Birçoğuna Boş Bir Çek Düzenledik mi!

Orta Vadeli seçimler hemen köşede iken, belki de sivil özgürlüklerimize ne olduğuna daha yakından bakmaya başlamamızın zamanı gelmiştir. Bir zamanlar Amerikalı olmanın temel taşı olarak kabul ettiğimiz şey, neredeyse her gün bir yok olma sürecinde görünüyor.

Beyaz Saray, oldukça gizli banka hesaplarını izleme programıyla ilgili haberleri yayınladığında New York Times’a biraz kızdı. Bu hikaye, Wire Taps üzerindeki fırtına nihayet azalmaya başladığında geldi. Başkan Bush onları (New York Times) utanç verici olarak nitelendirdi ve hikayenin Amerika’ya Büyük Zarara neden olduğunu söyledi.

Başkanlarımıza ulusal güvenlikle ilgili anayasal sorumluluklarını BİZİM sivil özgürlüklerimizi çiğnemek için kullanma hakkı verebilir miyiz veya vermeye devam etmeliyiz. İlk Değişikliğimiz, basına hükümeti sorgulama özgürlüğü tanıyor, Jefferson, demokrasinin kolayca tiranlığa inebileceğine ve gelecekteki liderlerimizin kendileriyle fazla dolu olmalarını önlemek için güçlü bir özgür basının gerekli olduğuna inanıyordu. Biz (basın) her zaman doğru anlamadık, ama biz olmadan Pentagon Sayfaları, Watergate ve Haditha’daki en son trajedi gibi konular biz olmadan gün ışığını asla göremezdi.

Önümüzdeki aylarda bu konudaki tartışmaları yakından dinlemeliyiz. Hükümetin, güvenliğimizi korumak için yetkilerini nasıl kullandığına dair onu engelsiz bırakmamız gerektiği iddiası, Yürütme Gücünü artırma arzularını çok iyi bir şekilde kamufle edebilir. Yargıç Oliver Wendell Homes ünlü bir şekilde şöyle yazmıştır: Doğruluğun en iyi testi, düşüncenin kendisini pazarın rekabetine kabul ettirme gücüdür. Onlar (liderlerimiz) hatırlasak iyi olur, biz Yargıcız, bizler (halkımız) HÜKÜMETİMİZİ kurarız.

Şu anda karşı karşıya olduğumuz sorunlardan birkaçına bakalım. Geçen yıllardaki fırtınalardan sonra hâlâ yerinden edilmiş on binlerce Amerikalı var, yüzbinlerce yaşlımız aşırı fiyatlı ilaçların parasını ödemek için yiyeceksiz kalıyor ve üçüncü bir dünya ülkesini utandıracak bir evsiz sorunu var. Elbette biz (halk) liderlerimizden bu sorunlara çözüm talep etmeye BAŞLADI. Kendi evimizi bile düzene koyamadığımız halde dünyanın geri kalanını nasıl haklara verebiliriz?

% 98 yeniden seçilme oranından kaynaklanan bir küstahlık var. Bu insanlar (liderlerimiz) yeniden seçilmek için o zaman arasında milyarlarca dolar harcayacaklar. Bu insanların seçilmek için bu kadar parayı harcamalarına neden izin verdiğimizi hiç anlamadım. Ne de olsa bu işler yılda yüz binlerce dolardan az.

Seçim kampanyaları için bu büyük miktarlarda parayı toplayabilirlerse NEDEN hala aynı eski sorunlarla yaşıyoruz? Çok fazla boş çek mi verdik!

Cevaplamamı istediğiniz bir fikriniz veya sorunuz varsa, sonra bana yazın! Http://www.CarlHampton.com