak velayet davalarında, mahkemelerin artık üçüncü şahıslardan ve bilirkişilerden gelen kanıtları daha yakından arayacakları ve bu da tarafların işbirliği yapabildiğini ve uygun şekilde iletişim kurduğunu ve bir kenara koyabildiğini gösterebilecek gibi görünecektir. çocukların yararı için kendi farklılıkları ve çatışmaları. Taraflar arasında tarihsel işbirliği ve uygun iletişim eksikliği, ortak bir gözaltı başvurusunun başarısını büyük ölçüde sınırlayacaktır. Bazıları tarafından ortak velayet verilmesinin tarafların ebeveynlik becerilerini geliştireceği varsayımı, taraflar arasında iyi bir işbirliği ve iletişim olmadığında, tek başına ortak velayet vermek için yeterli bir neden olmayacaktır.