Bolluk zihniyeti.

Bu, iyi bir hayat arkadaşı bulmanın ve onu korumanın en büyük sırlarından biridir. Bu sadece ne yaptığınızla değil, nasıl düşündüğünüzle de ilgilidir.

İşte olanlar.

Bir süre önce 30’larımda neredeyse 2 yılımı bekar geçirdim. Sabah uyanır, pahalı evimden ayrılır, spor arabama biner ve başarılı mühendislik işime giderdim. İşten sonra eve giderken sağlık kulübüne gittim, egzersiz yaptım, squash oynadım vb. Çoğu zaman kadınlar bana baktı ve bana karşı arkadaşça davrandılar. Yine de aylardır hiç çıkmadım.

Bu resimde yanlış olan ne?

Her gün partnerim tarafından reddedildiğim acı verici bir ilişkiden ayrıldım. Bu yüzden kimsenin beni bir daha sevmeyeceğine inandım çünkü buna değmezdim. Bu inanç hayatımda gerçekleşti.

Dışarıda benimle ilgilenen birinin olduğunu düşünmemiştim. Bu tabii ki doğru yaptı.

Çekici olmadığım için miydi? Şüphesiz, iyi bir yapıya sahiptim, temiz bir cildim vardı, formdaydım ve sağlıklıydım ve Richard Gere gibi görünmeme rağmen kesinlikle çirkin değildim.

Mali açıdan güvensiz olduğum için miydi? Hayır, iyi bir işim vardı, şık bir araba sürdüm ve manzaralı büyük bir evde yaşadım.

Yani fiziksel olarak sorunuma neden olan hiçbir şey yoktu. Hepsi aklımdaydı.

Hey, daha da kötüleşiyor. Biraz danışmanlık yaptıktan ve bir sürü kitap okuduktan sonra, aslında gidip yeni insanlarla tanışmak için biraz harekete geçmem gerekiyor. Sonra birini bulduğumda, tahmin et bu nasıl oldu.

Görüyorsunuz, derinlerde, hala o sınırlayıcı tavrım vardı, benimle olmak isteyen herkesi bulduğum için gerçekten şanslıydım. Suda kan kokan köpekbalıkları gibi hissettiler. Bunu bir yırtıcı hayvanla ortaklık kurduğum gibi tarif etmek, yetersiz bir ifade olurdu.

Çektiğim kişi bir altın avcısıydı, istediği kişiyle yatmaktan çekinmiyordu. Onun hatası mıydı, evet AMA daha çok benim hatamdı. Önce aklımda olmasına izin verdiğimi fark ettim. Bunun başarabileceğimin en iyisi olduğuna inandım ve hayatımda herhangi birine sahip olmak için bu davranışı kabul etmek zorunda kaldım.

Sonunda başka bir adamla birlikte olduktan sonra geri döndüğünde, sarhoş olup beni mutfak bıçağıyla bıçaklamaya çalıştığında, benim çarpık mantığımın sınırları bile kırıldı.

Bu kadar uzağa gitmesine nasıl izin verebilirim? Kolay, seçeneklerim olduğunu anlamadım. Tekrar yalnız olmanın bile şu anki durumumdan daha iyi olduğunu anladığımda, bu ilişkiden kurtuldum.

Uzun lafın kısası, bütün mesele benim yanlış inanç sistemine sahip olmamdı.

Biraz zaman aldı, ama sonunda, aslında iyi olduğumu kabul ettim ve birçok kadın benimle ilişki içinde olmaktan çok daha kötüsünü yapabilirdi. Benim için aslında binlerce potansiyel ortak olduğunu da şimdi anladım.

Buna inanmaya başlar başlamaz, sanki bazı sel kapıları açılmış gibiydi. Her fırsatta potansiyel ortaklarla karşılaşmaya devam ettim ve bekarlar sahnesinden çok çabuk çıktım.

Yaptığım tek şey, evrenimizde aslında tam bir bolluk olduğunu şimdi kabul etmiş olmamdı. Bir sürü uygun insan. Bu gerçeği kabul etmek ya da reddetmek benim seçimimdi. Bu fark yarattı. Artık fiziksel eylemlerim beni gerçek arzularıma götürebilir.

Dış çevrem pek değişmemişti, Fiziksel olarak aynıydım (biraz daha yaşlanmak dışında ve çok da akıllı değil) ama hayatım 180 derece döndü. Çünkü buna izin verdim. Zihnimin her şeyin mümkün olduğunu ve hiçbir şeyin yeterince güçlü bir inanca engel olamayacağını kabul etmesine izin verdim.

Ancak, bu gerçeği sadece şiddetli acı getirdi.

Acıyı önleyebilirsiniz. Yukarıdakileri anlayın, artık birçok seçeneğiniz var. İşleri daha olumlu şekillerde yapmanıza izin verecekler. Hayatın size her iki şekilde de öğretmekle sonuçlanacağını anlayın, acı verici bir ders yerine hoş bir ders olsun.

Sonuç olarak, hayal edin, inanın ve ne olacağını görün.

Unutma, sevmeye devam et

Yaparsın