Bir Dünya Savaşının Eşiğinde

Daha da kötüye gidemeyeceğini düşündüğünüzde, daha da kötüye gitti. George W. Bush, teröristlerle savaşma kisvesi altında bir ülkeye ve sivillere karşı (yasadışı bir şekilde) savaş başlatmaya karar verdiğinden beri, Amerikan halkı bir şeyi öğrendi: Doğru yapar. Çocuklarımıza kavga etmektense akıl yürütme ve uzlaşma öğretiliyor. Şimdi, onlara, eğer kendi yolunu istiyorsan tek yapman gereken, yalan söylemek, yanlış yönlendirmek ve gerekirse bunun için savaşmaktır. Ne korkunç bir ders. Ve şimdiden dünyayı cinayetlerde ve şiddet suçlarında yüz kat yönettiğimiz Amerika’ya daha ne kadar şiddet getirecek?

Amerikan hükümetimizin ne yarattığına bir bakın. 11 Eylül korkunç bombardımanlarından sonra Amerika bekledi ve bir buçuk yıl boyunca misilleme yapmadı. Ama sonra Bush, terörizmi dünyadan kurtarmak istediğine karar verdi. Fransa, Almanya ve Rusya bunun imkansız olduğunu biliyordu. Irak ve Afganistan’a girmenin daha da fazla terörizme yol açacak bir hata olduğunu biliyorlardı.

Bush yönetimi binlerce çocuğumuzu ölüme gönderiyor, nefretin daha çok nefreti doğurduğunu bilseler bile, misilleme daha çok misillemeyi doğuruyor. Başkanımızın dünyayı kendi yaşam tarzımızı yaşatma kararının intikamının artması tüm dünyaya yayıldı. Sonuç kaos, korku ve masumların ölümü oldu. Özgür dünyanın lideri olarak Amerika, 11 Eylül’e dürüst değil diplomatik davranarak yanıt vermeliydi. Bu savaşlarla savaşmak, ülkemizde maddi olarak bizi zayıflatmak yerine, örnek olsaydık müttefiklerimizin saygısına ve yardımına sahip olurduk.

George Bush’un dünyayı bir demokrasiye dönüştürme kararlılığı, demokratik olmaktan başka her şeydir. Yaşa ve yaşat, Amerikan yaşam tarzıdır. Yüzde 99.9’unun yasalara uyan, seven insanlar olduğu Müslüman dünyası, binlerce yıldır sadece tek bir yaşam biçimini biliyor. Amerika, modern, politik yaşam tarzımızı onlara dayatma hakkına sahip değil. Onlar dini bir hükümettir. Biz değiliz. Farklı ideolojilerimiz asla iç içe geçmeyecek ve bu gerçeği anlayıp kabul edene kadar terörizm asla durmayacaktır.

Şimdi, kazanılamaz bir savaşta giderek daha fazla genç erkek ve kadın kaybediyoruz. Kendi iç savaşını yapması gereken bir ülkede, bazı kaynaklara göre on binlerce, belki yüzbinlerce masum sivili öldürüyoruz.

Amerika Birleşik Devletleri artık dünyanın en çok korkulan ve nefret edilen ülkelerinden biri. Güvenilirliğimizi, saygımızı ve güvenimizi kaybettik. Ama en kötüsü, daha fazla soruna zemin hazırladık. Amerika askeri olarak çok zayıf olduğu ve İsrail’e yardım edemeyeceği için Hizbullah İsrail’e saldırdı ve İsrail askerlerini öldürüp kaçırdı. İsrail misilleme yaptı ve şimdi bölgede başka bir savaşımız var. Filistin halkı, hükümeti olarak Hamas’ı seçti. Her iki örgüt de İsrail’i bir ülke olarak tanımayı reddediyor, İsrail’in talep ettiği en önemli şey ve İsrail’in hala işgal altındaki topraklarda olmasının ana nedeni. İran’ın nükleer kapasitesi var ve İsrail’i de yok etmek istiyor. Suriye gibi.

Müslüman nüfusun kontrol etmek istediği Hindistan ile Pakistan arasında büyüyen bir savaş var. Biz bilmeden önce, Müslüman dünyası (1,2 milyar güçlü -% 22) her ülkede Yahudi halkını yok etmeye yetecek kadar teröriste sahip olacak. ABD kıtasındaki her eyalette zaten terörist hücreler var Elbette dünyanın geri kalanı bu soykırımı durdurmaya çalışacak ve bir araya gelip savaşacaklar. Bütün bunlar, Amerika’nın terörizm sorununa, istediklerini elde etmek için savaşmaya kararlı okul çocukları gibi yaklaştığı için. Şimdi herkes, dünyada her zamankinden daha fazla terörizm yaratan davayı takip ediyor.

Romanım YİRMİ BİRİNCİ YÜZYIL’da (www.thetwentyfirstcentury.com) sorduğum gibi, tüm bu nefret nereden geliyor? Ve daha da kötüsü, tüm bunlar nereye gidiyor?

Üçüncü Dünya Savaşına mı yol açıyor? Yurtdışında VE evde savaşılırsa şaşırmayın. Ve sonra vergilerinizin yükseldiğini, benzin fiyatlarının yükseldiğini, faiz oranlarının yükseldiğini ve bunun karşılığını ödeyecek her şeyin yükseldiğini izleyin, artık bulamadığımız bir insanla savaşmaya çalışırken tüm paramızı israf ettik.