Bencil Kimdir?

Bu dünyada kim bencil değildir? Hepimiz bencil miyiz? Her zaman önce kendimizi mi düşünürüz? Kazancımın büyük bir kısmını bağışlasam bile bana bencil diyecek misin? Bana ne zaman bencil diyeceksin ve ne zaman bencil olmadığımı söyleyeceksin? Bunun için bende hangi niteliklere ihtiyaç var? Bir soru daha – bencillik her zaman kötü müdür? İnsanlar bencil olmasaydı dünya bu kadar ileri gidebilir miydi? Bencillik ve bencillik, bu iki kelime toplumumuzu, değerlerimizi, dünyayı daha büyük bir perspektiften ve kendimizi düşünmemizi sağlayabilir. Hadi başlayalım.

Bir aile önce kendini beslemek için para kazanır. Fazladan bir şey kalırsa topluma bir rol verebilir. Önce kendisi için ne kadar tasarruf edeceğine ve fazlasının ne zaman ve ne kadarını topluma vereceğine karar vermek aileye aittir. Bir aile en az bir yıllık masraflarını kendisi için biriktirmeye karar verirse ve ancak bundan sonra bağış yapmaya başlarsa, buna bencil mi diyorsunuz? Bu çok öznel bir değerlendirmedir. Doğrumuyum? Kendisi için hiçbir şey biriktirmeyen ancak bağış yapmaya başlayan başka bir aile, önceki aileye bencil diyebilir ve önceki aile, ikinci aileye ilk önce yağmurlu günler için para biriktirmesini tavsiye edebilir. Bunların hepsi çok kafa karıştırıcı geliyor.

Örneğin iki çok iyi arkadaştan bahsedelim. Bunlardan biri sınava çok önemli bir şey getirmeyi unutuyor, örneğin – bir hesap makinesi. En iyi arkadaşından sınav için bir hesap makinesi ödünç vermesini ister, ancak diğer arkadaşı reddeder. Bu iki arkadaştan hangisi bencil? Getirmeyi unuttuktan sonra hesap makinesini talep eden kişi mi yoksa ödünç vermeyi reddeden kişi mi? Kendim için ne kadar ve senin için ne kadar? Bu soru hayatımızın bir aşamasında geliyor. Örneğin, tüm çocuklar aynı kek parçasını isterse, ebeveynler nasıl bölüneceklerini bilmeyeceklerdir. Her birimizin bu konuda kendi görüşü var. Bencillik tanımımızı yöneten değerlerimiz ve duygularımızdır. Bazılarımız, hemşehrilerimize hayatımızı feda etmeyi düşünmeyebilir ve bazılarımız kendileri için o kadar çok servet biriktiririz ki bununla ne yapacaklarını bilemezler. Sonsuza kadar konuşmaya ve argüman ve örnekler sunmaya devam edilebilir, ancak iki kişi bu konuda tam olarak aynı fikirde olmayacaktır çünkü algıları farklıdır.